1Pala kodia sas iek pachiv le Zhidovongi; ai O Jesus gelo ando Jerusalem.
1DESPUÉS de estas cosas, era un día de fiesta de los Judíos, y subió Jesús á Jerusalem.
2Ai ando Jerusalem sas pasha wudar le bakriango, sas iek balta paieske panshe wudarensa, ai akharenas la Zhidovisko Bethesda.
2Y hay en Jerusalem á la puerta del ganado un estanque, que en hebraico es llamado Bethesda, el cual tiene cinco portales.
3Andre sas but naswale kai beshenas tele, korhe, bange, ai paralitikuri azhukerenas te mishtil o pai.
3En éstos yacía multitud de enfermos, ciegos, cojos, secos, que estaban esperando el movimiento del agua.
4Ke ek angelo le Devlesko hulelas pe vriama ai mishtilas o pai; o pervo naswalo kai hulelas ando pai kana sas buntuime, sastiolas anda pesko naswalimos. Savestar godi sas.
4Porque un ángel descendía á cierto tiempo al estanque, y revolvía el agua; y el que primero descendía en el estanque después del movimiento del agua, era sano de cualquier enfermedad que tuviese.
5Kotse sas ek manush naswalo de trenda ai oxto bersh.
5Y estaba allí un hombre que había treinta y ocho años que estaba enfermo.
6Kana O Jesus dikhlia les tele, ai zhanglia ke sas naswalo de dumult, phushlia les, "Kames te aves sasto?"
6Como Jesús vió á éste echado, y entendió que ya había mucho tiempo, dícele: ¿Quieres ser sano?
7O naswalo manush phendia leske, "Gazda, nai khonik katse te shudel ma ando pai kana si buntuime; ai kana avav, aver hulel tele mai anglal mandar.
7Señor, le respondió el enfermo, no tengo hombre que me meta en el estánque cuando el agua fuere revuelta; porque entre tanto que yo vengo, otro antes de mí ha descendido.
8Jesus phendia leske, "Wushti, le cho than ai phir." Ai strazo kodo manush sastilo, wo lia pesko than ai phirdia.
8Dícele Jesús: Levántate, toma tu lecho, y anda.
9Numa sa kodia diela kerdili Savatone.
9Y luego aquel hombre fué sano, y tomó su lecho, é íbase. Y era sábado aquel día.
10Le Zhiduvuria phende le manusheske kai sastilo, "Adies si Savato, ai nai slobodo tuke te angeres cho than."
10Entonces los Judíos decían á aquel que había sido sanado: Sábado es: no te es lícito llevar tu lecho.
11Wo phendia lenge, "O manush kai sastiardia ma, phendia mange, "Le cho than, ai phir."
11Respondióles: El que me sanó, él mismo me dijo: Toma tu lecho y anda.
12Antunchi phushle les, "Kon si o manush kai phendia tuke, te les cho than ai phires?"
12Preguntáronle entonces: ¿Quién es el que te dijo: Toma tu lecho y anda?
13Numa o manush kai sastilo chi zhanelas o anav kodolesko kai sastiardia les, ke O Jesus gelotar ke sas but narodos ande kodo than.
13Y el que había sido sanado, no sabía quién fuese; porque Jesús se había apartado de la gente que estaba en aquel lugar.
14Pala kodia, O Jesus arakhlia les ande tampla, ai phenel leske, Ashun! Sastilian anda cho naswalimos, na mai ker bezexa akana. Te na mai kerdiol tuke vari so mai nasul.
14Después le halló Jesús en el templo, y díjole: He aquí, has sido sanado; no peques más, porque no te venga alguna cosa peor.
15Kodo manush gelotar, ai phendia le Zhidovonge ke O Jesus sastiardia les.
15El se fué, y dió aviso á los Judíos, que Jesús era el que le había sanado.
16Sa anda kodia le Zhiduvuria chinuisarde Jesus, ai rodenas te mudaren les, ke kerdia kodia o dies Savatone.
16Y por esta causa los Judíos perseguían á Jesús, y procuraban matarle, porque hacía estas cosas en sábado.
