¹О, ты прекрасна, возлюбленная моя, ты прекрасна! глаза твои голубиные под кудрямитвоими; волосы твои – как стадо коз, сходящих с горы Галаадской;

¹Zie, gij zijt schoon, Mijn vriendin! zie, gij zijt schoon; uw ogen zijn duiven ogen tussen uw vlechten; uw haar is als een kudde geiten, die het gras van den berg Gileads afscheren.

²зубы твои – как стадо выстриженных овец, выходящих из купальни, из которых у каждойпара ягнят, и бесплодной нет между ними;

²Uw tanden zijn als een kudde schapen, die geschoren zijn, die uit de wasstede opkomen; die al te zamen tweelingen voortbrengen, en geen onder hen is jongeloos.

³как лента алая губы твои, и уста твои любезны; как половинки гранатового яблока – ланиты твои под кудрями твоими;

³Uw lippen zijn als een scharlaken snoer, en uw spraak is liefelijk; de slaap uws hoofds is als een stuk van een granaatappel tussen uw vlechten.

⁴шея твоя – как столп Давидов, сооруженный для оружий, тысяча щитов висит на нем – все щиты сильных;

⁴Uw hals is als Davids toren, die gebouwd is tot ophanging van wapentuig, waar duizend rondassen aan hangen, altemaal zijnde schilden der helden.

⁵два сосца твои – как двойни молодой серны, пасущиеся между лилиями.

⁵Uw twee borsten zijn gelijk twee welpen, tweelingen van een ree, die onder de lelien weiden.

⁶Доколе день дышит прохладою , и убегают тени, пойду я на гору мирровую и на холм фимиама.

⁶Totdat de dag aankomt, en de schaduwen vlieden, zal Ik gaan tot den mirreberg, en tot den wierookheuvel.

⁷Вся ты прекрасна, возлюбленная моя, и пятна нет на тебе!

⁷Geheel zijt gij schoon, Mijn vriendin, en er is geen gebrek aan u.

⁸Со мною с Ливана, невеста! со мною иди с Ливана! спеши с вершиныАманы, с вершины Сенира и Ермона, от логовищ львиных, от гор барсовых!

⁸Bij Mij van den Libanon af, o bruid! kom bij Mij van den Libanon af; zie van den top van Amana, van den top van Senir en van Hermon, van de woningen der leeuwinnen, van de bergen der luipaarden.

⁹Пленила ты сердце мое, сестра моя, невеста! пленила ты сердце мое одним взглядом очей твоих, одним ожерельем на шее твоей.

⁹Gij hebt Mij het hart genomen, Mijn zuster, o bruid! gij hebt Mij het hart genomen, met een van uw ogen, met een keten van uw hals.

¹⁰О, как любезны ласки твои, сестра моя, невеста! о, как много ласки твои лучше вина, и благовоние мастей твоих лучше всех ароматов!

¹⁰Hoe schoon is uw uitnemende liefde, Mijn zuster, o bruid! hoeveel beter is uw uitnemende liefde dan wijn, en de reuk uwer olien dan alle specerijen!

¹¹Сотовый мед каплет из уст твоих, невеста; мед имолоко под языком твоим, и благоухание одежды твоей подобно благоуханию Ливана!

¹¹Uw lippen, o bruid! druppen van honigzeem; honig en melk is onder uw tong, en de reuk uwer klederen is als de reuk van Libanon.

¹²Запертый сад – сестра моя, невеста, заключенный колодезь, запечатанный источник:

¹²Mijn zuster, o bruid! gij zijt een besloten hof, een besloten wel, een verzegelde fontein.

¹³рассадники твои – сад с гранатовыми яблоками, с превосходными плодами, киперы с нардами,

¹³Uw scheuten zijn een paradijs van granaatappelen, met edele vruchten, cyprus met nardus;

¹⁴нард и шафран, аир и корица со всякими благовонными деревами, мирра и алой со всякими лучшими ароматами;

¹⁴Nardus en saffraan, kalmus en kaneel, met allerlei bomen van wierook, mirre en aloe, mitsgaders alle voornaamste specerijen.

¹⁵садовый источник – колодезь живых вод и потоки с Ливана.

¹⁵O fontein der hoven, put der levende wateren, die uit Libanon vloeien!

¹⁶Поднимись ветер с севера и принесись с юга, повей на сад мой, – и польются ароматы его! – Пусть придет возлюбленный мой в сад свой и вкушает сладкие плоды его.

¹⁶Ontwaak, noordenwind! en kom, Gij zuidenwind! doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!