1И воспел Давид песнь Господу в день, когда Господь избавил его от руки всех врагов его и от руки Саула, и сказал:
1[] Και ελαλησεν ο Δαβιδ προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ο Κυριος ηλευθερωσεν αυτον εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος του Σαουλ·
2Господь – твердыня моя и крепость моя и избавитель мой.
2[] και ειπεν, Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου·
3Бог мой – скала моя; на Него я уповаю; щит мой, рог спасения моего, ограждение мое и убежище мое; Спаситель мой, от бед Ты избавил меня!
3ο Θεος ειναι ο βραχος μου· επ' αυτον θελω ελπιζει· η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου, ο υψηλος πυργος μου και η καταφυγη μου, ο σωτηρ μου· συ εσωσας με εκ της αδικιας.
4Призову Господа достопоклоняемого и от врагов моих спасусь.
4Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.
5Объяли меня волны смерти, и потоки беззакония устрашили меня;
5Οτε του θανατου τα κυματα με περιεκυκλωσαν, χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν,
6цепи ада облегли меня, и сети смерти опутали меня.
6οι πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, αι παγιδες του θανατου με εφθασαν,
7Но в тесноте моей я призвал Господа и к Богу моему воззвал, и Он услышал из чертога Своего голос мой, и вопль мой дошел до слуха Его.
7εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα· και ηκουσε της φωνης μου εκ του ναου αυτου, και η κραυγη μου ηλθεν εις τα ωτα αυτου.
8Потряслась, всколебалась земля, дрогнули и подвиглись основания небес, ибо разгневался на них Господь .
8Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη· τα θεμελια του ουρανου εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.
9Поднялся дым от гнева Его и из уст Его огонь поядающий; горящие угли сыпались от Него.
9Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου· ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.
10Наклонил Он небеса и сошел; и мрак под ногами Его;
10Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.
11и воссел на Херувимов, и полетел, и понесся на крыльях ветра;
11Και επεβη επι χερουβειμ και επεταξε, και εφανη επι πτερυγων ανεμων.
12и мраком покрыл Себя, как сению, сгустив воды облаков небесных;
12Και εθεσε σκηνην περιξ αυτου το σκοτος, υδατα ζοφερα, νεφη πυκνα των αερων.
13от блистания пред Ним разгорались угли огненные.
13Ανθρακες πυρος εξεκαυθησαν εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου.
14Возгремел с небес Господь, и Всевышний дал глас Свой;
14Εβροντησεν ο Κυριος εξ ουρανου, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου.
15пустил стрелы и рассеял их; блеснул молниею и истребилих.
15Και απεστειλε βελη και εσκορπισεν αυτους· αστραπας, και συνεταραξεν αυτους.
16И открылись источники моря, обнажились основания вселенной отгрозного гласа Господа, от дуновения духа гнева Его.
16Και εφανησαν οι πυθμενες της θαλασσης, ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, εις την επιτιμησιν του Κυριου, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων αυτου.
17Простер Он руку с высоты и взял меня, и извлек меня из вод многих;
17Εξαπεστειλεν εξ υψους· ελαβε με· ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.
18избавил меня от врага моего сильного, от ненавидящих меня, которые были сильнее меня.
18Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.
19Они восстали на меня в день бедствия моего; но Господь был опорою для меня
19Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου· αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου·
20и вывел меня на пространное место, избавил меня, ибо Он благоволит ко мне.
20Και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν· ηλευθερωσε με, διοτι ηυδοκησεν εις εμε.
21Воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих вознаградил меня.
21Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου· κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.
22Ибо я хранил пути Господа и не был нечестивым пред Богом моим,
22Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.
23ибо все заповеди Его предо мною, и от уставов Его я не отступал,
23Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου· και απο των διαταγματων αυτου δεν απεμακρυνθην.
24и был непорочен пред Ним, и остерегался, чтобы не согрешить мне.
24Και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.
25И воздал мне Господь по правде моей, по чистоте моей пред очами Его.
25Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, Κατα την καθαροτητα μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.
