¹Naqueles dias Ezequias adoeceu e esteve � morte. E veio ter com ele o profeta Isaías, filho de Amoz, e lhe disse: Assim diz o Senhor: Põe em ordem a tua casa, porque morrerás, e não viverás.

¹У то време разболе се Језекија на смрт; и дође к њему пророк Исаија син Амосов и рече му: Овако вели Господ: Нареди за кућу своју, јер ћеш умрети и нећеш остати жив.

²Então virou Ezequias o seu rosto para a parede, e orou ao Senhor,

²А Језекија се окрете лицем к зиду, и помоли се Господу,

³e disse: Lembra-te agora, ó Senhor, peço-te, de que modo tenho andado diante de ti em verdade, e com coração perfeito, e tenho feito o que era reto aos teus olhos. E chorou Ezequias amargamente.

³И рече: Ох, Господе, опомени се да сам једнако ходио пред Тобом верно и с целим срцем, и творио шта је Теби угодно. И плака Језекија веома.

⁴Então veio a palavra do Senhor a Isaías, dizendo:

⁴Тада дође реч Господња Исаији говорећи:

⁵Vai e dize a Ezequias: Assim diz o Senhor, o Deus de Davi teu pai: Ouvi a tua oração, e vi as tuas lágrimas; eis que acrescentarei aos teus dias quinze anos.

⁵Иди и реци Језекији: Овако вели Господ Бог Давида оца твог: Чуо сам молитву твоју, и видео сам сузе твоје, ево додаћу ти веку петнаест година.

⁶Livrar-te-ei das mãos do rei da Assíria, a ti, e a esta cidade; eu defenderei esta cidade.

⁶И избавићу тебе и овај град из руку цара асирског, и бранићу овај град.

⁷E isto te será da parte do Senhor como sinal de que o Senhor cumprirá esta palavra que falou:

⁷И ово нека ти буде знак од Господа да ће учинити Господ шта је рекао.

⁸Eis que farei voltar atrás dez graus a sombra no relógio de Acaz, pelos quais já declinou com o sol. Assim recuou o sol dez graus pelos quais já tinha declinado.

⁸Ево ја ћу вратити сен по коленцима по којима је сишао на сунчанику Ахазовом натраг за десет коленаца. И врати се сунце за десет коленаца по коленцима по којима беше сишло.

⁹O escrito de Ezequias, rei de Judá, depois de ter estado doente, e de ter convalescido de sua enfermidade.

⁹Ово написа Језекија цар Јудин кад се разболе, и оздрави од болести своје:

¹⁰Eu disse: Na tranqüilidade de meus dias hei de entrar nas portas do Seol; estou privado do resto de meus anos.

¹⁰Ја рекох, кад се пресекоше дани моји: Идем к вратима гробним, узе ми се остатак година мојих.

¹¹Eu disse: Já não verei mais ao Senhor na terra dos viventes; jamais verei o homem com os moradores do mundo.

¹¹Рекох: Нећу видети Господа Господа у земљи живих, нећу више видети човека међу онима који станују на свету.

¹²A minha habitação já foi arrancada e arrebatada de mim, qual tenda de pastor; enrolei como tecelão a minha vida; ele me corta do tear; do dia para a noite tu darás cabo de mim.

¹²Век мој прође и пренесе се од мене као шатор пастирски; пресекох живот свој као ткач, одсећи ће ме од оснутка; од јутра до вечера учинићеш ми крај.

¹³Clamei por socorro até a madrugada; como um leão, assim ele quebrou todos os meus ossos; do dia para a noite tu darás cabo de mim.

¹³Мишљах за јутра да ће као лав потрти све кости моје; од јутра до вечера учинићеш ми крај.

¹⁴Como a andorinha, ou o grou, assim eu chilreava; e gemia como a pomba; os meus olhos se cansavam de olhar para cima; ó Senhor, ando oprimido! fica por meu fiador.

¹⁴Пиштах као ждрал и као ластавица, уках као голубица, очи ми ишчилеше гледајући горе: Господе, у невољи сам, олакшај ми.

¹⁵Que direi? como mo prometeu, assim ele mesmo o cumpriu; assim passarei mansamente por todos os meus anos, por causa da amargura da minha alma.

¹⁵Шта да кажем? Он ми каза, и учини. Проживећу све године своје по јаду душе своје.

¹⁶ç Senhor por estas coisas vivem os homens, e inteiramente nelas está a vida do meu espírito; portanto restabelece-me, e faze-me viver.

¹⁶Господе, о том се живи и у том је свему живот духа мог, исцелио си ме и сачувао у животу.

¹⁷Eis que foi para minha paz que eu estive em grande amargura; tu, porém, amando a minha alma, a livraste da cova da corrupção; porque lançaste para trás das tuas costas todos os meus pecados.

¹⁷Ево, на мир дође ми љут јад; али Теби би мило да извучеш душу моју из јаме погибли, јер си бацио за леђа своја све грехе моје.

¹⁸Pois não pode louvar-te o Seol, nem a morte cantar-te os louvores; os que descem para a cova não podem esperar na tua verdade.

¹⁸Јер неће гроб Тебе славити, неће Те смрт хвалити, и који сиђу у гроб не надају се Твојој истини.

¹⁹O vivente, o vivente é que te louva, como eu hoje faço; o pai aos filhos faz notória a tua verdade.

¹⁹Живи, живи, они ће Те славити као ја данас: отац ће синовима јављати истину Твоју.

²⁰O Senhor está prestes a salvar-me; pelo que, tangendo eu meus instrumentos, nós o louvaremos todos os dias de nossa vida na casa do Senhor.

²⁰Господ ме спасе, зато ћемо певати песме моје у дому Господњем док смо год живи.

²¹Ora Isaías dissera: Tomem uma pasta de figos, e a ponham como cataplasma sobre a úlcera; e Ezequias sarará.

²¹А Исаија беше рекао да узму груду сувих смокава и превију на оток, те ће оздравити.

²²Também dissera Ezequias: Qual será o sinal de que hei de subir � casa do Senhor?

²²И Језекија беше рекао: Шта ће бити знак да ћу отићи у дом Господњи?