17Numa O Jesus phendia lenge, "Murho Dat kerel buchi sorho dies, ai vi me kerav bichi."
17Y Jesús les respondió: Mi Padre hasta ahora obra, y yo obro.
18Pa kadala vorbi le Zhiduvuria rodenas mai but te mudaren les; na ferdi ke kerdia kodia Savatone, numa ke phendia ke O Del si lesko Dat, ai wo kerdilo iek fielo sar O Del.
18Entonces, por tanto, más procuraban los Judíos matarle, porque no sólo quebrantaba el sábado, sino que también á su Padre llamaba Dios, haciéndose igual á Dios.
19O Jesus phendia lenge, "Chachimasa, chachimasa, phenav tumenge, O Shav nashti kerel kanchi pestar, numa kerel so dikhel O Dat kerel; so godi kerel O Dat, vi O Shav kerel.
19Respondió entonces Jesús, y díjoles: De cierto, de cierto os digo: No puede el Hijo hacer nada de sí mismo, sino lo que viere hacer al Padre: porque todo lo que él hace, esto también hace el Hijo juntamente.
20Ke O Dat drago le Shaves, ai sikavel leske so godi kerel. Ai O Dat sikavela leske mai bare buchi sar kadala. Chudina tume.
20Porque el Padre ama al Hijo, y le muestra todas las cosas que él hace; y mayores obras que éstas le mostrará, de suerte que vosotros os maravilléis.
21Ke sar O Dat wushtiavel le mulen, ai del le o traio, saikfielo O Shav del o traio kodolen kai mangel wo.
21Porque como el Padre levanta los muertos, y les da vida, así también el Hijo á los que quiere da vida.
22O Dat chi kerel kris pe khanikaste, numa dia e putiera le Shaves te krisinil.
22Porque el Padre á nadie juzga, mas todo el juicio dió al Hijo;
23Kashte savorhe te luvudin le Shaves, sar luvudin le Dades. Kodo kai chi luvudil le Shaves, chi luvudil le Dades kai tradia les.
23Para que todos honren al Hijo como honran al Padre. El que no honra al Hijo, no honra al Padre que le envió.
24"Chachimasa, chachimasa, phenav tumenge, Kon godi kai ashunel murhi vorba, ai pachalpe ande kodo kai tradia ma, avela les o traio kai chi mai getolpe, ai chi avela pe leste kris; numa nakhlo anda merimos ai gelo ka traio kai chi mai getolpe.
24De cierto, de cierto os digo: El que oye mi palabra, y cree al que me ha enviado, tiene vida eterna; y no vendrá á condenación, mas pasó de muerte á vida.
25"Chachimasa, chachimasa, phenav tumenge, O chaso avela, ai vunzhe avili, kana le mule ashunena o glaso le Shavesko le Devlesko; ai kodola kai ashunena les traiina.
25De cierto, de cierto os digo: Vendrá hora, y ahora es, cuando los muertos oirán la voz del Hijo de Dios: y los que oyeren vivirán.
26Ke sar O Dat si les o traio ande peste, saikfielo wo kerdia peske Shaves te avel o traio ande peste.
26Porque como el Padre tiene vida en sí mismo, así dió también al Hijo que tuviese vida en sí mismo:
27Ai dia peske Shaves e putiera te kerel e kris, ke wo si O Shav le Manushesko.
27Y también le dió poder de hacer juicio, en cuanto es el Hijo del hombre.
28Na chudin tume ke o chaso avela, ke sa le mule kai si andel le greposhevuria ashunen lesko glaso.
28No os maravilléis de esto; porque vendrá hora, cuando todos los que están en los sepulcros oirán su voz;
29Ai anklena avri andal greposhevuria, kodola kai kerde mishto anklena avri te len o traio kai chi mai getolpe. Ai kodola kai kerde o nasulimos, wushtena te nakhen pe kris te zhan ando iado.
29Y los que hicieron bien, saldrán á resurrección de vida; mas los que hicieron mal, á resurrección de condenación.
30"Nashti kerav kanchi anda mande. Sar ashunav, kerav kris pala so phenel mange O Del, ai murhi kris si vorta, ke chi rodav te kerav so mangav anda mande, numa ferdi so mangel te kerav kodo kai tradia ma.
