¹Лучше бедный, ходящий в своей непорочности, нежели богатый со лживыми устами, и притом глупый.

¹De arme, in zijn oprechtheid wandelende, is beter dan de verkeerde van lippen, en die een zot is.

²Нехорошо душе без знания, и торопливый ногами оступится.

²Ook is de ziel zonder wetenschap niet goed; en die met de voeten haastig is, zondigt.

³Глупость человека извращает путь его, а сердце его негодует наГоспода.

³De dwaasheid des mensen zal zijn weg verkeren; en zijn hart zal zich tegen den HEERE vergrammen.

⁴Богатство прибавляет много друзей, а бедный оставляется и другом своим.

⁴Het goed brengt veel vrienden toe; maar de arme wordt van zijn vriend gescheiden.

⁵Лжесвидетель не останется ненаказанным, и кто говорит ложь, не спасется.

⁵Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugen blaast, zal niet ontkomen.

⁶Многие заискивают у знатных, и всякий – друг человеку, делающему подарки.

⁶Velen smeken het aangezicht des prinsen; en een ieder is een vriend desgenen, die giften geeft.

⁷Бедного ненавидят все братья его, тем паче друзья его удаляются отнего: гонится за ними, чтобы поговорить, но и этого нет.

⁷Al de broeders des armen haten hem; hoeveel te meer gaan zijn vrienden verre van hem! Hij loopt hen na met woorden die niets zijn.

⁸Кто приобретает разум, тот любит душу свою; кто наблюдает благоразумие, тот находит благо.

⁸Die verstand bekomt, heeft zijn ziel lief; hij neemt de verstandigheid waar, om het goede te vinden.

⁹Лжесвидетель не останется ненаказанным, и кто говорит ложь, погибнет.

⁹Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugen blaast, zal vergaan.

¹⁰Неприлична глупцу пышность, тем паче рабу господство над князьями.

¹⁰De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!

¹¹Благоразумие делает человека медленным на гнев, и слава для него – быть снисходительным к проступкам.

¹¹Het verstand des mensen vertrekt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.

¹²Гнев царя – как рев льва, а благоволение его – как роса на траву.

¹²Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.

¹³Глупый сын – сокрушение для отца своего, и сварливая жена – сточная труба.

¹³Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.

¹⁴Дом и имение – наследство от родителей, а разумная жена – от Господа.

¹⁴Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.

¹⁵Леность погружает в сонливость, и нерадивая душа будет терпеть голод.

¹⁵Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.

¹⁶Хранящий заповедь хранит душу свою, а нерадящий о путях своих погибнет.

¹⁶Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.

¹⁷Благотворящий бедному дает взаймы Господу, и Он воздаст ему за благодеяние его.

¹⁷Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.

¹⁸Наказывай сына своего, доколе есть надежда, и не возмущайся криком его.

¹⁸Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.

¹⁹Гневливый пусть терпит наказание, потому что, если пощадишь его , придется тебе еще больше наказывать его.

¹⁹Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.

²⁰Слушайся совета и принимай обличение, чтобы сделаться тебе впоследствии мудрым.

²⁰Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.

²¹Много замыслов в сердце человека, но состоится только определенное Господом.

²¹In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.

²²Радость человеку – благотворительность его, и бедный человек лучше, нежели лживый.

²²De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.

²³Страх Господень ведет к жизни, и кто имеет его , всегда будет доволен, и зло не постигнет его.

²³De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.

²⁴Ленивый опускает руку свою в чашу, и не хочет донести ее до ртасвоего.

²⁴Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.

²⁵Если ты накажешь кощунника, то и простой сделается благоразумным; и если обличишь разумного, то он поймет наставление.

²⁵Sla de spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.

²⁶Разоряющий отца и выгоняющий мать – сын срамной ибесчестный.

²⁶Wie de vader verwoest, of de moeder verjaagt, is een zoon, die beschaamd maakt, en schande aandoet.

²⁷Перестань, сын мой, слушать внушения об уклонении от изречений разума.

²⁷Laat af, mijn zoon, horende de tucht, af te dwalen van de redenen der wetenschap.

²⁸Лукавый свидетель издевается над судом, и уста беззаконных глотают неправду.

²⁸Een Belialsgetuige bespot het recht; en de mond der goddelozen slokt de ongerechtigheid in.

²⁹Готовы для кощунствующих суды, и побои - на тело глупых.

²⁹Gerichten zijn voor de spotters bereid, en slagen voor den rug der zotten.