¹Случилось Ему в субботу придти в дом одного изначальников фарисейских вкусить хлеба, и они наблюдали заНим.

¹En het geschiedde, als Hij gekomen was in het huis van een der oversten der Farizeen, op den sabbat, om brood te eten, dat zij Hem waarnamen.

²И вот, предстал пред Него человек, страждущий водяною болезнью.

²En ziet, er was een zeker waterzuchtig mens voor Hem.

³По сему случаю Иисус спросил законников и фарисеев: позволительно ли врачевать в субботу?

³En Jezus, antwoordende, zeide tot de wetgeleerden en Farizeen, en sprak: Is het ook geoorloofd op den sabbat gezond te maken?

⁴Они молчали. И, прикоснувшись, исцелил его и отпустил.

⁴Maar zij zwegen stil. En Hij nam hem, en genas hem, en liet hem gaan.

⁵При сем сказал им: если у кого из вас осел или вол упадет в колодезь, не тотчас ли вытащит его и в субботу?

⁵En Hij, hun antwoordende, zeide: Wiens ezel of os van ulieden zal in een put vallen, en die hem niet terstond zal uittrekken op den dag des sabbats?

⁶И не могли отвечать Ему на это.

⁶En zij konden Hem daarop niet weder antwoorden.

⁷Замечая же, как званые выбирали первые места, сказал им притчу:

⁷En Hij zeide tot de genoden een gelijkenis, aanmerkende, hoe zij de vooraanzittingen verkozen; zeggende tot hen:

⁸когда ты будешь позван кем на брак, не садись на первое место, чтобы не случился кто из званых им почетнее тебя,

⁸Wanneer gij van iemand ter bruiloft genood zult zijn, zo zet u niet in de eerste zitplaats; opdat niet misschien een waardiger dan gij van hem genood zij;

⁹и звавший тебя и его, подойдя, не сказал бы тебе: уступи ему место; и тогда со стыдом должен будешь занять последнее место.

⁹En hij, komende, die u en hem genood heeft, tot u zegge: Geef dezen plaats; en gij alsdan zoudt beginnen met schaamte de laatste plaats te houden.

¹⁰Но когда зван будешь, придя, садись на последнее место, чтобы звавший тебя, подойдя, сказал: друг! пересядь выше; тогда будет тебе честь пред сидящими с тобою,

¹⁰Maar wanneer gij genood zult zijn, ga heen en zet u in de laatste plaats; opdat, wanneer hij komt, die u genood heeft, hij tot u zegge: Vriend, ga hoger op. Alsdan zal het u eer zijn voor degenen, die met u aanzitten.

¹¹ибо всякий возвышающий сам себя унижен будет, а унижающий себя возвысится.

¹¹Want een iegelijk, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden; en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.

¹²Сказал же и позвавшему Его: когда делаешь обед или ужин, не зови друзей твоих, ни братьев твоих, ни родственников твоих, ни соседей богатых, чтобы и они тебя когда не позвали, и не получил ты воздаяния.

¹²En Hij zeide ook tot dengene, die Hem genood had: Wanneer gij een middagmaal of avondmaal zult houden, zo roep niet uw vrienden, noch uw broeders, noch uw magen, noch uw rijke geburen; opdat ook dezelve u niet te eniger tijd wedernoden, en u vergelding geschiede.

¹³Но, когда делаешь пир, зови нищих, увечных, хромых, слепых,

¹³Maar wanneer gij een maaltijd zult houden, zo nood armen, verminkten, kreupelen, blinden;

¹⁴и блажен будешь, что они не могут воздать тебе, ибо воздастся тебе в воскресение праведных.

¹⁴En gij zult zalig zijn, omdat zij niet hebben, om u te vergelden; want het zal u vergolden worden in de opstanding der rechtvaardigen.

¹⁵Услышав это, некто из возлежащих с Нимсказал Ему: блажен, кто вкусит хлеба в Царствии Божием!

¹⁵En als een van degenen, die mede aanzaten, deze dingen hoorde, zeide hij tot Hem: Zalig is hij, die brood eet in het Koninkrijk Gods.

¹⁶Он же сказал ему: один человек сделал большой ужин и звал многих,

¹⁶Maar Hij zeide tot hem: Een zeker mens bereidde een groot avondmaal, en hij noodde er velen.

¹⁷и когда наступило время ужина, послал раба своего сказать званым: идите, ибо уже все готово.

¹⁷En hij zond zijn dienstknecht uit ten ure des avondmaals, om den genoden te zeggen: Komt, want alle dingen zijn nu gereed.

