¹Disse Jesus a seus discípulos: É impossível que não venham tropeços, mas ai daquele por quem vierem!

¹ عیسی به شاگردان خود فرمود: «از روبه‌رو شدن با وسوسه‌ها گریزی نیست امّا وای به حال آن‌کسی كه سبب وسوسه می‌شود.

²Melhor lhe fora que se lhe pendurasse ao pescoço uma pedra de moinho e fosse lançado ao mar, do que fazer tropeçar um destes pequeninos.

² برای او بهتر است كه با سنگ آسیابی به دور گردن خود به دریا انداخته شود تا یكی از این كوچكان را منحرف كند.

³Tende cuidado de vós mesmos; se teu irmão pecar, repreende-o; e se ele se arrepender, perdoa-lhe.

³ مواظب باشید! اگر برادرت به تو بدی كند او را متنبّه ساز و اگر توبه كند، او را ببخش.

⁴Mesmo se pecar contra ti sete vezes no dia, e sete vezes vier ter contigo, dizendo: Arrependo-me; tu lhe perdoarás.

⁴ حتّی اگر روزی هفت بار به تو بدی كند و هفت بار پیش تو بیاید و بگوید: 'توبه كردم' باید او را ببخشی.»

⁵Disseram então os apóstolos ao Senhor: Aumenta-nos a fé.

⁵ رسولان به عیسی خداوند عرض كردند: «ایمان ما را زیاد كن.»

⁶Respondeu o Senhor: Se tivésseis fé como um grão de mostarda, diríeis a esta amoreira: Desarraiga-te, e planta-te no mar; e ela vos obedeceria.

⁶ خداوند پاسخ داد: «اگر شما به اندازهٔ دانه خَردَلی ایمان می‌داشتید می‌توانستید به این درخت توت بگویید: 'از ریشه در بیا و در دریا كاشته شو' و از شما اطاعت می‌کرد.

⁷Qual de vós, tendo um servo a lavrar ou a apascentar gado, lhe dirá, ao voltar ele do campo: chega-te já, e reclina-te � mesa?

⁷ «فرض كنید یكی از شما غلامی دارد كه شخم می‌زند یا از گوسفندان پاسداری می‌کند. وقتی از مزرعه برگردد آیا او به آن غلام خواهد گفت: 'فوراً بیا و بنشین؟'

⁸Não lhe dirá antes: Prepara-me a ceia, e cinge-te, e serve-me, até que eu tenha comido e bebido, e depois comerás tu e beberás?

⁸ آیا به عوض آن نخواهد گفت: 'شام مرا حاضر كن، كمرت را ببند و تا من می‌‌‌‌‌‌خورم و می‌نوشم خدمت كن، بعد می‌توانی غذای خودت را بخوری؟'

⁹Porventura agradecerá ao servo, porque este fez o que lhe foi mandado?

⁹ و آیا او از آن غلام به‌خاطر آنكه دستوراتش را اجرا كرده است ممنون خواهد بود؟

¹⁰Assim também vós, quando fizerdes tudo o que vos for mandado, dizei: Somos servos inúteis; fizemos somente o que devíamos fazer.

¹⁰ در مورد شما هم همین‌طور است، هرگاه تمام دستورهایی كه به شما داده شده بجا آورید بگویید: 'ما غلامانی بیش نیستیم، فقط وظیفهٔ خود را انجام داده‌ایم.'»

¹¹E aconteceu que, indo ele a Jerusalém, passava pela divisa entre a Samária e a Galiléia.

¹¹ عیسی در سفر خود به سوی اورشلیم از مرز بین سامره و جلیل می‌گذشت.

¹²Ao entrar em certa aldeia, saíram-lhe ao encontro dez leprosos, os quais pararam de longe,

¹² هنگامی‌که می‌‌خواست به دهکده‌ای وارد شود با ده نفر جذامی روبه‌رو شد. آنان دور ایستادند

¹³e levantaram a voz, dizendo: Jesus, Mestre, tem compaixão de nós!

¹³ و فریاد زدند: «ای عیسی، ای استاد، به ما رحم كن.»

¹⁴Ele, logo que os viu, disse-lhes: Ide, e mostrai-vos aos sacerdotes. E aconteceu que, enquanto iam, ficaram limpos.

¹⁴ وقتی عیسی آنان را دید فرمود: «بروید و خود را به كاهنان نشان بدهید.» و همچنان‌که می‌رفتند پاک گشتند.

¹⁵Um deles, vendo que fora curado, voltou glorificando a Deus em alta voz;

¹⁵ یكی از ایشان وقتی دید شفا یافته است درحالی‌که خدا را با صدای بلند حمد می‌گفت بازگشت.

¹⁶e prostrou-se com o rosto em terra aos pés de Jesus, dando-lhe graças; e este era samaritano.

¹⁶ خود را پیش پاهای عیسی انداخت و از او سپاسگزاری كرد. این شخص یک سامری بود.

¹⁷Perguntou, pois, Jesus: Não foram limpos os dez? E os nove, onde estão?

¹⁷ عیسی در این خصوص فرمود: «مگر هر ده نفر پاک نشدند؟ پس آن نُه نفر دیگر كجا هستند؟

¹⁸Não se achou quem voltasse para dar glória a Deus, senão este estrangeiro?

