¹Aconteceu, depois disto, que Naás, rei dos amonitas, morreu; e seu filho reinou em seu lugar.

¹In zgodi se potem, da je umrl Nahas, kralj sinov Amonovih, in sin njegov je zakraljeval na mestu njegovem.

²Então disse Davi: usarei de benevolência para com Hanum, filho de Naás, porque seu pai usou de benevolência para comigo. Pelo que Davi enviou mensageiros para o consolarem acerca de seu pai. Mas quando os servos de Davi chegaram � terra dos amonitas, a Hanum, para o consolarem,

²In David reče: Milost izkažem Hanunu, sinu Nahasovemu, kajti oče njegov mi je izkazal milost. Pošlje torej David sporočnike, da ga potolaži za očetom njegovim. In Davidovi hlapci pridejo v deželo sinov Amonovih k Hanunu, tolažit ga.

³disseram os príncipes dos amonitas a Hanum: Pensas que Davi quer honrar a teu pai, porque te mandou consoladores? Não vieram ter contigo os seus servos a esquadrinhar, a transtornar e a espiar a terra?

³Ali knezi sinov Amonovih reko Hanunu: Meniš li, da David spoštuje očeta tvojega, ker je poslal tolažnike k tebi? Niso li prišli hlapci njegovi k tebi, da preiščejo deželo in jo ugonobe, ko jo ogledajo?

⁴Pelo que Hanum tomou os servos de Davi, raspou-lhes a barba, e lhes cortou as vestes pelo meio até o alto das coxas, e os despediu.

⁴Hanun vzame torej hlapce Davidove in jih obrije in jim odreže polovico oblačil do ledja, in jih pošlje nazaj.

⁵Então foram alguns e avisaram a Davi acerca desses homens; pelo que ele mandou mensageiros ao seu encontro, pois estavam sobremaneira envergonhados. Disse o rei: Ficai em Jericó até que vos torne a crescer a barba, e então voltai.

⁵In nekateri so šli in povedali Davidu o tistih možeh. In pošlje jim naproti; kajti tisti možje so bili silno osramočeni. In kralj sporoči: Ostanite v Jerihu, dokler vam ne porasto brade, potem se vrnite!

⁶Vendo os amonitas que se tinham feito odiosos para com Davi, Hanum e os amonitas enviaram mil talentos de prata, para alugarem para si carros e cavaleiros de Mesopotâmia, de Arã-Maacá e de Zobá.

⁶In ko so videli sinovi Amonovi, da so se naredili mrzke Davidu, pošljejo Hanun in sinovi Amonovi tisoč talentov srebra, da si najmejo voz in konjikov iz Mezopotamije in iz Aram-Maake in iz Zobe.

⁷E alugaram para si trinta e dois mil carros e o rei de Maacá com a sua gente, os quais vieram e se acamparam diante de Medeba; também os amonitas se ajuntaram das suas cidades e vieram para a guerra.

⁷Najeli so torej dvaintrideset tisoč voz in kralja iz Maake z moštvom njegovim; ti pridejo in se utabore pred Medebo. In sinovi Amonovi se zbero iz svojih mest in pridejo na boj.

⁸Davi, quando soube disto, enviou Joabe e todo o exército de homens valentes.

⁸Ko pa to izve David, pošlje Joaba in vso vojsko, hrabre može.

⁹Os amonitas saíram e ordenaram a batalha � porta da cidade; porém os reis que tinham vindo se puseram � parte no campo.

⁹In sinovi Amonovi izidejo in se pripravijo za boj ob mestnih vratih; kralji pa, ki so prišli od drugod; so bili posebe na polju.

¹⁰Ora, quando Joabe viu que a batalha estava ordenada contra ele pela frente e pela retaguarda, escolheu os melhores dentre os homens de Israel, e os pôs em ordem contra os sirios;

¹⁰Ko torej Joab vidi, da je spredaj in zadaj naskok naperjen proti njemu, izbere iz vseh najboljših mož Izraelovih in jih postavi v boj zoper Sirce.

¹¹e o resto do povo entregou na mão de Abisai, seu irmão; e eles se puseram em ordem de batalha contra os amonitas.

¹¹Ostalo ljudstvo pa da pod roko bratu svojemu Abisaju, in pripravijo se na boj zoper sinove Amonove.

¹²E disse Joabe: Se os sírios forem mais fortes do que eu, tu virás socorrer-me; e, se os amonitas forem mais fortes do que tu, então eu te socorrerei a ti.

¹²In veli: Ako mi bodo Sirci premočni, bodi mi v pomoč; ako pa bodo sinovi Amonovi tebi premočni, pomorem ti jaz!

¹³Esforça-te, e pelejemos varonilmente pelo nosso povo e pelas cidades do nosso Deus; e faça o Senhor o que bem lhe parecer.

¹³Bodi srčen in junaški se bojujva za naše ljudstvo in za mesta Boga našega, in GOSPOD naj stori, kar se mu vidi dobro!

¹⁴Então se chegou Joabe, e o povo que estava com ele, diante dos sírios, para a batalha; e estes fugiram de diante dele.

¹⁴Joab torej in ljudstvo, ki je bilo pri njem, se približa Sircem na boj, in zbeže pred njim.

¹⁵Vendo, pois, os amonitas que os sírios tinham fugido, fugiram eles também de diante de Abisai, irmão de Joabe, e entraram na cidade. Então Joabe voltou para Jerusalém.

¹⁵Ko pa vidijo sinovi Amonovi, da beže Sirci, pobegnejo tudi oni pred Abisajem, bratom njegovim, in priteko v mesto. Tedaj pride Joab v Jeruzalem.

¹⁶Ora, vendo-se os sírios derrotados diante de Israel, enviaram mensageiros, e fizeram sair os sírios que habitavam além do rio; e tinham por comandante Sofaque, chefe do exército de Hadadézer.

¹⁶In ko vidijo Sirci, da so morali pobegniti pred Izraelom, pošljejo poslance in izvabijo Sirce, ki so bili onkraj reke, in Sofaha, poveljnika vojske Hadarezerjeve, ki jim je bil na čelu.

¹⁷Avisado disto, Davi ajuntou todo o Israel, passou o Jordão e, indo ao encontro deles, ordenou contra eles a batalha. Tendo Davi ordenado a batalha contra os sírios, pelejaram estes contra ele.

¹⁷In to se sporoči Davidu; in zbere vsega Izraela in preide čez Jordan in pride nadnje ter se pripravi na boj ž njimi. In ko se je David postavil zoper Sirce, so se bojevali ž njim.

¹⁸Mas os sírios fugiram de diante de Israel; e Davi matou deles os homens de sete mil carros, e quarenta mil homens da infantaria; matou também Sofaque, chefe do exército.

¹⁸A Sirci zbeže pred Izraelom; in David je pobil izmed Sircev sedemtisoč bojevnikov na vozeh in štirideset tisoč pešcev; usmrtil je tudi Sofaha, poveljnika vojske.In ko so videli hlapci Hadarezerjevi, da so bili poraženi pred Izraelom, so sklenili mir z Davidom in so mu bili podložni. In niso hoteli Sirci več pomagati sinovom Amonovim.

¹⁹Vendo, pois, os servos de Hadadézer que tinham sido derrotados diante de Israel, fizeram paz cem Davi, e e serviram; e os sírios nunca mais quiseram socorrer os amonitas.

¹⁹In ko so videli hlapci Hadarezerjevi, da so bili poraženi pred Izraelom, so sklenili mir z Davidom in so mu bili podložni. In niso hoteli Sirci več pomagati sinovom Amonovim.