Romani: New Testament

Spanish: Reina Valera (1909)

Luke

16

1O Jesus mai phendia peske slugenge, "Iek manush barvalo sas les iek manush kai lelas sama katar lesko kher ai phuvia; ai andek dies vari kon phendia leske ke o manush kai lelas sama katar lesko kher ai phuvia zidilas pesko love.
1Y DIJO también á sus discípulos: Había un hombre rico, el cual tenía un mayordomo, y éste fué acusado delante de él como disipador de sus bienes.
2O gazda akhardia les, ai phendia leske, "So ashunav pa tute? Phen mange sar kerdian le dielensa kai thodem tu te les sama; ke nashti mai mekav tu te le sama katar murho kher vai phuvia."
2Y le llamó, y le dijo: ¿Qué es esto que oigo de ti? Da cuenta de tu mayordomía, porque ya no podrás más ser mayordomo.
3"O manush kai lelas sama katar o kher ai phuvia phenelas ande peste, "So te kerav akana? Kai murho gazda chi mai mekel ma te lav sama katar lesko kher ai phuvia: Nashti lasharav e phuv; lazhav mange te mangav zhutimos.
3Entonces el mayordomo dijo dentro de sí: ¿Qué haré? que mi señor me quita la mayordomía. Cavar, no puedo; mendigar, tengo vergüenza.
4Zhanav so kerava, kana gonila ma murho gazda, avela mange vortacha te primina ma pe lenge khera."
4Yo sé lo que haré para que cuando fuere quitado de la mayordomía, me reciban en sus casas.
5Antunchi akhardia iek po iek sa kukulen kai kamenas vari so peske gazdaske, ai phendia le pervoneske, "Sode kames murhe gazdaske?"
5Y llamando á cada uno de los deudores de su señor, dijo al primero: ¿Cuánto debes á mi señor?
6"Iek shel bidoia vuloi," phendia leske. Ai wo phendia leske, "Le cho tiketo, sigo besh tele, ai ramosar panvardesh."
6Y él dijo: Cien barriles de aceite. Y le dijo: Toma tu obligación, y siéntate presto, y escribe cincuenta.
7Porme phendia avreske, "Sode kames tu?" Phendia, "Iek shel musuri jiv. Ai wo phendia leske, "Le cho tiketo, ai ramosar oxtovardesh."
7Después dijo á otro: ¿Y tú, cuánto debes? Y él dijo: Cien coros de trigo. Y él le dijo: Toma tu obligación, y escribe ochenta.
8Antunchi o manush barvalo phendia ka o bezexalo manush kai lelas sama katar lesko kher ai phuvia, "Kerdia mishto," Ke le manush anda kadia lumia si ande lengi vitsa mai gojaver de sar le manush la vediaraki.
8Y alabó el señor al mayordomo malo por haber hecho discretamente; porque los hijos de este siglo son en su generación más sagaces que los hijos de luz.
9"Ai me phenav tumenge, keren tumenge vortacha le barvalimasa kadala phuviako, saxke, kana chi mai avela tume, won sai primina tume andek kher kai chi mai getolpe.
9Y yo os digo: Haceos amigos de las riquezas de maldad, para que cuando faltareis, os reciban en las moradas eternas.
10Kodo kai si lasho andel tsinorhe dieli si lasho vi andel bare; ai kodo kai nai lasho andel tsinorhe dieli vi andel bare nai lasho.
10El que es fiel en lo muy poco, también en lo más es fiel: y el que en lo muy poco es injusto, también en lo más es injusto.
11Te chi sanas lasho le barvalimasa la lumiako, kon jinel pe tute le barvalimasa chacho?
11Pues si en las malas riquezas no fuísteis fieles. ¿quién os confiará lo verdadero?
12Ai te chi sanas lasho andel kolavreske dieli, kon dela tume so si tumaro?
12Y si en lo ajeno no fuisteis fieles, ¿quién os dará lo que es vuestro?
13Chi iek sluga nashti podail duie gazdan; ke wo gretsola iek ai leske drago o kolaver; astardiola ka iek, vai vurhitsila le kolavres. Nashti podais le Devles ai le love."
13Ningún siervo puede servir á dos señores; porque ó aborrecerá al uno y amará al otro, ó se allegará al uno y menospreciará al otro. No podéis servir á Dios y á las riquezas.
14Le Farizeanuria ashunde so phendia O Jesus, ai marenas mui lestar ke lenge drago sas le love.
14Y oían también todas estas cosas los Fariseos, los cuales eran avaros, y se burlaban de él.
15O Jesus phendia lenge, "Tume roden te kerdion vorta angal manush, numa O Del zhanel tumare ile; ke so miazol baro le manushenge nai kanch angla Del.
15Y díjoles: Vosotros sois los que os justificáis á vosotros mismos delante de los hombres; mas Dios conoce vuestros corazones; porque lo que los hombres tienen por sublime, delante de Dios es abominación.