¹⁸ آیا غیراز این بیگانه كسی نبود كه برگردد و خدا را حمد گوید؟»

¹⁹E disse-lhe: Levanta-te, e vai; a tua fé te salvou.

¹⁹ به آن مرد فرمود: «بلند شو و برو، ایمانت تو را شفا داده است.»

²⁰Sendo Jesus interrogado pelos fariseus sobre quando viria o reino de Deus, respondeu-lhes: O reino de Deus não vem com aparência exterior;

²⁰ فریسیان از او سؤال كردند كه پادشاهی خدا كی خواهد آمد. عیسی در جواب فرمود: «پادشاهی خدا طوری نمی‌آید كه بتوان آن را مشاهده كرد

²¹nem dirão: Ei-lo aqui! ou: Eí-lo ali! pois o reino de Deus está dentro de vós.

²¹ و كسی نخواهد گفت كه، آن در اینجا یا در آنجاست، چون در حقیقت پادشاهی خدا در میان خود شماست.»

²²Então disse aos discípulos: Dias virão em que desejareis ver um dos dias do Filho do homem, e não o vereis.

²² به شاگردان فرمود: «زمانی خواهد آمد كه شما آرزوی دیدن یكی از روزهای پسر انسان را خواهید داشت امّا آن را نخواهید دید.

²³Dir-vos-ão: Ei-lo ali! ou: Ei-lo aqui! não vades, nem os sigais;

²³ به شما خواهند گفت كه به اینجا یا آنجا نگاه كنید. شما به دنبال آنان نروید،

²⁴pois, assim como o relâmpago, fuzilando em uma extremidade do céu, ilumina até a outra extremidade, assim será também o Filho do homem no seu dia.

²⁴ زیرا پسر انسان در روز خود مانند برق كه از این سر آسمان تا آن سر آسمان می‌درخشد خواهد بود.

²⁵Mas primeiro é necessário que ele padeça muitas coisas, e que seja rejeitado por esta geração.

²⁵ امّا لازم است كه او اول متحمّل رنجهای بسیار گردد و از طرف مردم این روزگار رد شود.

²⁶Como aconteceu nos dias de Noé, assim também será nos dias do Filho do homem.

²⁶ زمان پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود.

²⁷Comiam, bebiam, casavam e davam-se em casamento, até o dia em que Noé entrou na arca, e veio o dilúvio e os destruiu a todos.

²⁷ مردم تا روزی كه نوح وارد كشتی شد و سیل آمده همه را نابود كرد می‌خوردند و می‌نوشیدند، زن می‌گرفتند و شوهر می‌کردند.

²⁸Como também da mesma forma aconteceu nos dias de Ló: comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam e edificavam;

²⁸ همچنین مانند زمان لوط خواهد بود كه مردم می‌خوردند و می‌نوشیدند و به خرید و فروش و كشت و كار و خانه‌سازی مشغول بودند.

²⁹mas no dia em que Ló saiu de Sodoma choveu do céu fogo e enxofre, e os destruiu a todos;

²⁹ امّا در روزی كه لوط از سدوم بیرون آمد آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه را از بین برد.

³⁰assim será no dia em que o Filho do homem se há de manifestar.

³⁰ روزی كه پسر انسان ظهور كند مانند آن روزگار خواهد بود.

³¹Naquele dia, quem estiver no eirado, tendo os seus bens em casa, não desça para tirá-los; e, da mesma sorte, o que estiver no campo, não volte para trás.

³¹ «در آن روز مردی كه در پشت بام است و دارایی‌اش در خانه می‌باشد نباید برای بردن آنها پایین بیاید. همچنین کسی‌که در مزرعه است نباید برای بردن آنها پایین بیاید. همچنین کسی‌که در مزرعه است نباید برگردد.

³²Lembrai-vos da mulher de Ló.

³² زن لوط را به‌یاد داشته باشید!

³³Qualquer que procurar preservar a sua vida, perdê-la-á, e qualquer que a perder, conservá-la-á.

³³ هرکه برای نجات جان خود بكوشد آن را از دست می‌دهد و هرکه جان خود را فدا سازد آن را نجات خواهد داد.

³⁴Digo-vos: Naquela noite estarão dois numa cama; um será tomado, e o outro será deixado.

³⁴ بدانید كه در آن شب از دو نفر كه در یک بستر هستند یكی را می‌برند و دیگری را می‌گذارند.

³⁵Duas mulheres estarão juntas moendo; uma será tomada, e a outra será deixada.

³⁵ از دو زن كه با هم دستاس می‌کنند یكی را می‌برند و دیگری را می‌گذارند. [

³⁶[Dois homens estarão no campo; um será tomado, e o outro será deixado.]

³⁶ از دو مردی كه در مزرعه باشند یكی برداشته می‌شود دیگری در جای خود می‌ماند.]» وقتی شاگردان این را شنیدند پرسیدند «كجا ای خداوند؟» او فرمود: «هر جا لاشه‌ای باشد لاشخورها جمع می‌شوند.»

³⁷Perguntaram-lhe: Onde, Senhor? E respondeu-lhes: Onde estiver o corpo, aí se ajuntarão também os abutres.

³⁷ وقتی شاگردان این را شنیدند پرسیدند «كجا ای خداوند؟» او فرمود: «هر جا لاشه‌ای باشد لاشخورها جمع می‌شوند.»