¹Murhe palune vorbi tumenge amare phral si te rhugin tume anda amende, saxke e Vorba le Kristoski te zhal angle, ai te ashundiol sigo, ai te avel respektime, sar sas tumende.

¹พี่น้องทั้งหลาย ในที่สุดนี้จงอธิษฐานเพื่อเรา เพื่อว่าพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้แผ่ไป และจะได้รับเกียรติยศเหมือนอย่างที่ได้เป็นไปในหมู่พวกท่านแล้ว

²Ai rhugin tume vi te ankalavel ame O Del katar le manush le chorhe ai le bi lashe: ke chi mangen sa le manush te pachanpe.

²และเพื่อเราจะได้พ้นจากคนพาลชั่วร้าย เพราะว่าไม่ใช่ทุกคนเชื่อ

³Numa O Kristo shoxar chi mekel ame. Wo dela tume zor ai arakhela tume katar o nasulimos.

³แต่ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสัตย์ซื่อ จะทรงเสริมกำลังท่านทั้งหลาย และทรงป้องกันท่านไว้ให้พ้นจากการชั่วร้าย

⁴Ai O Kristo del ame te na daras anda tumende; ke tume keren ai tume kerena le dieli kai ame phendiam tumenge.

⁴เรามีความมั่นใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าเกี่ยวกับท่านว่า ท่านกำลังประพฤติและจะประพฤติต่อไปตามที่เรากำชับท่าน

⁵O Kristo te ingerel tumare ile karing e dragostia le Devleski ai karing e rhavda kai del O Kristo.

⁵ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำใจของท่านทั้งหลายให้เข้าในความรักของพระเจ้า และอดทนในการรอคอยพระคริสต์

⁶Amare phral, mangas tumendar ando anav le Kristosko: te durion katar sa le phral kai traiin andek traio kai nai lashai chi lenpe pala so phendiam lenge.

⁶บัดนี้ พี่น้องทั้งหลาย เราขอกำชับท่านในพระนามของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราว่า จงปลีกตัวของท่านออกไปจากพี่น้องทุกคนที่อยู่อย่างเกะกะ และไม่ประพฤติตามโอวาทซึ่งเขาได้รับจากเรา

⁷Tume zhanen mishto sar trobul te keren saxe te len tume pala amende. Ke chi traiisardiam bi malades kana samas tumende.

⁷เพราะว่าตัวท่านเองก็รู้อยู่ว่าท่านควรจะทำตามเราอย่างไร เพราะเรามิได้ประพฤติเกะกะเลยเมื่อเราอยู่ในหมู่พวกท่าน

⁸Ame chi mekliam te pravarel ame khonik ivia. Numa kerdiam buchi ai butivar samas defielo chine. Ame kerdiam buchi vi adiese ai vi e riate saxke te na dela ame khonik kanchi anda tumende.

⁸และเรามิได้ทานอาหารผู้ใดเปล่าๆ แต่เราได้ทำการหนักด้วยความพากเพียรทั้งกลางวันและกลางคืน เพื่อเราจะไม่เป็นภาระแก่คนหนึ่งคนใดในพวกท่าน

⁹Ame kerdiam kadia, na ke amenge slobodo te premisaras tumaro zhutimos; numa ke mangliam te sikavas tumenge sar te keren.

⁹มิใช่เพราะเราไม่มีสิทธิ์ แต่ว่าเพื่อทำตัวเป็นแบบอย่างให้ท่านทั้งหลายทำตามเรา

¹⁰Chaches kana samas tumende ame phendiam tumenge, "Ke kodo kai chi mangel te kerel buchi chi trobul te xal."

¹⁰แม้เมื่อเราอยู่กับพวกท่าน เราก็ได้กำชับท่านอย่างนี้ว่า ถ้าผู้ใดไม่ยอมทำงาน ก็อย่าให้เขากิน

¹¹Ame dasas duma tumensa kadia ke ashundiam ke uni anda tumende kandine le ai chi keren kanchi, ferdi amimpe kal kolavrenge dieli.

¹¹เพราะเราได้ยินว่า มีบางคนในพวกท่านอยู่อย่างเกะกะ ไม่ทำงานอะไรเลย แต่ชอบยุ่งกับธุระของคนอื่น

¹²Kodole manushenge ame mangas ai phenas kacha diela ando anav le Kristosko, te keren buchi swako dies saxke te avel le so trobul le.

¹²เราจึงกำชับและเตือนสติคนเช่นนั้นโดยพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราว่า ให้เขาทำงานด้วยใจสงบ และกินอาหารของตนเอง

¹³Numa tume murhe phral, na aterdion te keren o mishtimos.

¹³พี่น้องทั้งหลาย ท่านอย่าอ่อนใจที่จะกระทำการดีเลย

¹⁴Te si vari kon kai chi pachal o mui kal dieli kai ame phenas ande kado lil. Len sama kon si, ai na mai phiren lesa, saxke te avel leske lazhav.

¹⁴ถ้าผู้ใดไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเราในจดหมายฉบับนี้ จงจดจำคนนั้นไว้ อย่าสมาคมกับเขาเลย เพื่อเขาจะได้อาย

¹⁵Numa na keren lesa sar te avino tumaro duzhmano; numa sicharen les sar ieke phrales.

¹⁵อย่าถือว่าเขาเป็นศัตรู แต่จงเตือนสติเขาฉันพี่น้องคนหนึ่ง

¹⁶O Kristo kai del e pacha, te del tume wo e pacha sagda, ai ande soste godi, O Kristo te avel tumensa savorhensa.

¹⁶บัดนี้ ขอให้องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งสันติสุข ทรงโปรดประทานสันติสุขให้แก่ท่านทั้งหลายทุกเวลาและทุกทาง ขอให้องค์พระผู้เป็นเจ้าดำรงอยู่กับท่านทุกคนเถิด

¹⁷Murhe vastesa tradav kadala vorbi: but bax, zor ai sastimos katar o Pavlo. Dikh, sar ramov murho anav pe sa murhe lila: ai eta, sar ramov.

¹⁷นี่แหละเป็นคำคำนับของข้าพเจ้าคือ เปาโล ที่เขียนด้วยมือของข้าพเจ้าเอง ซึ่งเป็นเครื่องหมายในจดหมายทุกฉบับ ข้าพเจ้าจึงเขียนเช่นนี้

¹⁸O mishtimos amare Devlesko O Jesus Kristo te avel tumensa savorhensa. Amen.

¹⁸ขอให้พระคุณของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด เอเมน [จดหมายฉบับที่สองถึงชาวเธสะโลนิกาได้เขียนจากกรุงเอเธนส์]