Russian 1876

Greek: Modern

1 Corinthians

13

1Если я говорю языками человеческими и ангельскими, а любви не имею, то я – медь звенящая или кимвал звучащий.
1[] Εαν λαλω τας γλωσσας των ανθρωπων και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, εγεινα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον.
2Если имею дар пророчества, и знаю все тайны,и имею всякое познание и всю веру, так что могу и горы переставлять, а не имею любви, – то я ничто.
2Και εαν εχω προφητειαν και εξευρω παντα τα μυστηρια και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν, ωστε να μετατοπιζω ορη, αγαπην δε μη εχω, ειμαι ουδεν.
3И если я раздам все имение мое и отдам тело мое на сожжение, а любви не имею,нет мне в том никакой пользы.
3Και εαν παντα τα υπαρχοντα μου διανειμω, και εαν παραδωσω το σωμα μου δια να καυθω, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι.
4Любовь долготерпит, милосердствует, любовь не завидует,любовь не превозносится, не гордится,
4[] Η αγαπη μακροθυμει, αγαθοποιει, η αγαπη δεν φθονει, η αγαπη δεν αυθαδιαζει, δεν επαιρεται,
5не бесчинствует, не ищет своего, не раздражается, не мыслит зла,
5δεν ασχημονει, δεν ζητει τα εαυτης, δεν παροξυνεται, δεν διαλογιζεται το κακον,
6не радуется неправде, а сорадуется истине;
6δεν χαιρει εις την αδικιαν, συγχαιρει δε εις την αληθειαν·
7все покрывает, всему верит, всего надеется, все переносит.
7παντα ανεχεται, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει.
8Любовь никогда не перестает, хотя и пророчества прекратятся, и языки умолкнут, и знание упразднится.
8[] Η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει· τα αλλα ομως, ειτε προφητειαι ειναι, θελουσι καταργηθη· ειτε γλωσσαι, θελουσι παυσει· ειτε γνωσις, θελει καταργηθη.
9Ибо мы отчасти знаем, и отчасти пророчествуем;
9Διοτι κατα μερος γινωσκομεν και κατα μερος προφητευομεν·
10когда же настанет совершенное, тогда то, что отчасти, прекратится.
10οταν ομως ελθη το τελειον, τοτε το κατα μερος θελει καταργηθη.
11Когда я был младенцем, то по-младенчески говорил, по-младенчески мыслил, по-младенчески рассуждал; а как стал мужем, то оставил младенческое.
11Οτε ημην νηπιος, ως νηπιος ελαλουν, ως νηπιος εφρονουν, ως νηπιος εσυλλογιζομην· οτε ομως εγεινα ανηρ, κατηργησα τα του νηπιου.
12Теперь мы видим как бы сквозь тусклое стекло, гадательно, тогда же лицем к лицу; теперь знаю я отчасти, а тогда познаю, подобно как я познан.
12Διοτι τωρα βλεπομεν δια κατοπτρου αινιγματωδως, τοτε δε προσωπον προς προσωπον· τωρα γνωριζω κατα μερος, τοτε δε θελω γνωρισει καθως και εγνωρισθην.
13А теперь пребывают сии три: вера, надежда, любовь; но любовь из них больше.
13Τωρα δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα. μεγαλητερα δε τουτων ειναι η αγαπη.