¹Cantai alegremente a Deus, nossa fortaleza; erguei alegres vozes ao Deus de Jacó.

¹Magsiawit kayo ng malakas sa Dios na ating kalakasan: mangagkaingay kayo na may kagalakan sa Dios ni Jacob,

²Entoai um salmo, e fazei soar o adufe, a suave harpa e o saltério.

²Magsiawit kayo at dalhin ninyo rito ang pandereta, ang masayang alpa sangpu ng salterio.

³Tocai a trombeta pela lua nova, pela lua cheia, no dia da nossa festa.

³Magsihihip kayo ng pakakak sa bagong buwan, sa kabilugan ng buwan, sa ating dakilang kapistahan.

⁴Pois isso é um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacó.

⁴Sapagka't pinakapalatuntunan sa Israel, ayos ng Dios ni Jacob.

⁵Ordenou-o por decreto em José, quando saiu contra a terra do Egito. Ouvi uma voz que não conhecia, dizendo:

⁵Kaniyang inilagay na pinakapatotoo sa Jose, nang siya'y lumabas na maglakbay sa lupain ng Egipto: na aking kinaringgan ng wika na di ko nauunawa.

⁶Livrei da carga o seu ombro; as suas mãos ficaram livres dos cestos.

⁶Aking inihiwalay ang kaniyang balikat sa pasan: ang mga kamay niya'y napabitiw sa luwelang.

⁷Na angústia clamaste e te livrei; respondi-te no lugar oculto dos trovões; provei-te junto �s águas de Meribá.

⁷Ikaw ay tumawag sa kabagabagan, at iniligtas kita; sinagot kita sa lihim na dako ng kulog; sinubok kita sa tubig ng Meriba. (Selah)

⁸Ouve-me, povo meu, e eu te admoestarei; ó Israel, se me escutasses!

⁸Dinggin mo, Oh bayan ko, at ako'y sasaksi sa iyo: Oh Israel, kung ikaw ay makikinig sa akin!

⁹não haverá em ti deus estranho, nem te prostrarás ante um deus estrangeiro.

⁹Hindi magkakaroon ng ibang dios sa iyo; at hindi ka man sasamba sa anomang ibang dios.

¹⁰Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egito; abre bem a tua boca, e eu a encherei.

¹⁰Ako ang Panginoon mong Dios, na naglabas sa iyo mula sa lupain ng Egipto: bukhin mong maluwang ang iyong bibig, at aking pupunuin.

¹¹Mas o meu povo não ouviu a minha voz, e Israel não me quis.

¹¹Nguni't hindi nakinig sa aking tinig ang bayan ko; at hindi ako sinunod ng Israel.

¹²Pelo que eu os entreguei � obstinação dos seus corações, para que andassem segundo os seus próprios conselhos.

¹²Sa gayo'y aking pinasunod sa pagmamatigas ng kanilang puso, upang sila'y makalakad sa kanilang sariling mga payo.

¹³Oxalá me escutasse o meu povo! oxalá Israel andasse nos meus caminhos!

¹³Oh kung ako'y didinggin ng aking bayan, kung ang Israel ay lalakad sa aking mga daan!

¹⁴Em breve eu abateria os seus inimigos, e voltaria a minha mão contra os seus adversários.

¹⁴Aking pasusukuing madali ang kanilang mga kaaway, at ibabalik ko ang aking kamay laban sa kanilang mga kaaway.

¹⁵Os que odeiam ao Senhor o adulariam, e a sorte deles seria eterna.

¹⁵Ang mga mapagtanim sa Panginoon ay magsisisuko sa kaniya: nguni't ang kanilang panahon ay mananatili kailan man,

¹⁶E eu te sustentaria com o trigo mais fino; e com o mel saído da rocha eu te saciaria.

¹⁶Kaniya ring pakakanin sila ng katabaan ng trigo: at ng pulot na mula sa bato ay bubusugin kita.