Russian 1876

Greek: Modern

1 Corinthians

10

1Не хочу оставить вас, братия, в неведении, что отцы наши все были под облаком, и все прошли сквозь море;
1[] Δεν θελω δε να αγνοητε, αδελφοι, οτι οι πατερες ημων ησαν παντες υπο την νεφελην, και παντες δια της θαλασσης διηλθον,
2и все крестились в Моисея в облаке и в море;
2και παντες εις τον Μωυσην εβαπτισθησαν εν τη νεφελη και εν τη θαλασση,
3и все ели одну и ту же духовную пищу;
3και παντες την αυτην πνευματικην βρωσιν εφαγον,
4и все пили одно и то же духовное питие: ибо пили из духовного последующего камня; камень же был Христос.
4και παντες το αυτο πνευματικον ποτον επιον· διοτι επινον απο πνευματικης πετρας ακολουθουσης, η δε πετρα ητο ο Χριστος·
5Но не о многих из них благоволил Бог, ибо они поражены были в пустыне.
5αλλα δεν ευηρεστηθη ο Θεος εις τους πλειοτερους εξ αυτων· διοτι κατεστρωθησαν εν τη ερημω.
6А это были образы для нас, чтобы мы не были похотливы на злое, как они были похотливы.
6[] Ταυτα δε εγειναν παραδειγματα ημων, δια να μη ημεθα ημεις επιθυμηται κακων, καθως και εκεινοι επεθυμησαν.
7Не будьте также идолопоклонниками, как некоторые из них, о которых написано: народ сел есть и пить, и встал играть.
7Μηδε γινεσθε ειδωλολατραι, καθως τινες εξ αυτων, ως ειναι γεγραμμενον· Εκαθησεν ο λαος δια να φαγη και να πιη, και εσηκωθησαν να παιζωσι.
8Не станем блудодействовать, как некоторые из них блудодействовали, и в один день погибло их двадцать три тысячи.
8Μηδε ας πορνευωμεν, καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσον εν μια ημερα εικοσιτρεις χιλιαδες.
9Не станем искушать Христа, как некоторые из них искушали и погибли от змей.
9Μηδε ας πειραζωμεν τον Χριστον, καθως και τινες αυτων επειρασαν και απωλεσθησαν υπο των οφεων.
10Не ропщите, как некоторые из них роптали и погибли от истребителя.
10Μηδε γογγυζετε, καθως και τινες αυτων εγογγυσαν, και απωλεσθησαν υπο του εξολοθρευτου.
11Все это происходило с ними, как образы; а описано в наставление нам, достигшим последних веков.
11Ταυτα δε παντα εγινοντο εις εκεινους παραδειγματα, και εγραφησαν προς νουθεσιαν ημων, εις τους οποιους τα τελη των αιωνων εφθασαν.
12Посему, кто думает, что он стоит, берегись, чтобы не упасть.
12Ωστε ο νομιζων οτι ισταται ας βλεπη μη πεση.
13Вас постигло искушение не иное, как человеческое; и верен Бог, Который не попустит вам быть искушаемыми сверх сил, но приискушении даст и облегчение, так чтобы вы могли перенести.
13Πειρασμος δεν σας κατελαβεν ειμη ανθρωπινος· πιστος ομως ειναι ο Θεος, οστις δεν θελει σας αφησει να πειρασθητε υπερ την δυναμιν σας, αλλα μετα του πειρασμου θελει καμει και την εκβασιν, ωστε να δυνασθε να υποφερητε.
14Итак, возлюбленные мои, убегайте идолослужения.
14Δια τουτο, αγαπητοι μου, φευγετε απο της ειδωλολατρειας.
15Я говорю вам как рассудительным; сами рассудите о том, чтоговорю.
15[] Λεγω ως προς φρονιμους· κρινατε σεις τουτο το οποιον λεγω·
16Чаша благословения, которую благословляем, не есть ли приобщение Крови Христовой? Хлеб, который преломляем, не есть ли приобщение Тела Христова?
16Το ποτηριον της ευλογιας, το οποιον ευλογουμεν, δεν ειναι κοινωνια του αιματος του Χριστου; Ο αρτος, τον οποιον κοπτομεν, δεν ειναι κοινωνια του σωματος του Χριστου;
17Один хлеб, и мы многие одно тело; ибо все причащаемся от одного хлеба.