16O zakono le Mosesoske ai o ramomos le profetonge ashile zhi kai vriama le Iovanoske o baptisto; de katar kodia vriama e lashi viasta pa e amperetsia le Devleski phendi la, ai swako zumavel peska zorasa te del andre.
16La ley y los profetas hasta Juan: desde entonces el reino de Dios es anunciado, y quienquiera se esfuerza á entrar en él.
17Mai vushoro o cheri ai e phuv te naken, de sar e mai tsinorhi vorba kai si ando zakono te nakhel (te faltil).
17Empero más fácil cosa es pasar el cielo y la tierra, que frustrarse un tilde de la ley.
18Kon godi kai dela drom peska rhomnia ai ansurilpe avriasa, kerdia kurvia; ai kon godi ansurilape zhuvliasa kai meklia la, lako rhom pale kerdia kurvia.
18Cualquiera que repudia á su mujer, y se casa con otra, adultera: y el que se casa con la repudiada del marido, adultera.
19"Sas ek manush barvalo, kai vuriarelaspe andel mai shukar tsalia ai le mai kuchi, ai swako dies sas les shukar traio ai xalas lasho xabe.
19Había un hombre rico, que se vestía de púrpura y de lino fino, y hacía cada día banquete con esplendidez.
20Sas iek manush chorho kai busholas Lazarus, beshelas pasha lesko vudar, peske pugniansa kai sas pe leste.
20Había también un mendigo llamado Lázaro, el cual estaba echado á la puerta de él, lleno de llagas,
21Kamlino te xal le kozhi kai perenas pai skafidi le barvaleske; ai inker le zhukel mai avenas te den la shibasa pa leske pugnia.
21Y deseando hartarse de las migajas que caían de la mesa del rico; y aun los perros venían y le lamían las llagas.
22O chorho manush mulo, ai le angeluria angerde les andel vas le Abrahamoske. Vi o barvalo mulo, ai groposarde les.
22Y aconteció que murió el mendigo, y fué llevado por los ángeles al seno de Abraham: y murió también el rico, y fué sepultado.
23Ai ando iado wo vazdia leske iakha, ai de dural diklia le Abrahomos ai o Lazarus sas pasha leste.
23Y en el infierno alzó sus ojos, estando en los tormentos, y vió á Abraham de lejos, y á Lázaro en su seno.
24O barvalo manush tsipisardia, "Murho dat, Abraham, av tuke mila anda mande, ai trades o Lazarus te chindarel o gor peske naiesko ando pai, ai te chindarel murhi shib; ke chinuiv zurales ande kadia iag!"
24Entonces él, dando voces, dijo: Padre Abraham, ten misericordia de mí, y envía á Lázaro que moje la punta de su dedo en agua, y refresque mi lengua; porque soy atormentado en esta llama.
25Numa o Abraham phendia, "Murho shav, seres tu ke sas tu lashimos ande cho traio pe phuv, ai o Lazarus chinuisardia pe phuv; akana wo raduimelo ai tu chinuis."
25Y díjole Abraham: Hijo, acuérdate que recibiste tus bienes en tu vida, y Lázaro también males; mas ahora éste es consolado aquí, y tú atormentado.
26Inker si mashkar amende ai mashkar tumende iek bari gropa, saxke kukula kai mangen te nakhen katsar, tumende vai tumendar, amende nashtin.
26Y además de todo esto, una grande sima está constituída entre nosotros y vosotros, que los que quisieren pasar de aquí á vosotros, no pueden, ni de allá pasar acá.
27Porme o barvalo manush phendia, "Rhugiv ma tute, murho dat, O Abraham, trade o Lazarus ando kher murho dadesko:
27Y dijo: Ruégote pues, padre, que le envíes á la casa de mi padre;
28Ke si ma pansh phral; te mothol lenge te arakhenpe, te na aresen vi won ande parha."
28Porque tengo cinco hermanos; para que les testifique, porque no vengan ellos también á este lugar de tormento.
29O Abraham phendia leske, "Si le o ramomos le Mosesosko ai le profetongo te phenen lenge, ashunen lende." Ai o barvalo manush phendia,
29Y Abraham le dice: A Moisés y á los profetas tienen: óiganlos.
30"Nichi, murho dat, Abraham; numa te zhala vari kon andal mule karing lende, antunchi keinape."
30El entonces dijo: No, padre Abraham: mas si alguno fuere á ellos de los muertos, se arrepentirán.
31Numa o Abraham phendia leske, "Te na ashunena so mothol o Moses ai le profeturia, won chi pachana vi te zhuvindil vari kon andal mule."
31Mas Abraham le dijo: Si no oyen á Moisés y á los profetas, tampoco se persuadirán, si alguno se levantare de los muertos.