Portuguese: Almeida Atualizada

Maori

Proverbs

25

1Também estes são provérbios de Salomão, os quais transcreveram os homens de Ezequias, rei de Judá.
1¶ He whakatauki ano enei na Horomona, he mea tuhi e nga tangata a Hetekia kingi o Hura.
2A glória de Deus é encobrir as coisas; mas a glória dos reis é esquadrinhá-las.
2¶ Ko to te Atua whakakororia, he hunga mea; ko to nga kingi whakakororia he rapu mea.
3Como o céu na sua altura, e como a terra na sua profundidade, assim o coração dos reis é inescrutável.
3Ko te rangi mo te tiketike, ko te whenua mo te hohonu, a ko te ngakau o nga kingi, te taea te rapu.
4Tira da prata a escória, e sairá um vaso para o fundidor.
4¶ Tahia atu te para i te hiriwa, a ka puta mai he oko ma te kaitahi para:
5Tira o ímpio da presença do rei, e o seu trono se firmará na justiça.
5Tangohia atu te tangata kino i te aroaro o te kingi, a ka u tona torona i runga i te tika.
6Não reclames para ti honra na presença do rei, nem te ponhas no lugar dos grandes;
6¶ Kei whakaputa i a koe ki mua i te aroaro o te kingi, kei tu hoki ki te wahi o nga metararahi.
7porque melhor é que te digam: Sobe, para aqui; do que seres humilhado perante o príncipe.
7He pai he hoki kia kiia mai ki a koe, Haere mai ki runga nei; i te mea kia whakahokia iho koe ki raro i te aroaro o te rangatira i kitea nei e ou kanohi.
8O que os teus olhos viram, não te apresses a revelar, para depois, ao fim, não saberes o que hás de fazer, podendo-te confundir o teu próximo.
8¶ Kei hohoro te haere ki te ngangare, kei kore e kitea e koe tau e mea ai i tona mutunga iho, ina meinga koe e tou hoa kia whakama.
9Pleiteia a tua causa com o teu próximo mesmo; e não reveles o segredo de outrem;
9Tohea tau tohe ki tou hoa tonu, a kaua e whakina te mea hunga a tetahi:
10para que não te desonre aquele que o ouvir, não se apartando de ti a infâmia.
10Kei kohukohutia koe e te tangata i rongo, a kore ake tou ingoa kino e tahuri atu.
11Como maçãs de ouro em salvas de prata, assim é a palavra dita a seu tempo.
11¶ He kupu i tika te korero, ko tona rite kei nga a poro koura i roto i nga kete hiriwa.
12Como pendentes de ouro e gargantilhas de ouro puro, assim é o sábio repreensor para o ouvido obediente.
12He pera i te whakakai koura, i te whakapaipai koura parakore koia ano te ako a te whakaaro nui ki te taringa rongo.
13Como o frescor de neve no tempo da sega, assim é o mensageiro fiel para com os que o enviam, porque refrigera o espírito dos seus senhores.
13¶ Rite tonu ki te matao o te hukarere i te kotinga witi te karere pono ki ona kaingare; ka ora hoki i a ia te ngakau o ona ariki.
14como nuvens e ventos que não trazem chuva, assim é o homem que se gaba de dádivas que não fez.
14¶ He pera i nga kapua me te hau uakore, koia ano te rite o te tangata e whakamanamana ana ki ana hakari horihori.
15Pela longanimidade se persuade o príncipe, e a língua branda quebranta os ossos.
15¶ Ma te roa e whakamanawanui ana ka whakaae mai ai te kingi, a ma te arero ngawarika mangungu ai te wheua.
16Se achaste mel, come somente o que te basta, para que porventura não te fartes dele, e o venhas a vomitar.
16¶ Kua kitea e koe he honi? Kainga ko te wahi e makona ai koe; kei ki rawa koe i taua mea, ka ruakina e koe.
17Põe raramente o teu pé na casa do teu próximo, para que não se enfade de ti, e te aborreça.
17¶ Kia takitahi tou waewae ki te whare o tou hoa; kei hoha ia ki a koe, a ka kino ki a koe.
18Malho, e espada, e flecha aguda é o homem que levanta falso testemunho contra o seu próximo.
18¶ Ko te tangata e whakaatu teka ana mo tona hoa, he patu ia, he hoari, a he pere koi.
19Como dente quebrado, e pé deslocado, é a confiança no homem desleal, no dia da angústia.
19¶ Ko te whakawhirinaki ki te tangata tinihanga i te wa o te raru, e rite ana ki te niho whati, ki te waewae kua takoki.
20O que entoa canções ao coração aflito é como aquele que despe uma peça de roupa num dia de frio, e como vinagre sobre a chaga.
20¶ Ko te tangata e waiata ana ki te ngakau pouri, e rite ana ki te tangata e whakarere ana i te kakahu i te rangi maeke, ki te winika hoki i runga i te houra.
21Se o teu inimigo tiver fome, dá-lhe pão para comer, e se tiver sede, dá-lhe água para beber;
21¶ Ki te matekai tou hoariri whangaia ki te taro; ki te matewai whakainumia ki te wai;
22porque assim lhe amontoarás brasas sobre a cabeça, e o Senhor te recompensará.
22Ka purangatia hoki e koe he waro kapura ki tona mahunga, a ka utua tau e Ihowa.
23O vento norte traz chuva, e a língua caluniadora, o rosto irado.
23¶ E mauria ana mai e te hauraro he ua: e peratia ana hoki e te arero ngautuara, he kanohi pukuriri.
24Melhor é morar num canto do eirado, do que com a mulher rixosa numa casa ampla.
24¶ He pai ke te noho i te kokonga o te tuanui, i te noho tahi me te wahine ngangare i roto i te whare mahorahora.
25Como água fresca para o homem sedento, tais são as boas-novas de terra remota.
25¶ He rongo pai no te whenua tawhiti, tona rite kei nga wai matao ki te wairua matewai.
26Como fonte turva, e manancial poluído, assim é o justo que cede lugar diante do ímpio.
26¶ Me te manawa whenua i takatakahia, me te puna i whakaparuparutia, koia ano te tangata tika e hinga ana i te aroaro o te tangata kino.
27comer muito mel não é bom; não multipliques, pois, as palavras de lisonja.
27¶ Ehara i te mea pai te kai nui i te honi; waihoki ko a te tangata rapu i to ratou ake kororia ehara i te kororia.
28Como a cidade derribada, que não tem muros, assim é o homem que não pode conter o seu espírito.
28¶ Ko te tangata e kore nei e pehi i tona wairua, e rite ana ki te pa kua pakaru, kahore ona taiepa.