1Ai de mim! porque estou feito como quando são colhidas as frutas do verão, como os rabiscos da vindima; não há cacho de uvas para comer, nem figo temporão que a minha alma deseja.
1
وای به حال من! زیرا مانند شخص گرسنهای هستم که نه میوهای بر درختان و نه انگوری بر تاکها پیدا میکند و هیچ انگور یا انجیری باقی نمانده است.
2Pereceu da terra o homem piedoso; e entre os homens não há um que seja reto; todos armam ciladas para sangue; caça cada um a seu irmão com uma rede.
2
مردم درستکار از روی زمین محو شدهاند و هیچ شخص درستکاری در بین مردم دیده نمیشود. همگی برای ریختن خون در کمین نشسته و برای کشتن یکدیگر دام گستردهاند.
3As suas mãos estão sobre o mal para o fazerem diligentemente; o príncipe e o juiz exigem a peita, e o grande manifesta o desejo mau da sua alma; e assim todos eles tecem o mal.
3
دستهایشان برای شرارت و جنایت مهارت دارد. حاکم و قاضی رشوه میخورند. اشخاص بزرگ به آنها میگویند که چه میل دارند و چه میخواهند و با هم نقشه میکشند.
4O melhor deles é como um espinho; o mais reto é pior do que uma sebe de espinhos. Veio o dia dos seus vigias, a saber, a sua punição; agora começará a sua confusao.
4
بهترین و امینترین آنها، همچون خار بیارزش هستند.
روز مجازات آنها که انبیا گفتهاند، فرا رسیده است و همگی مضطرب و پریشان میشوند.
5Não creiais no amigo, nem confieis no companheiro; guarda as portas da tua boca daquela que repousa no teu seio.
5
به دوست و رفیق خود اعتماد مکن و حتّی به همسرت اعتماد مکن و متوجّه حرف دهانت باش.
6Pois o filho despreza o pai, a filha se levanta contra a mãe, a nora contra a sogra; os inimigos do homem são os da própria casa.
6
در این زمان پسر به پدر خود توهین میکند. دختر مخالف مادر است و عروس با مادر شوهرش دشمنی میکند. اهل خانهٔ شخص، دشمن او میباشند.
7Eu, porém, confiarei no Senhor; esperarei no Deus da minha salvação. O meu Deus me ouvirá.
7
امّا چشم امید من به سوی خداوند است و با اعتماد کامل منتظرم تا خدا مرا نجات بدهد. خدای من دعای مرا مستجاب خواهد کرد.
8Não te alegres, inimiga minha, a meu respeito; quando eu cair, levantar-me-ei; quando me sentar nas trevas, o Senhor será a minha luz.
8
ای دشمنان بر روزگار بد ما شادی نکنید، زیرا اگر چه بیفتیم دوباره برمیخیزیم. اگر در تاریکی باشیم، خداوند نور و روشنایی ما خواهد بود.
9Sofrerei a indignação do Senhor, porque tenho pecado contra ele; até que ele julgue a minha causa, e execute o meu direito. Ele me tirará para a luz, e eu verei a sua justiça.
9
ما در برابر خداوند گناه کردهایم، بنابراین مدّتی قهر و غضب او را متحمّل میشویم، امّا سرانجام از ما در برابر دشمنان حمایت خواهد کرد و آنها را بهخاطر بدیهایی که در حق ما کردهاند مجازات خواهد کرد. او ما را از تاریکی به روشنایی هدایت خواهد کرد و ما عمل نجاتبخش او را خواهیم دید.
10E a minha inimiga verá isso, e cobrila-á a confusão, a ela que me disse: Onde está o Senhor teu Deus? Os meus olhos a contemplarão; agora ela será pisada como a lama das ruas.
10
آنگاه دشمنانی که از روی طعنه به ما میگفتند: «خداوند، خدای شما کجاست؟» چون میبینند که خداوند پشتیبان ماست شرمنده و سرافکنده خواهند شد و با چشمان خود خواهیم دید که آنها مانند گِل کوچه پایمال خواهند شد.
11É dia de reedificar os teus muros! Naquele dia será dilatado grandemente o teu termo.
11
ای اورشلیم، روزی فرامیرسد که دیوارهای شهرهایت بازسازی خواهند شد و تو بیش از پیش توسعه خواهی یافت.
12Naquele dia virão a ti da Assíria e das cidades do Egito, e do Egito até o Rio, e de mar a mar, e de montanha a montanha.
12
مردم تو از آشور و مصر، از نواحی رود فرات، از سواحل دریاها و کوهستانهای دوردست نزد تو بازمیگردند،
13Mas a terra será entregue � desolação por causa dos seus moradores, por causa do fruto das suas obras.
13
امّا سایر کشورهای روی زمین بهخاطر گناهان ساکنان آن ویران میشوند.
14Apascenta com a tua vara o teu povo, o rebanho da tua herança, que habita a sós no bosque, no meio do Carmelo; apascentem-se em Basã e Gileade, como nos dias antigos.
14
ای خداوند، بیا و بر قوم برگزیدهٔ خود شبانی کن و آنها را که همچون گوسفندان در جنگلها تنها ماندهاند، مانند دوران گذشته به چراگاههای سرسبزِ باشان و جلعاد هدایت فرما.
15Eu lhes mostrarei maravilhas, como nos dias da tua saída da terra do Egito.
15
خداوندا، مانند زمانی که ما را از سرزمین مصر بیرون آوردی، به ما معجزههای بزرگ نشان بده.
16As nações o verão, e envergonhar-se-ão, por causa de todo o seu poder; porão a mão sobre a boca, e os seus ouvidos ficarão surdos.
16
اقوام دیگر کارهای تو را میبینند و با تمام قدرتی که دارند، شرمنده میشوند و از ترس دهان خود را خواهند بست و گوشهای خود را خواهند گرفت.
17Lamberão o pó como serpentes; como répteis da terra, tremendo, sairão dos seus esconderijos; com pavor virão ao Senhor nosso Deus, e terão medo de ti.
17
مانند مار زمین را میلیسند و مانند خزندگان از غارهای خود بیرون خواهند خزید و با ترس و لرز به سوی تو که خداوند و خدای ما هستی بازمیگردند.
18Quem é Deus semelhante a ti, que perdoas a iniqüidade, e que te esqueces da transgressão do resto da tua herança? O Senhor não retém a sua ira para sempre, porque ele se deleita na benignidade.
18
خداوندا، هیچ خدایی مانند تو نیست. تو گناه بندگانت را میآمرزی و تقصیرات بازماندگان قومت را میبخشی، و چون بر بندگانت رحمت و شفقت داری، برای همیشه خشمگین نمیمانی.
19Tornará a apiedar-se de nós; pisará aos pés as nossas iniqüidades. Tu lançarás todos os nossos pecados nas profundezas do mar.
19
دوباره بر ما مهربان میشوی. گناهان ما را در زیر قدمهایت پایمال میکنی و همه را در اعماق دریا میافکنی.
به وعدهای که به قوم خود، یعنی فرزندان ابراهیم و یعقوب دادهای وفادار بوده و آنها را از محبّت پایدارت برخوردار میسازی.
20Mostrarás a Jacó a fidelidade, e a Abraão a benignidade, conforme juraste a nossos pais desde os dias antigos.
20
به وعدهای که به قوم خود، یعنی فرزندان ابراهیم و یعقوب دادهای وفادار بوده و آنها را از محبّت پایدارت برخوردار میسازی.