¹Вспомни, Господи, что над нами совершилось; призри и посмотри на поругание наше.

¹Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

²Наследие наше перешло к чужим, домы наши - к иноплеменным;

²Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

³мы сделались сиротами, без отца; матери наши – как вдовы.

³Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

⁴Воду свою пьем за серебро, дрова наши достаютсянам за деньги.

⁴Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

⁵Нас погоняют в шею, мы работаем, и не имеем отдыха.

⁵Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.

⁶Протягиваем руку к Египтянам, к Ассириянам, чтобы насытиться хлебом.

⁶Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.

⁷Отцы наши грешили: их уже нет, а мы несем наказание за беззакония их.

⁷Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

⁸Рабы господствуют над нами, и некому избавить от руки их.

⁸Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

⁹С опасностью жизни от меча, в пустыне достаем хлеб себе.

⁹Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

¹⁰Кожа наша почернела, как печь, от жгучего голода.

¹⁰Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

¹¹Жен бесчестят на Сионе, девиц – в городах Иудейских.

¹¹Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

¹²Князья повешены руками их, лица старцев не уважены.

¹²De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.

¹³Юношей берут к жерновам, и отроки падают под ношами дров.

¹³Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

¹⁴Старцы уже не сидят у ворот; юноши не поют.

¹⁴De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

¹⁵Прекратилась радость сердца нашего; хороводы наши обратились в сетование.

¹⁵De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

¹⁶Упал венец с головы нашей; горе нам, что мы согрешили!

¹⁶De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

¹⁷От сего-то изнывает сердце наше; от сего померкли глаза наши.

¹⁷Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

¹⁸От того, что опустела гора Сион, лисицы ходят по ней.

¹⁸Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

¹⁹Ты, Господи, пребываешь во веки; престол Твой – в род и род.

¹⁹Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

²⁰Для чего совсем забываешь нас, оставляешь нас на долгое время?

²⁰Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

²¹Обрати нас к Тебе, Господи, и мы обратимся; обнови дни наши, какдревле.

²¹HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

²²Неужели Ты совсем отверг нас, прогневался на нас безмерно?

²²Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?