30No puedo yo de mí mismo hacer nada: como oigo, juzgo: y mi juicio es justo; porque no busco mi voluntad, mas la voluntad del que me envió, del Padre.
31Te mothava pa mande, so phenav nashti te avel chachimos.
31Si yo doy testimonio de mí mismo, mi testimonio no es verdadero.
32Numa aver si kai phenel pa mande, ai me zhanav le vorbi kai wo mothol pa mande si o chachimos.
32Otro es el que da testimonio de mí; y sé que el testimonio que da de mí, es verdadero.
33"Tume tradian marturia ka Iovano o baptisto, ai wo phendia tumenge o chachimos.
33Vosotros enviasteis á Juan, y él dió testimonio á la verdad.
34Man, chi trobul le vorbi katar le manushen te phenel ke vorta sim, numa phenav kadia, saxke te sai aven skepime.
34Empero yo no tomo el testimonio de hombre; mas digo esto, para que vosotros seáis salvos.
35O Iovano sas sar ek lampo kai phabolas ai sar e vediara kai strefialas; ai tume manglian te raduin tume xantsi vriama ande leski vediara.
35El era antorcha que ardía y alumbraba: y vosotros quisisteis recrearos por un poco á su luz.
36Numa, man si man ek mai baro chachimos pa mande sar o Iovano, me kerav e buchi kai murho Dat dia ma te kerav, kodola bucha kai kerav sikaven pa mande ke O Dat tradia ma.
36Mas yo tengo mayor testimonio que el de Juan: porque las obras que el Padre me dió que cumpliese, las mismas obras que yo hago, dan testimonio de mí, que el Padre me haya enviado.
37Ai O Dat kai tradia ma, phenel vi wo pa mande. Tume shoxar chi ashundian lesko glaso, ai shoxar chi dikhlian lesko mui.
37Y el que me envió, el Padre, él ha dado testimonio de mí. Ni nunca habéis oído su voz, ni habéis visto su parecer.
38Chi garaven leske vorbi ande tumende, ke chi pachan tume ande kodo kai tradia les.
38Ni tenéis su palabra permanente en vosotros; porque al que él envió, á éste vosotros no creéis.
39"Sichon o ramomos ande Vorba le Devleski, ke tume gindin kai arakhena ande late o traio kai chi mai getolpe.
39Escudriñad las Escrituras, porque á vosotros os parece que en ellas tenéis la vida eterna; y ellas son las que dan testimonio de mí.
40Ai o ramomos del duma pa mande! Ai tume chi aven mande, te avel tumen o traio.
40Y no queréis venir á mí, para que tengáis vida.
41Chi rodav o luvudimos andal manush.
41Gloria de los hombres no recibo.
42Numa me zhanav tumen; ke nai dragostia le Devleski ande tumende.
42Mas yo os conozco, que no tenéis amor de Dios en vosotros.
43Avilem ando o anav murhe Dadesko, numa chi premisardian ma; numa te avela aver ande pesko anav, premisaren les.
43Yo he venido en nombre de mi Padre, y no me recibís: si otro viniere en su propio nombre, á aquél recibiréis.
44Drago tumenge te aven luvudime iek avrestar, numa chi roden o luvudimos te avel ferdi katar O Del; sar sai pachan tume?
44¿Cómo podéis vosotros creer, pues tomáis la gloria los unos de los otros, y no buscáis la gloria que de sólo Dios viene?
45Na gindin ke dosharava tumen ka murho Dat. Si ek kai dosharela tumen, kodo si o Moses kai thodian tumaro pachamos ande leste.
45No penséis que yo os tengo de acusar delante del Padre; hay quien os acusa, Moisés, en quien vosotros esperáis.
46Te pachaianas tume chaches ando Moses, pachadian vi ande mande; ke wo ramosardia pa mande.
46Porque si vosotros creyeseis á Moisés, creeríais á mí; porque de mí escribió él.
47Numa te chi pachana tume so ramosardian, sar sai pachan murhe vorbi?"
47Y si á sus escritos no creéis, ¿cómo creeréis á mis palabras?