17διοτι εις αρτος, εν σωμα ειμεθα οι πολλοι· επειδη παντες εκ του ενος αρτου μετεχομεν.
18Посмотрите на Израиля по плоти: те, которые едят жертвы, не участники ли жертвенника?
18Βλεπετε τον Ισραηλ κατα σαρκα· οι τρωγοντες τας θυσιας δεν ειναι κοινωνοι του θυσιαστηριου;
19Что же я говорю? То ли, что идол есть что-нибудь,или идоложертвенное значит что-нибудь?
19Τι λοιπον λεγω; οτι το ειδωλον ειναι τι; η οτι το ειδωλοθυτον ειναι τι; ουχι·
20Нет , но что язычники, принося жертвы, приносят бесам, а не Богу. Но я не хочу, чтобы вы были в общении с бесами.
20αλλ' οτι εκεινα, τα οποια θυσιαζουσι τα εθνη, εις τα δαιμονια θυσιαζουσι και ουχι εις τον Θεον· και δεν θελω σεις να γινησθε κοινωνοι των δαιμονιων.
21Не можете пить чашу Господню и чашу бесовскую; не можете быть участниками в трапезе Господней и в трапезе бесовской.
21Δεν δυνασθε να πινητε το ποτηριον του Κυριου και το ποτηριον των δαιμονιων· δεν δυνασθε να ησθε μετοχοι της τραπεζης του Κυριου και της τραπεζης των δαιμονιων.
22Неужели мы решимся раздражать Господа? Разве мы сильнее Его?
22Η τον Κυριον θελομεν να διεγειρωμεν εις ζηλοτυπιαν; μηπως ειμεθα ισχυροτεροι αυτου;
23Все мне позволительно, но не все полезно; все мне позволительно, но не все назидает.
23[] Παντα ειναι εις την εξουσιαν μου αλλα παντα δεν συμφερουσι· παντα ειναι εις την εξουσιαν μου, αλλα παντα δεν οικοδομουσι.
24Никто не ищи своего, но каждый пользы другого.
24Μηδεις ας ζητη το εαυτου συμφερον, αλλ' εκαστος τα του αλλου.
25Все, что продается на торгу, ешьте без всякого исследования, для спокойствия совести;
25Παν το πωλουμενον εν τω μακελλιω τρωγετε, μηδεν εξεταζοντες δια την συνειδησιν·
26ибо Господня земля, и что наполняет ее.
26διοτι του Κυριου ειναι η γη και το πληρωμα αυτης.
27Если кто из неверных позовет вас, и вы захотите пойти, то все, предлагаемое вам, ешьте без всякого исследования, для спокойствия совести.
27Και εαν τις των απιστων σας προσκαλη και θελετε να υπαγητε, τρωγετε ο, τι βαλλεται εμπροσθεν σας, μηδεν εξεταζοντες δια την συνειδησιν.
28Но если кто скажет вам: это идоложертвенное, – то не ешьте ради того, кто объявил вам, и ради совести. Ибо Господня земля, и что наполняет ее.
28Εαν δε τις σας ειπη, Τουτο ειναι ειδωλοθυτον, μη τρωγετε δι' εκεινον τον φανερωσαντα και δια την συνειδησιν· διοτι του Κυριου ειναι η γη και το πληρωμα αυτης.
29Совесть же разумею не свою, а другого: ибо для чего моей свободе быть судимой чужою совестью?
29Συνειδησιν δε λεγω ουχι την ιδικην σου, αλλα την του αλλου. Επειδη δια τι η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως;
30Если я с благодарением принимаю пищу , то для чего порицать меняза то, за что я благодарю?
30Και εαν εγω μετ' ευχαριστιας μετεχω, δια τι βλασφημουμαι δι' εκεινο, δια το οποιον εγω ευχαριστω;
31Итак, едите ли, пьете ли, или иное что делаете, все делайте в славу Божию.
31Ειτε λοιπον τρωγετε ειτε πινετε ειτε πραττετε τι, παντα πραττετε εις δοξαν Θεου.
32Не подавайте соблазна ни Иудеям, ни Еллинам, ни церкви Божией,
32Μη γινεσθε προσκομμα μητε εις Ιουδαιους μητε εις Ελληνας μητε εις την εκκλησιαν του Θεου,
33так, как и я угождаю всем во всем, ища не своей пользы, но пользы многих, чтобы они спаслись.
33καθως και εγω κατα παντα αρεσκω εις παντας, μη ζητων το ιδικον μου συμφερον, αλλα το των πολλων, δια να σωθωσι.