¹Eu sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.

¹ من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

²Ele me guiou e me fez andar em trevas e não na luz.

² او مرا به اعماق تاریکی برده

³Deveras fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.

³ و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

⁴Fez envelhecer a minha carne e a minha pele; quebrou-me os ossos.

⁴ گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

⁵Levantou trincheiras contra mim, e me cercou de fel e trabalho.

⁵ مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

⁶Fez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.

⁶ و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

⁷Cercou-me de uma sebe de modo que não posso sair; agravou os meus grilhões.

⁷ دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

⁸Ainda quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.

⁸ برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

⁹Fechou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortuosas as minhas veredas.

⁹ راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

¹⁰Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.

¹⁰ او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

¹¹Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.

¹¹ مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

¹²Armou o seu arco, e me pôs como alvo � flecha.

¹² کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

¹³Fez entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.

¹³ تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

¹⁴Fui feito um objeto de escárnio para todo o meu povo, e a sua canção o dia todo.

¹⁴ مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

¹⁵Encheu-me de amarguras, fartou-me de absinto.

¹⁵ با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

¹⁶Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes, cobriu-me de cinza.

¹⁶ رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

¹⁷Alongaste da paz a minha alma; esqueci-me do que seja a felicidade.

¹⁷ سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

¹⁸Digo, pois: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.

¹⁸ گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

¹⁹Lembra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.

¹⁹ وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

²⁰Minha alma ainda os conserva na memória, e se abate dentro de mim.

²⁰ همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

²¹Torno a trazer isso � mente, portanto tenho esperança.

²¹ امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

²²A benignidade do Senhor jamais acaba, as suas misericórdias não têm fim;

²² زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

²³renovam-se cada manhã. Grande é a tua fidelidade.

²³ آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

²⁴A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.

²⁴ خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

²⁵Bom é o Senhor para os que esperam por ele, para a alma que o busca.

²⁵ خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

²⁶Bom é ter esperança, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.

²⁶ پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

²⁷Bom é para o homem suportar o jugo na sua mocidade.

²⁷ چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

²⁸Que se assente ele, sozinho, e fique calado, porquanto Deus o pôs sobre ele.

²⁸ وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

²⁹Ponha a sua boca no pó; talvez ainda haja esperança.

²⁹ و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

³⁰Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.

³⁰ وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

³¹Pois o Senhor não rejeitará para sempre.

³¹ زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

³²Embora entristeça a alguém, contudo terá compaixão segundo a grandeza da sua misericordia.

³² هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

³³Porque não aflige nem entristece de bom grado os filhos dos homens.

³³ خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

³⁴Pisar debaixo dos pés a todos os presos da terra,

³⁴ وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

³⁵perverter o direito do homem perante a face do Altíssimo,

³⁵ هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

³⁶subverter o homem no seu pleito, não são do agrado do senhor.

³⁶ و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

³⁷Quem é aquele que manda, e assim acontece, sem que o Senhor o tenha ordenado?

³⁷ هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

³⁸Não sai da boca do Altíssimo tanto o mal como o bem?

³⁸ خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

³⁹Por que se queixaria o homem vivente, o varão por causa do castigo dos seus pecados?

³⁹ پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

⁴⁰Esquadrinhemos os nossos caminhos, provemo-los, e voltemos para o Senhor.

⁴⁰ بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

⁴¹Levantemos os nossos corações com as mãos para Deus no céu dizendo;

⁴¹ بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

⁴²Nós transgredimos, e fomos rebeldes, e não perdoaste,

⁴² و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

⁴³Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste, não te apiedaste.

⁴³ «بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

⁴⁴Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.

⁴⁴ چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

⁴⁵Como escória e refugo nos puseste no meio dos povos.

⁴⁵ تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

⁴⁶Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.

⁴⁶ «تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

⁴⁷Temor e cova vieram sobre nós, assolação e destruição.

⁴⁷ با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

⁴⁸Torrentes de águas correm dos meus olhos, por causa da destruição da filha do meu povo.

⁴⁸ به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

⁴⁹Os meus olhos derramam lágrimas, e não cessam, sem haver intermissão,

⁴⁹ «پیوسته اشک می‌ریزم

⁵⁰até que o Senhor atente e veja desde o céu.

⁵⁰ تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

⁵¹Os meus olhos me afligem, por causa de todas as filhas da minha cidade.

⁵¹ وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

⁵²Como ave me caçaram os que, sem causa, são meus inimigos.

⁵² «دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

⁵³Atiraram-me vivo na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

⁵³ مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

⁵⁴Águas correram sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.

⁵⁴ آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

⁵⁵Invoquei o teu nome, Senhor, desde a profundeza da masmorra.

⁵⁵ «خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

⁵⁶Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

⁵⁶ فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

⁵⁷Tu te aproximaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

⁵⁷ وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

⁵⁸Pleiteaste, Senhor, a minha causa; remiste a minha vida.

⁵⁸ «خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

⁵⁹Viste, Senhor, a injustiça que sofri; julga tu a minha causa.

⁵⁹ تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

⁶⁰Viste toda a sua vingança, todos os seus desígnios contra mim.

⁶⁰ تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

⁶¹Ouviste as suas afrontas, Senhor, todos os seus desígnios contra mim,

⁶¹ «خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

⁶²os lábios e os pensamentos dos que se levantam contra mim o dia todo.

⁶² دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

⁶³Observa-os ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.

⁶³ در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

⁶⁴Tu lhes darás a recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.

⁶⁴ «خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

⁶⁵Tu lhes darás dureza de coração, maldição tua sobre eles.

⁶⁵ آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند. با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»

⁶⁶Na tua ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos teus céus, ó Senhor.

⁶⁶ با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»