1Kana o bunto terdilo, o Pavlo chidia andek than le shave le Devleske ai kana mai dia les zor katar E Vorba le Devleski, lia pesko dies lasho lendar, ai gelotar ande Macedonia.
1Y DESPUÉS que cesó el alboroto, llamando Pablo á los discípulos habiéndoles exhortado y abrazado, se despidió, y partió para ir á Macedonia.
2Nakhlo anda kodola gava ai zuralelas anda pachamos le shave le Devleske pal divanuria pa Del kai motholas lenge. Porme gelo ande Gretsia,
2Y andado que hubo aquellas partes, y exhortádoles con abundancia de palabra, vino á Grecia.
3ai kotse beshlo trin shon. Lelas o paraxodo te zhaltar ande Syria, numa kana ashundia ke le Zhiduvuria divininas pa leste te zumaven te rimon lesko drom; manglia te zhaltar, numa te nakhel pai Macedonia.
3Y después de haber estado allí tres meses, y habiendo de navegar á Siria, le fueron puestas asechanzas por los Judíos; y así tomó consejo de volverse por Macedonia.
4Sopater, o shav le Pirrhusosko, andai Berea gelo lesa; ai vi o Aristarcheus ai o Secundus andai Thessalonica: ai o Gaius andai Derbe; o Timote ai o Tychicus ai o Trophimus andai Asia.
4Y le acompañaron hasta Asia Sopater Bereense, y los Tesalonicenses, Aristarco y Segundo; y Gayo de Derbe, y Timoteo; y de Asia, Tychîco y Trófimo.
5Sa kadala geletar anglal ai azhukerenas ame ando Troas.
5Estos yendo delante, nos esperaron en Troas.
6Ame liam o paraxodo andai Philippi kana getosaile E Patradi, ai panzh dies pala kodia aresliam lende ando Troas, ai kotse beshliam iek kurko.
6Y nosotros, pasados los días de los panes sin levadura, navegamos de Filipos y vinimos á ellos á Troas en cinco días, donde estuvimos siete días.
7Savatone le disipluria chidinesas andek than te xas e mol ai o manrho. O Pavlo kai trobulas te zhaltar pe terharin, divinilas pa Del le phralensa kai sas kotse, ai dia lensa duma zhi kal desh u dui e riat.
7Y el día primero de la semana, juntos los discípulos á partir el pan, Pablo les enseñaba, habiendo de partir al día siguiente: y alargó el discurso hasta la media noche.
8But vediara sas ande soba kai sas opre, ai kai sas chidine.
8Y había muchas lámparas en el aposento alto donde estaban juntos.
9Sas iek terno manush kai busholas Eutychus, kai beshelas pe feliastra; ai lia les e lindri zurales ande kodia kai ashunelas o divano kai motholas o Pavlo, ai ande kodia lindri pelo de katar e trito feliastra zhi tele pe phuv. Numa kana gele te vazden les, wo mulo sas.
9Y un mancebo llamado Eutichô que estaba sentado en la ventana, tomado de un sueño profundo, como Pablo disputaba largamente, postrado del sueño cayó del tercer piso abajo, y fué alzado muerto.
10Numa o Pavlo hulisto tele, bandilo karing leste, ai lia les ande peske vas, ai phendia, "Na daran ke chi mulo!"
10Entonces descendió Pablo, y derribóse sobre él, y abrazándole, dijo: No os alborotéis, que su alma está en él.
11Kana anklisto opre palpale, o Pavlo phaglia o manrho ai xalia, ai mai dia duma but pa Del zhi ando dies, porme gelotar.
11Después subiendo, y partiendo el pan, y gustando, habló largamente hasta el alba, y así partió.
12O terno manush kai mulo sas pale zhuvindisailo ai traiilas, ai savorhe raduimesas.
12Y llevaron al mozo vivo, y fueron consolados no poco.