¹⁸И начали все, как бы сговорившись, извиняться. Первый сказал ему: я купил землю и мне нужно пойти посмотреть ее; прошу тебя, извини меня.

¹⁸En zij begonnen allen zich eendrachtelijk te ontschuldigen. De eerste zeide tot hem: Ik heb een akker gekocht, en het is nodig, dat ik uitga, en hem bezie; ik bid u, houd mij voor verontschuldigd.

¹⁹Другой сказал: я купил пять пар волов и иду испытать их; прошу тебя, извини меня.

¹⁹En een ander zeide: Ik heb vijf juk ossen gekocht, en ik ga heen, om die te beproeven; ik bid u, houd mij voor verontschuldigd.

²⁰Третий сказал: я женился и потому не могу придти.

²⁰En een ander zeide: Ik heb een vrouw getrouwd, en daarom kan ik niet komen.

²¹И, возвратившись, раб тот донес о сем господину своему. Тогда, разгневавшись, хозяин дома сказал рабу своему: пойди скорее по улицам и переулкам города и приведи сюда нищих, увечных, хромых и слепых.

²¹En dezelve dienstknecht weder gekomen zijnde, boodschapte deze dingen zijn heer. Toen werd de heer des huizes toornig, en zeide tot zijn dienstknecht: Ga haastelijk uit in de straten en wijken der stad, en breng de armen, en verminkten, en kreupelen, en blinden hier in.

²²И сказал раб: господин! исполнено, как приказал ты, и еще есть место.

²²En de dienstknecht zeide: Heer, het is geschied, gelijk gij bevolen hebt, en nog is er plaats.

²³Господин сказал рабу: пойди по дорогам и изгородям и убеди придти, чтобы наполнился дом мой.

²³En de heer zeide tot den dienstknecht: Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde;

²⁴Ибо сказываю вам, что никто из тех званых не вкусит моего ужина, ибо много званых, но мало избранных.

²⁴Want ik zeg ulieden, dat niemand van die mannen, die genood waren, mijn avondmaal smaken zal.

²⁵С Ним шло множество народа; и Он, обратившись, сказал им:

²⁵En vele scharen gingen met Hem; en Hij, Zich omkerende, zeide tot hen:

²⁶если кто приходит ко Мне и не возненавидит отца своего и матери, и жены и детей, и братьев и сестер, а притом и самой жизни своей, тот не может быть Моим учеником;

²⁶Indien iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader, en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.

²⁷и кто не несет креста своего и идет за Мною, не может быть Моим учеником.

²⁷En wie zijn kruis niet draagt, en Mij navolgt, die kan Mijn discipel niet zijn.

²⁸Ибо кто из вас, желая построить башню, не сядет прежде и не вычислит издержек, имеет ли он, что нужно для совершения ее,

²⁸Want wie van u, willende een toren bouwen, zit niet eerst neder, en overrekent de kosten, of hij ook heeft, hetgeen tot volmaking nodig is?

²⁹дабы, когда положит основание и не возможет совершить, все видящие не стали смеяться над ним,

²⁹Opdat niet misschien, als hij het fondament gelegd heeft, en niet kan voleindigen, allen, die het zien, hem beginnen te bespotten.

³⁰говоря: этот человек начал строить и не мог окончить?

³⁰Zeggende: Deze mens heeft begonnen te bouwen, en heeft niet kunnen voleindigen.

³¹Или какой царь, идя на войну против другого царя, не сядет и не посоветуется прежде, силен ли он с десятью тысячами противостать идущему на него с двадцатью тысячами?

³¹Of wat koning, gaande naar den krijg, om tegen een anderen koning te slaan, zit niet eerst neder, en beraadslaagt, of hij machtig is met tien duizend te ontmoeten dengene, die met twintig duizend tegen hem komt?

³²Иначе, пока тот еще далеко, он пошлет к нему посольство просить о мире.

³²Anderszins zendt hij gezanten uit, terwijl degene nog verre is, en begeert, hetgeen tot vrede dient.

³³Так всякий из вас, кто не отрешится от всего, чтоимеет, не может быть Моим учеником.

³³Alzo dan een iegelijk van u, die niet verlaat alles, wat hij heeft, die kan Mijn discipel niet zijn.

³⁴Соль – добрая вещь; но если соль потеряет силу, чем исправить ее?

³⁴Het zout is goed; maar indien het zout smakeloos geworden is, waarmede zal het smakelijk gemaakt worden?

³⁵ни в землю, ни в навоз не годится; вон выбрасывают ее. Кто имеет уши слышать, да слышит!

³⁵Het is noch tot het land, noch tot den mesthoop bekwaam; men werpt het weg. Wie oren heeft, om te horen, die hore.