¹Я человек, испытавший горе от жезла гнева Его.

¹Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

²Он повел меня и ввел во тьму, а не во свет.

²Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

³Так, Он обратился на меня и весь день обращает руку Свою;

³Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

⁴измождил плоть мою и кожу мою, сокрушил кости мои;

⁴Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

⁵огородил меня и обложил горечью и тяготою;

⁵Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

⁶посадил меня в темное место, как давно умерших;

⁶Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

⁷окружил меня стеною, чтобы я не вышел, отяготил оковы мои,

⁷Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

⁸и когда я взывал и вопиял, задерживал молитву мою;

⁸Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

⁹каменьями преградил дороги мои, извратил стези мои.

⁹Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

¹⁰Он стал для меня как бы медведь в засаде, как бы лев в скрытном месте;

¹⁰Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

¹¹извратил пути мои и растерзал меня, привел меня в ничто;

¹¹Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

¹²натянул лук Свой и поставил меня как бы целью для стрел;

¹²Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

¹³послал в почки мои стрелы из колчана Своего.

¹³He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

¹⁴Я стал посмешищем для всего народа моего, вседневною песнью их.

¹⁴He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

¹⁵Он пресытил меня горечью, напоил меня полынью.

¹⁵He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

¹⁶Сокрушил камнями зубы мои, покрыл меня пеплом.

¹⁶Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

¹⁷И удалился мир от души моей; я забыл о благоденствии,

¹⁷Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

¹⁸и сказал я: погибла сила моя и надежда моя на Господа.

¹⁸Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

¹⁹Помысли о моем страдании и бедствии моем, о полыни и желчи.

¹⁹Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

²⁰Твердо помнит это душа моя и падает во мне.

²⁰Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

²¹Вот что я отвечаю сердцу моему и потому уповаю:

²¹Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

²²по милости Господа мы не исчезли, ибо милосердие Его не истощилось.

²²Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

²³Оно обновляется каждое утро; велика верность Твоя!

²³Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

²⁴Господь часть моя, говорит душа моя, итак буду надеяться на Него.

²⁴Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

²⁵Благ Господь к надеющимся на Него, к душе, ищущей Его.

²⁵Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

²⁶Благо тому, кто терпеливо ожидает спасения от Господа.

²⁶Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

²⁷Благо человеку, когда он несет иго в юности своей;

²⁷Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

²⁸сидит уединенно и молчит, ибо Он наложил его на него;

²⁸Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

²⁹полагает уста свои в прах, помышляя : „может быть, еще есть надежда";

²⁹Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

³⁰подставляет ланиту свою биющему его, пресыщается поношением,

³⁰Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

³¹ибо не навек оставляет Господь.

³¹Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

³²Но послал горе, и помилует по великой благости Своей.

³²Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

³³Ибо Он не по изволению сердца Своего наказывает и огорчает сынов человеческих.

³³Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensenkinderen niet van harte.

³⁴Но, когда попирают ногами своими всех узников земли,

³⁴Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

³⁵когда неправедно судят человека пред лицем Всевышнего,

³⁵Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

³⁶когда притесняют человека в деле его: разве не видит Господь?

³⁶Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

³⁷Кто это говорит: „и то бывает, чему Господь не повелел быть"?

³⁷Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

³⁸Не от уст ли Всевышнего происходит бедствие и благополучие?

³⁸Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

³⁹Зачем сетует человек живущий? всякий сетуй на грехи свои.

³⁹Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

⁴⁰Испытаем и исследуем пути свои, и обратимся к Господу.

⁴⁰Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

⁴¹Вознесем сердце наше и руки к Богу, сущему на небесах:

⁴¹Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

⁴²мы отпали и упорствовали; Ты не пощадил.

⁴²Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

⁴³Ты покрыл Себя гневом и преследовал нас, умерщвлял, не щадил;

⁴³Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.

⁴⁴Ты закрыл Себя облаком, чтобы не доходила молитва наша;

⁴⁴Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

⁴⁵сором и мерзостью Ты сделал нас среди народов.

⁴⁵Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

⁴⁶Разинули на нас пасть свою все враги наши.

⁴⁶Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

⁴⁷Ужас и яма, опустошение и разорение – доля наша.

⁴⁷Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

⁴⁸Потоки вод изливает око мое о гибели дщери народа моего.

⁴⁸Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

⁴⁹Око мое изливается и не перестает, ибо нет облегчения,

⁴⁹Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

⁵⁰доколе не призрит и не увидит Господь с небес.

⁵⁰Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

⁵¹Око мое опечаливает душу мою ради всех дщерей моего города.

⁵¹Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

⁵²Всячески усиливались уловить меня, как птичку, враги мои, без всякой причины;

⁵²Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

⁵³повергли жизнь мою в яму и закидали меня камнями.

⁵³Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

⁵⁴Воды поднялись до головы моей; я сказал: „погиб я".

⁵⁴Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

⁵⁵Я призывал имя Твое, Господи, из ямы глубокой.

⁵⁵Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

⁵⁶Ты слышал голос мой; не закрой уха Твоего от воздыхания моего, от вопля моего.

⁵⁶Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

⁵⁷Ты приближался, когда я взывал к Тебе, и говорил: „не бойся".

⁵⁷Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

⁵⁸Ты защищал, Господи, дело души моей; искуплял жизнь мою.

⁵⁸Resch. Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

⁵⁹Ты видишь, Господи, обиду мою; рассуди дело мое.

⁵⁹Resch. Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

⁶⁰Ты видишь всю мстительность их, все замыслы их против меня.

⁶⁰Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

⁶¹Ты слышишь, Господи, ругательство их, все замыслы их против меня,

⁶¹Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

⁶²речи восстающих на меня и их ухищрения против меня всякий день.

⁶²Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

⁶³Воззри, сидят ли они, встают ли, я для них – песнь.

⁶³Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

⁶⁴Воздай им, Господи, по делам рук их;

⁶⁴Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

⁶⁵пошли им помрачение сердца и проклятие Твое на них;

⁶⁵Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

⁶⁶преследуй их, Господи, гневом, и истреби их из поднебесной.

⁶⁶Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.