13Ame geliamtar mai anglal po paraxodo kai ingerelas ame ando Assos, ai kotse trobulas te las le Pavlos amensa. Wo phendia sas te keras kadia, ke wo mangelas telal te zhal.
13Y nosotros subiendo en el navío, navegamos á Assón, para recibir de allí á Pablo; pues así había determinado que debía él ir por tierra.
14Kana areslo amen ando Assos, liam les amensa po paraxodo, ai aresliam ando Mitylene.
14Y como se juntó con nosotros en Assón, tomándole vinimos á Mitilene.
15Porme geliamtar kotsar, ai aresliam pe terharin ando Chios. Ai pe terharin aresliam ando Samos ai beshliam ando Trogillium; ai pala kodo dies aresliam ando Miletus.
15Y navegamos de allí, al día siguiente llegamos delante de Chîo, y al otro día tomamos puerto en Samo: y habiendo reposado en Trogilio, al día siguiente llegamos á Mileto.
16O Pavlo mangelas te nakhel anglai Ephesus, numa bi te aterdiol saxke te na xasarel vriama ande Asia. Grebilaspe te aresel te dashtilas ande Jerusalem, kodo dies kai sas e Pentecost.
16Porque Pablo se había propuesto pasar adelante de Efeso, por no deternerse en Asia: porque se apresuraba por hacer el día de Pentecostés, si le fuese posible, en Jerusalem.
17Numa o Pavlo tradia vari kas anda Miletus ando Ephesus, te akharel le mai phuren kai si ande khangeri.
17Y enviando desde Mileto á Efeso, hizo llamar á los ancianos de la iglesia.
18Ai kana avile leste, wo phenel lenge, "Tume zhanen sar kerdem tumensa, de sar o pervo dies kai areslem ande Asia.
18Y cuando vinieron á él, les dijo: Vosotros sabéis cómo, desde el primer día que entré en Asia, he estado con vosotros por todo el tiempo,
19Kerava buchi le Devleski bi te kerav barimata, univar rovavas, ai le zumaimos, ai univar trutno sas mange ke le Zhiduvuria rodenas te rimon mange.
19Sirviendo al Señor con toda humildad, y con muchas lágrimas, y tentaciones que me han venido por las asechanzas de los Judíos:
20Zhanen ke chi garadem kanch anda so trobulas te zhanen, ai ke chi daravas te mothav tumenge pa Del, ai te sicharav tume angla narodo, ai andal kher khereske.
20Cómo nada que fuese útil he rehuído de anunciaros y enseñaros, públicamente y por las casas,
21Mothavas le Zhidovonge ai le Grekonge, te keinpe anda penge bezexa karing O Del, ai te pachanpe ando amaro Del O Jesus Kristo.
21Testificando á los Judíos y á los Gentiles arrepentimiento para con Dios, y la fe en nuestro Señor Jesucristo.
22Ai akana, eta, le Swuntone Duxosa kai si ande mande, zhav ande Jerusalem, ai chi zhanav so avel mansa.
22Y ahora, he aquí, ligado yo en espíritu, voy á Jerusalem, sin saber lo que allá me ha de acontecer:
23Numa ferdi foro forostar, O Swunto Duxo mothol mange mai anglal ke e temnitsa ai chino azhukerel ma.
23Mas que el Espíritu Santo por todas las ciudades me da testimonio, diciendo que prisiones y tribulaciones me esperan.
24Numa me chi lav sama katar murho traio, ke sar te avilino bari diela, numa ferdi te kerav so si ma te kerav raduimasa, ai e buchi kai dia ma O Del O Jesus te kerav, te mothav e lashi viasta anda lashimos le Devleski.
24Mas de ninguna cosa hago caso, ni estimo mi vida preciosa para mí mismo; solamente que acabe mi carrera con gozo, y el ministerio que recibí del Señor Jesús, para dar testimonio del evangelio de la gracia de Dios.
