¹Partiu, pois, Israel com tudo quanto tinha e veio a Beer-Seba, onde ofereceu sacrifícios ao Deus de seu pai Isaque.

¹Тада пође Израиљ са свим шта имаше, и дошав у Вирсавеју принесе жртву Богу оца свог Исака.

²Falou Deus a Israel em visões de noite, e disse: Jacó, Jacó! Respondeu Jacó: Eis-me aqui.

²И Бог рече Израиљу ноћу у утвари: Јакове! Јакове! А он одговори: Ево ме.

³E Deus disse: Eu sou Deus, o Deus de teu pai; não temas descer para o Egito; porque eu te farei ali uma grande nação.

³И Бог му рече: Ја сам Бог, Бог оца твог; не бој се отићи у Мисир; јер ћу онде начинити од тебе народ велик.

⁴Eu descerei contigo para o Egito, e certamente te farei tornar a subir; e José porá a sua mão sobre os teus olhos.

⁴Ја ћу ићи с тобом у Мисир, и ја ћу те одвести онамо, и Јосиф ће метнути руку своју на очи твоје.

⁵Então Jacó se levantou de Beer-Seba; e os filhos de Israel levaram seu pai Jacó, e seus meninos, e as suas mulheres, nos carros que Faraó enviara para o levar.

⁵И пође Јаков од Вирсавеје; и синови Израиљеви посадише Јакова, оца свог и децу своју и жене своје на кола која посла Фараон по њ.

⁶Também tomaram o seu gado e os seus bens que tinham adquirido na terra de Canaã, e vieram para o Egito, Jacó e toda a sua descendência com ele.

⁶И узеше стоку своју и благо своје што беху стекли у земљи хананској; и дођоше у Мисир Јаков и сва породица његова.

⁷Os seus filhos e os filhos de seus filhos com ele, as suas filhas e as filhas de seus filhos, e toda a sua descendência, levou-os consigo para o Egito.

⁷Синове своје и синове синова својих, кћери своје и кћери синова својих, и сву породицу своју доведе са собом у Мисир.

⁸São estes os nomes dos filhos de Israel, que vieram para o Egito, Jacó e seus filhos: Rúben, o primogênito de Jacó.

⁸А ово су имена деце Израиљеве што дођоше у Мисир: Јаков и синови његови. Првенац Јаковљев Рувим;

⁹E os filhos de Rúben: Hanoque, Palu, Hezrom e Carmi.

⁹И синови Рувимови: Енох, Фалуј, Есрон и Хармија.

¹⁰E os filhos de Simeão: Jemuel, Jamim, Oade, Jaquim, Zoar, e Saul, filho de uma mulher cananéia.

¹⁰А синови Симеунови: Јемуило, Јамин, Аод, Јахин, Соар и Саул, син једне Хананејке.

¹¹E os filhos de Levi: Gérsom, Coate e Merári.

¹¹Синови Левијеви: Гирсон, Кат и Мерарије.

¹²E os filhos de Judá: Er, Onã, Selá, Pérez e Zerá. Er e Onã, porém, morreram na terra de Canaã. E os filhos de Pérez foram Hezrom e Hamul,

¹²Синови Јудини: Ир, Авнан, Силом, Фарес и Зара; а умрли беху Ир и Авнан у земљи хананској, али беху синови Фаресови Есром и Јемуило.

¹³E os filhos de Issacar: Tola, Puva, Iobe e Sinrom.

¹³Синови Исахарови: Тола, Фува, Јов, и Симрон.

¹⁴E os filhos de Zebulom: Serede, Elom e Jaleel.

¹⁴Синови Завулонови: Серед, Алон, и Ахојило.

¹⁵Estes são os filhos de Léia, que ela deu a Jacó em Padã-Arã, além de Diná, sua filha; todas as almas de seus filhos e de suas filhas eram trinta e três.

¹⁵То су синови Лијини, које роди Јакову у Падан-Араму, и јоште Дина кћи његова. Свега душа, синова његових и кћери његових беше тридесет и три.

¹⁶E os filhos de Gade: Zifiom, Hagui, Suni, Ezbom, Eri, Arodi e Areli.

¹⁶Синови Гадови: Сифон, Агије, Суније, Есвон, Ирије, Ародије и Арилије.

¹⁷E os filhos de Aser: Imná, Isvá, Isvi e Beria, e Sera, a irmã deles; e os filhos de Beria: Heber e Malquiel.

¹⁷Синови Асирови: Јемна, Јесва, Јесвија и Верија, и сестра њихова Сара. А синови Веријини Ховор и Мелхило.

