¹Ó Senhor, ouve a minha oração, e chegue a ti o meu clamor.

¹Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

²Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina para mim os teus ouvidos; no dia em que eu clamar, ouve-me depressa.

²Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

³Pois os meus dias se desvanecem como fumaça, e os meus ossos ardem como um tição.

³Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

⁴O meu coração está ferido e seco como a erva, pelo que até me esqueço de comer o meu pão.

⁴Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

⁵Por causa do meu doloroso gemer, os meus ossos se apegam � minha carne.

⁵Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

⁶Sou semelhante ao pelicano no deserto; cheguei a ser como a coruja das ruínas.

⁶Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

⁷Vigio, e tornei-me como um passarinho solitário no telhado.

⁷Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

⁸Os meus inimigos me afrontam todo o dia; os que contra mim se enfurecem, me amaldiçoam.

⁸Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

⁹Pois tenho comido cinza como pão, e misturado com lágrimas a minha bebida,

⁹Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

¹⁰por causa da tua indignação e da tua ira; pois tu me levantaste e me arrojaste de ti.

¹⁰Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

¹¹Os meus dias são como a sombra que declina, e eu, como a erva, me vou secando.

¹¹Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

¹²Mas tu, Senhor, estás entronizado para sempre, e o teu nome será lembrado por todas as gerações.

¹²Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

¹³Tu te lenvantarás e terás piedade de Sião; pois é o tempo de te compadeceres dela, sim, o tempo determinado já chegou.

¹³Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

¹⁴Porque os teus servos têm prazer nas pedras dela, e se compadecem do seu pó.

¹⁴Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

¹⁵As nações, pois, temerão o nome do Senhor, e todos os reis da terra a tua glória,

¹⁵Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

¹⁶quando o Senhor edificar a Sião, e na sua glória se manifestar,

¹⁶Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

¹⁷atendendo � oração do desamparado, e não desprezando a sua súplica.

¹⁷Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

¹⁸Escreva-se isto para a geração futura, para que um povo que está por vir louve ao Senhor.

¹⁸Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

¹⁹Pois olhou do alto do seu santuário; dos céus olhou o Senhor para a terra,

¹⁹Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

²⁰para ouvir o gemido dos presos, para libertar os sentenciados � morte;

²⁰Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

²¹a fim de que seja anunciado em Sião o nome do Senhor, e o seu louvor em Jerusalém,

²¹Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

²²quando se congregarem os povos, e os reinos, para servirem ao Senhor.

²²Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

²³Ele abateu a minha força no caminho; abreviou os meus dias.

²³Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

²⁴Eu clamo: Deus meu, não me leves no meio dos meus dias, tu, cujos anos alcançam todas as gerações.

²⁴Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

²⁵Desde a antigüidade fundaste a terra; e os céus são obra das tuas mãos.

²⁵Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

²⁶Eles perecerão, mas tu permanecerás; todos eles, como um vestido, envelhecerão; como roupa os mundarás, e ficarão mudados.

²⁶Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

²⁷Mas tu és o mesmo, e os teus anos não acabarão.

²⁷Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

²⁸Os filhos dos teus servos habitarão seguros, e a sua descendência ficará firmada diante de ti.

²⁸Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.