1(101:1) Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою. (101:2) Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.
1Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.
2(101:3) Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони комне ухо Твое; в день, когда воззову к Тебе , скоро услышь меня;
2Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.
3(101:4) ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;
3Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.
4(101:5) сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;
4Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.
5(101:6) от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.
5Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.
6(101:7) Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;
6Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.
7(101:8) не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.
7Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.
8(101:9) Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.
8Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.
9(101:10) Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,
9Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,
10(101:11) от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.
10Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.
11(101:12) Дни мои – как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.
11Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.
12(101:13) Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.
12Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
13(101:14) Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, – ибо пришло время;
13Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.
14(101:15) ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.
14Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug.
15(101:16) И убоятся народы имени Господня, и все цари земные – славы Твоей.
15Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.
16(101:17) Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;
16Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.
17(101:18) призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.
17Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.
18(101:19) Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущеевосхвалит Господа,
18Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.
19(101:20) ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрелГосподь на землю,
19Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;
20(101:21) чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,
20Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;
21(101:22) дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его – в Иерусалиме,
21Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;
22(101:23) когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.
22Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.
23(101:24) Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.
23Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.
24(101:25) Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твоилета в роды родов.
24Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
25(101:26) В начале Ты, основал землю, и небеса – дело Твоих рук;
25Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.
26(101:27) они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и,как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;
26Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an:
27(101:28) но Ты – тот же, и лета Твои не кончатся.
27Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.
28(101:29) Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.
28Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.