26С милостивым Ты поступаешь милостиво, с мужем искренним – искренно,
26Μετα οσιου, οσιος θελεις εισθαι, μετα ανδρος τελειου, τελειος θελεις εισθαι·
27с чистым – чисто, а с лукавым – по лукавству его.
27μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι· και μετα διεστραμμενου διεστραμμενα θελεις φερθη.
28Людей угнетенных Ты спасаешь и взором Своим унижаешь надменных.
28Και θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον· επι δε τους υπερηφανους οι οφθαλμοι σου ειναι, δια να ταπεινωσης αυτους,
29Ты, Господи, светильник мой; Господь просвещает тьму мою.
29διοτι συ εισαι ο λυχνος μου, Κυριε· και ο Κυριος θελει φωτισει το σκοτος μου.
30С Тобою я поражаю войско; с Богом моим восхожу на стену.
30Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα· δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.
31Бог! – непорочен путь Его, чисто слово Господа, щит Он для всех,надеющихся на Него.
31Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος, ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος· ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
32Ибо кто Бог, кроме Господа, и кто защита, кроме Бога нашего?
32Διοτι τις Θεος, πλην του Κυριου; και τις φρουριον, πλην του Θεου ημων·
33Бог препоясует меня силою, устрояет мне верный путь;
33ο Θεος ειναι το κραταιον οχυρωμα μου· και καθιστων αμωμον την οδον μου.
34делает ноги мои, как оленьи, и на высотах поставляет меня;
34Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.
35научает руки мои брани и мышцы мои напрягает, как медный лук.
35Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.
36Ты даешь мне щит спасения Твоего, и милость Твоя возвеличивает меня.
36Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου· και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.
37Ты расширяешь шаг мой подо мною, и не колеблются ноги мои.
37Συ επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.
38Я гоняюсь за врагами моими и истребляю их, и не возвращаюсь, доколене уничтожу их;
38Κατεδιωξα τους εχθρους μου και ηφανισα αυτους· και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.
39и истребляю их и поражаю их, и не встают и падают под ноги мои.
39Και συνετελεσα αυτους, και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν· και επεσον υπο τους ποδας μου.
40Ты препоясываешь меня силою для войны и низлагаешь предо мною восстающих на меня;
40Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον· συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.
41Ты обращаешь ко мне тыл врагов моих, и я истребляю ненавидящих меня.
41Και εκαμες τους εχθρους μου να στρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.
42Они взывают, но нет спасающего, – ко Господу, но Он не внемлет им.
42Περιεβλεψαν, αλλ' ουδεις ο σωζων· εβοησαν προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.
43Я рассеваю их, как прах земной, как грязь уличную мну их и топчу их.
43Και κατελεπτυνα αυτους ως την σκονην της γης· συνετριψα αυτους ως τον πηλον της οδου και κατεπατησα αυτους.
44Ты избавил меня от мятежа народа моего; Ты сохранил меня, чтоб быть мне главою надиноплеменниками; народ, которого я не знал, служит мне.
44Και ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου μου· κατεστησας με κεφαλην εθνων· λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.
45Иноплеменники ласкательствуют предо мною; по слуху обо мне повинуются мне.
45Ξενοι υπεταχθησαν εις εμε· μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε.
46Иноплеменники бледнеют и трепещут в укреплениях своих.
46Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.
47Жив Господь и благословен защитник мой! Да будет превознесен Бог,убежище спасения моего,
47Ζη Κυριος· και ευλογημενον το φρουριον μου· και ας υψωθη ο Θεος, το φρουριον της σωτηριας μου.
48Бог, мстящий за меня и покоряющий мне народы
48Ο Θεος, ο εκδικων με και υποταττων τους λαους υποκατω μου·
49и избавляющий меня от врагов моих! Над восстающими против меня Ты возвысил меня; от человека жестокого Ты избавил меня.
49Και ο εξαγαγων με εκ των εχθρων μου· συ, ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε· ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.
50За то я буду славить Тебя, Господи, между иноплеменниками и буду петь имени Твоему,
50Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.
51величественно спасающий царя Своего и творящий милость помазаннику Своему Давиду и потомству его во веки!
51Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου· και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.