¹Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

¹Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

²A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

²Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

³çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

³Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

⁴A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

⁴Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

⁵Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

⁵Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

⁶Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

⁶Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

⁷Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniqüidades.

⁷Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

⁸Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

⁸Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

⁹Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

⁹Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

¹⁰Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

¹⁰Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

¹¹Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

¹¹Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

¹²Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

¹²Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

¹³Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

¹³Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

¹⁴Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

¹⁴Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

¹⁵Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

¹⁵Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

¹⁶Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós. porque pecamos.

¹⁶Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

¹⁷Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

¹⁷Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

¹⁸Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

¹⁸Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

¹⁹Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

¹⁹Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

²⁰Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

²⁰Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

²¹Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

²¹Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

²²se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.

²²Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.