¹⁸Estes são os filhos de Zilpa, a qual Labão deu � sua filha Léia; e estes ela deu a Jacó, ao todo dezesseis almas.

¹⁸То су синови Зелфе, коју даде Лаван Лији кћери својој, и она их роди Јакову, шеснаест душа.

¹⁹Os filhos de Raquel, mulher de Jacó: José e Benjamim.

¹⁹А синови Рахиље жене Јаковљеве: Јосиф и Венијамин.

²⁰E nasceram a José na terra do Egito Manassés e Efraim, que lhe deu Asenate, filha de Potífera, sacerdote de Om.

²⁰А Јосифу се родише у Мисиру од Асенете, кћери Потифере свештеника онског: Манасија и Јефрем.

²¹E os filhos de Benjamim: Belá, Bequer, Asbel, Gêra, Naamã, Eí, Ros, Mupim, Hupim e Arde.

²¹А синови Венијаминови: Вела, Вехер, Асвил, Гира, Наман, Ихије, Рос, Мупим, Упим и Арад.

²²Estes são os filhos de Raquel, que nasceram a Jacó, ao todo catorze almas.

²²То су синови Рахиљини што се родише Јакову, свега четрнаест душа.

²³E os filhos de Dã: Husim.

²³И син Данов: Асом.

²⁴E os filhos de Naftali: Jazeel, Guni, Jezer e Silém.

²⁴А синови Нефталимови: Асило, Гуније, Јесер и Силим.

²⁵Estes são os filhos de Bila, a qual Labão deu � sua filha Raquel; e estes deu ela a Jacó, ao todo sete almas.

²⁵То су синови Вале, коју даде Лаван Рахиљи кћери својој и она их роди Јакову; свега седам душа.

²⁶Todas as almas que vieram com Jacó para o Egito e que saíram da sua coxa, fora as mulheres dos filhos de Jacó, eram todas sessenta e seis almas;

²⁶А свега душа што дођоше с Јаковом у Мисир, а изађоше од бедара његових, осим жена синова Јаковљевих, свега душа беше шездесет и шест.

²⁷e os filhos de José, que lhe nasceram no Egito, eram duas almas. Todas as almas da casa de Jacó, que vieram para o Egito eram setenta.

²⁷И два сина Јосифова који му се родише у Мисиру; свега дакле душа дома Јаковљевог, што дођоше у Мисир, беше седамдесет.

²⁸Ora, Jacó enviou Judá adiante de si a José, para o encaminhar a Gósen; e chegaram � terra de Gósen.

²⁸А Јуду посла Јаков напред к Јосифу, да му јави да изађе преда њ у Гесем. И дођоше у земљу гесемску.

²⁹Então José aprontou o seu carro, e subiu ao encontro de Israel, seu pai, a Gósen; e tendo-se-lhe apresentado, lançou-se ao seu pescoço, e chorou sobre o seu pescoço longo tempo.

²⁹А Јосиф упреже у кола своја, и изађе на сусрет Израиљу оцу свом у Гесем; и кад га виде Јаков, паде му око врата, и плака дуго о врату његовом.

³⁰E Israel disse a José: Morra eu agora, já que tenho visto o teu rosto, pois que ainda vives.

³⁰И рече Израиљ Јосифу: Сада не марим умрети кад сам те видео да си јоште жив.

³¹Depois disse José a seus irmãos, e � casa de seu pai: Eu subirei e informarei a Faraó, e lhe direi: Meus irmãos e a casa de meu pai, que estavam na terra de Canaã, vieram para mim.

³¹А Јосиф рече браћи својој и дому оца свог: Идем да јавим Фараону; али ћу му казати: Браћа моја и дом оца мог из земље хананске дођоше к мени;

³²Os homens são pastores, que se ocupam em apascentar gado; e trouxeram os seus rebanhos, o seu gado e tudo o que têm.

³²А ти су људи пастири и свагда су се бавили око стоке, и доведоше овце своје и говеда своја и шта год имају.

³³Quando, pois, Faraó vos chamar e vos perguntar: Que ocupação é a vossa?

³³А кад вас Фараон дозове, рећи ће вам: Какву радњу радите?

³⁴respondereis: Nós, teus servos, temos sido pastores de gado desde a nossa mocidade até agora, tanto nós como nossos pais. Isso direis para que habiteis na terra de Gósen; porque todo pastor de ovelhas é abominação para os egípcios.

³⁴А ви кажите: Пастири су биле слуге твоје од младости, и ми и стари наши; да бисте остали у земљи гесемској; јер су Мисирцима сви пастири нечисти.