1Иаков, раб Бога и Господа Иисуса Христа, двенадцати коленам, находящимся в рассеянии, – радоваться.
1Jakobo, servisto de Dio kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo, al la dek du triboj, kiuj estas dispelitaj:Saluton!
2С великою радостью принимайте, братия мои, когда впадаете в различные искушения,
2Rigardu cxion kiel gxojigan, miaj fratoj, kiam vi falas en diversajn tentojn,
3зная, что испытание вашей веры производит терпение;
3sciante, ke la provado de via fido faras paciencon.
4терпение же должно иметь совершенное действие, чтобы вы были совершенны во всей полноте, без всякого недостатка.
4Kaj la pacienco havu sian perfektan faradon, por ke vi estu perfektaj kaj kompletaj, ne havante mankon.
5Если же у кого из вас недостает мудрости, да просит у Бога, дающего всем просто и без упреков, – и дастся ему.
5Sed se al iu el vi mankas sagxeco, li petu Dion, kiu donacas al cxiuj malavare kaj ne riprocxas, kaj gxi estos al li donata.
6Но да просит с верою, нимало не сомневаясь, потому что сомневающийся подобен морской волне, ветром поднимаемой и развеваемой.
6Sed li petu en fido, neniel dubante; cxar la dubanto similas ondon de la maro, ventopelatan kaj skuatan.
7Да не думает такой человек получить что-нибудь отГоспода.
7CXar tiu homo ne pensu, ke li ricevos ion de la Sinjoro-
8Человек с двоящимися мыслями не тверд во всех путях своих.
8duoblanima homo, sxanceligxa en cxiuj siaj vojoj.
9Да хвалится брат униженный высотою своею,
9Sed la malaltranga frato gxoju pri sia alteco;
10а богатый – унижением своим, потому что он прейдет, как цвет на траве.
10kaj la ricxulo pri sia humiligxo; cxar kiel floro de herbo li forpasos.
11Восходит солнце, настает зной, и зноем иссушает траву, цвет ее опадает, исчезает красота вида ее; такувядает и богатый в путях своих.
11CXar la suno levigxas kun la brulvento kaj sekigas la herbon, kaj gxia floro falas, kaj la gracio de gxia formo pereas; tiel ankaux la ricxulo velkos en siaj vojoj.
12Блажен человек, который переносит искушение, потому что, быв испытан, он получит венец жизни, который обещал Господь любящим Его.
12Felicxa estas la homo, kiu elportas tenton; cxar kiam li estos elprovita, li ricevos la kronon de vivo, kiun la Sinjoro promesis al tiuj, kiuj lin amas.
13В искушении никто не говори: Бог меняискушает; потому что Бог не искушается злом и Самне искушает никого,
13Neniu diru, kiam li estas tentata:Mi estas tentata de Dio; cxar Dio ne estas tentebla de malbono, kaj Li mem tentas neniun;
14но каждый искушается, увлекаясь и обольщаясь собственною похотью;
14sed cxiu estas tentata, kiam li estas fortirata de sia dezirado, kaj delogata.
15похоть же, зачав, рождает грех, а сделанный грех рождает смерть.
15Tiam la dezirado, gravedigxinte, naskas pekon; kaj la peko, maturigxinte, naskas morton.
16Не обманывайтесь, братия мои возлюбленные.
16Ne trompigxu, miaj amataj fratoj.
17Всякое даяние доброе и всякий дар совершенный нисходит свыше, от Отца светов, у Которого нет изменения и ни тени перемены.
17CXiu bona donajxo kaj cxiu perfekta donaco estas de supre, malsuprenvenante de la Patro de lumoj, cxe kiu ne povas ekzisti sxangxo, nek ombro de sinturnado.
18Восхотев, родил Он нас словом истины, чтобы нам быть некоторым начатком Его созданий.
18Laux Sia propra volo Li naskis nin per la vorto de la vero, por ke ni estu kvazaux unuaajxo de Liaj kreitajxoj.
19Итак, братия мои возлюбленные, всякий человек да будет скор на слышание, медлен на слова, медлен на гнев,
19Tion vi scias, miaj amataj fratoj. Sed cxiu rapidu auxdi, malrapidu paroli, malrapidu koleri;
20ибо гнев человека не творит правды Божией.
20cxar la kolero de homo ne efektivigas la justecon de Dio.
21Посему, отложив всякую нечистоту и остаток злобы, вкротости примите насаждаемое слово, могущее спасти вашидуши.
21Tial, formetinte cxian malpurecon kaj superfluon de malico, akceptu kun humileco la enplantitan vorton, kiu povas savi viajn animojn.
22Будьте же исполнители слова, а не слышатели только,обманывающие самих себя.
22Sed estu plenumantoj de la vorto, kaj ne nur auxskultantoj, trompantaj vin mem.
23Ибо, кто слушает слово и не исполняет, тот подобен человеку, рассматривающему природные черты лица своего в зеркале:
23CXar se iu estas auxskultanto de la vorto, kaj ne plenumanto, li similas iun, kiu rigardas sian naturan vizagxon en spegulo;
24он посмотрел на себя, отошел и тотчас забыл, каков он.
24cxar li sin rigardas kaj foriras, kaj tuj forgesas, kia li estis.
25Но кто вникнет в закон совершенный, закон свободы, и пребудет в нем, тот, будучи не слушателем забывчивым, но исполнителем дела, блажен будет в своем действии.
25Sed tiu, kiu fikse rigardas en la perfektan legxon, la legxon de libereco, kaj tiel restas, ne estante auxskultanto, kiu forgesas, sed plenumanto, kiu energias, tiu estos benata en sia faro.
26Если кто из вас думает, что он благочестив, и не обуздывает своего языка, но обольщает свое сердце, у того пустое благочестие.
26Se iu sxajnas al si religia, ne bridante sian langon, sed trompante sian koron, ties religio estas vanta.
27Чистое и непорочное благочестие пред Богом и Отцем есть то, чтобы призирать сирот и вдов в их скорбях и хранить себя неоскверненным от мира.
27Religio pura kaj senmakula antaux nia Dio kaj Patro estas jena:viziti orfojn kaj vidvinojn en ilia mizero, kaj sin gardi sen malpurigxo de la mondo.