¹Naquele dia se entoará este cântico na terra de Judá: uma cidade forte temos, a que Deus pôs a salvação por muros e antemuros.

¹Тада ће се певати ова песма у земљи Јудиној: Имамо тврд град; зидови су и опкоп спасење.

²Abri as portas, para que entre nela a nação justa, que observa a verdade.

²Отворите врата да уђе народ праведни, који држи веру.

³Tu conservarás em paz aquele cuja mente está firme em ti; porque ele confia em ti.

³Ко се Тебе држи, чуваш га једнако у миру, јер се у Тебе узда.

⁴Confiai sempre no Senhor; porque o Senhor Deus é uma rocha eterna.

⁴Уздајте се у Господа довека, јер је Господ Господ Вечна стена.

⁵porque ele tem derrubado os que habitam no alto, na cidade elevada; abate-a, abate-a até o chão; e a reduz até o pó.

⁵Јер понижује оне који наставају на висини, град високи обара, обара га на земљу, обраћа га у прах.

⁶Pisam-na os pés, os pés dos pobres, e os passos dos necessitados.

⁶Те га гази нога, ноге убогих, стопала невољних.

⁷O caminho do justo é plano; tu, que és reto, nivelas a sua vereda.

⁷Пут је праведнику прав, Ти равниш стазу праведноме.

⁸No caminho dos teus juízos, Senhor, temos esperado por ti; no teu nome e na tua memória está o desejo da nossa alma.

⁸И на путу судова Твојих, Господе, чекамо Те; Твоје име и Твој спомен жуди душа.

⁹Minha alma te deseja de noite; sim, o meu espírito, dentro de mim, diligentemente te busca; porque, quando os teus juízos estão na terra, os moradores do mundo aprendem justiça.

⁹Душом својом жудим Тебе ноћу, и духом својим што је у мени тражим Те јутром; јер кад су судови Твоји на земљи, уче се правди који живе у васиљеној.

¹⁰Ainda que se mostre favor ao ímpio, ele não aprende a justiça; até na terra da retidão ele pratica a iniqüidade, e não atenta para a majestade do Senhor.

¹⁰Ако се и помилује безбожник, не учи се правди, у земљи најправеднијој чини безакоње и не гледа на величанство Господње.

¹¹Senhor, a tua mão está levantada, contudo eles não a vêem; vê-la-ão, porém, e confundir-se-ão por causa do zelo que tens do teu povo; e o fogo reservado para os teus adversários os devorará.

¹¹Господе! Рука је Твоја високо подигнута, а они не виде; видеће и посрамиће се од ревности за народ, и огањ ће прождрети непријатеље Твоје.

¹²Senhor, tu hás de estabelecer para nós a paz; pois tu fizeste para nós todas as nossas obras.

¹²Господе! Нама ћеш дати мир, јер сва дела наша Ти си нам учинио.

¹³ç Senhor Deus nosso, outros senhores além de ti têm tido o domínio sobre nós; mas, por ti só, nos lembramos do teu nome.

¹³Господе Боже наш, господарише над нама господари други осим Тебе, али само Тобом помињемо име Твоје.

¹⁴Os falecidos não tornarão a viver; os mortos não ressuscitarão; por isso os visitaste e destruíste, e fizeste perecer toda a sua memória.

¹⁴Помреше, неће оживети, мртви будући неће устати, јер си их Ти походио и истребио, затро сваки спомен њихов.

¹⁵Tu, Senhor, aumentaste a nação; aumentaste a nação e te fizeste glorioso; alargaste todos os confins da terra.

¹⁵Господе, умножио си народ, умножио си народ и прославио си се, али си их загнао на све крајеве земаљске.

¹⁶Senhor, na angústia te buscaram; quando lhes sobreveio a tua correção, derramaram-se em oração.

¹⁶Господе, у невољи тражише Те, и зваше покорну молитву кад си их карао.

¹⁷Como a mulher grávida, quando está próxima a sua hora, tem dores de parto e dá gritos nas suas dores, assim fomos nós diante de ti, ó Senhor!

¹⁷Као трудна жена кад хоће да се породи па се мучи и виче од бола, такви бејасмо ми пред Тобом, Господе!

¹⁸Concebemos nós, e tivemos dores de parto, mas isso foi como se tivéssemos dado � luz o vento; livramento não trouxemos � terra; nem nasceram moradores do mundo.

¹⁸Затруднесмо, мучисмо се да родимо, и као да родисмо ветар, никако не помогосмо земљи, нити падоше који живе у васиљеној.

¹⁹Os teus mortos viverão, os seus corpos ressuscitarão; despertai e exultai, vós que habitais no pó; porque o teu orvalho é orvalho de luz, e sobre a terra das sombras fá-lo-ás cair.

¹⁹Оживеће мртви твоји, и моје ће мртво тело устати. Пробудите се, и певајте који станујете у праху; јер је Твоја роса роса на трави, и земља ће изметнути мртваце.

²⁰Vem, povo meu, entra nas tuas câmaras, e fecha as tuas portas sobre ti; esconde-te só por um momento, até que passe a indignação.

²⁰Хајде народе мој, уђи у клети своје, и закључај врата своја за собом, прикриј се зачас, докле прође гнев.

²¹Pois eis que o Senhor está saindo do seu lugar para castigar os moradores da terra por causa da sua iniqüidade; e a terra descobrirá o seu sangue, e não encobrirá mais os seus mortos.

²¹Јер, гле, Господ излази из места свог да походи становнике земаљске за безакоње њихово, и земља ће открити крв своју нити ће више покривати побијене своје.