25Ai akana, zhanav ke chi mai dikhena murho mui, tume savorhe, tume kai sas mansa kana demas duma pa rhaio le Devlesko.
25Y ahora, he aquí, yo sé que ninguno de todos vosotros, por quien he pasado predicando el reino de Dios, verá más mi rostro.
26Anda kodia mothav tumenge adies, ke te xasavola iek anda sa le manush nai murhe dosh.
26Por tanto, yo os protesto el día de hoy, que yo soy limpio de la sangre de todos:
27Ke mothodem tumenge, sa o zakono le Devlesko, ai chi garadem kanchi.
27Porque no he rehuído de anunciaros todo el consejo de Dios.
28Tume arakhen tume, ai arakhen le kolavren kai O Swunto Duxo thodia tumen te len sama. Len sama katar e khangeri le Devleski, kai wo chindia la pesko ratesa.
28Por tanto mirad por vosotros y por todo el rebaño en que el Espíritu Santo os ha puesto por obispos, para apacentar la iglesia del Señor, la cual ganó por su sangre.
29Zhanav ke thola pe mashkar tumende manush sar le ruv, kai roden te rimon kana zhavatar, ai rodena te rimon savorhen.
29Porque yo sé que después de mi partida entrarán en medio de vosotros lobos rapaces, que no perdonarán al ganado;
30Ai vazdelape mashkar tumende manush kai sicharen o xoxaimos ai te tsirden le shave le Devleske karing peske.
30Y de vosotros mismos se levantarán hombres que hablen cosas perversas, para llevar discípulos tras sí.
31Arakhen tume! Ai seren tume, ke trin bersh chi aterdilem, vi adiese, vi e riate te sicharav tume, ai te zuravol tumaro pachamos karing O Del, le asuensa sicharavas sakones anda tumende.
31Por tanto, velad, acordándoos que por tres años de noche y de día, no he cesado de amonestar con lágrimas á cada uno.
32"Ai akana, mekav tumen le Devlesa, ai kai leski lashi Vorba. Kodo kai si les e putiera te del tume zor, ai te del tume le mishtimata kai garavel sar iek barvalimos sa kodolenge kai si leske.
32Y ahora, hermanos, os encomiendo á Dios, y á la palabra de su gracia: el cual es poderoso para sobreedificar, y daros heredad con todos los santificados.
33Chi manglem chi le love, chi o sumnakai, ai kankaske tsalia.
33La plata, ó el oro, ó el vestido de nadie he codiciado.
34Tume zhanen ke kerdem buchi murhe vastensa, saxke te avel ma so trobul ma ai vi kodolen kai sas mansa.
34Antes vosotros sabéis que para lo que me ha sido necesario, y á los que están conmigo, estas manos me han servido.
35Sikadem tumenge ande soste godi ke trobul te kerelpe buchi, saxke te zhutisaras le chorhen, ai das ame goji kal vorbi kai amaro Del. O Jesus phendia, "Ke mai drago te des de sar te avel tut dino."
35En todo os he enseñado que, trabajando así, es necesario sobrellevar á los enfermos, y tener presente las palabras del Señor Jesús, el cual dijo: Más bienaventurada cosa es dar que recibir.
36Kana getosardia pesko divano, thodiape ande changende o Pavlo, ai rhugisailo lensa.
36Y como hubo dicho estas cosas, se puso de rodillas, y oró con todos ellos.
37Savorhe rovenas, ai line le Pavlos korhatar te chumidin les mai anglal sar te zhaltar.
37Entonces hubo un gran lloro de todos: y echándose en el cuello de Pablo, le besaban,
38Ai mai but nekezhime sas ke o Pavlo phendia sas ke chi mai dikhena les. Ai savorhe gele lesa zhi ka paraxodo.
38Doliéndose en gran manera por la palabra que dijo, que no habían de ver más su rostro. Y le acompañaron al navío.