1Взывай, если есть отвечающий тебе. И к кому из святых обратишьсяты?
1[] Καλεσον τωρα, εαν τις σοι αποκριθη; και προς τινα των αγιων θελεις αποβλεψει;
2Так, глупца убивает гневливость, и несмысленного губит раздражительность.
2Διοτι η οργη φονευει τον αφρονα, και η αγανακτησις θανατονει τον μωρον.
3Видел я, как глупец укореняется, и тотчас проклял дом его.
3Εγω ειδον τον αφρονα ριζουμενον· αλλ' ευθυς προειπα κατηραμενην την κατοικιαν αυτου.
4Дети его далеки от счастья, их будут бить у ворот, и не будет заступника.
4Οι υιοι αυτου ειναι μακραν απο της σωτηριας, και καταπιεζονται εμπροσθεν της πυλης, και ουδεις ο ελευθερων·
5Жатву его съест голодный и из-за терна возьмет ее, и жаждущие поглотят имущество его.
5των οποιων τον θερισμον κατατρωγει ο πεινων, και αρπαζει αυτον εκ των ακανθων και την περιουσιαν αυτων καταπινει ο διψων.
6Так, не из праха выходит горе, и не из земли вырастает беда;
6[] Διοτι εκ του χωματος δεν εξερχεται η θλιψις, ουδε η λυπη βλαστανει εκ της γης·
7но человек рождается на страдание, как искры, чтобы устремляться вверх.
7αλλ' ο ανθρωπος γενναται δια την λυπην, και οι νεοσσοι των αετων δια να πετωσιν υψηλα.
8Но я к Богу обратился бы, предал бы дело мое Богу,
8Αλλ' εγω τον Θεον θελω επικαλεσθη, και εν τω Θεω θελω εναποθεσει την υποθεσιν μου·
9Который творит дела великие и неисследимые, чудные без числа,
9οστις καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα, θαυμασια αναριθμητα·
10дает дождь на лице земли и посылает воды на лице полей;
10οστις διδει βροχην επι το προσωπον της γης, και πεμπει υδατα επι το προσωπον των αγρων·
11униженных поставляет на высоту, и сетующие возносятся во спасение.
11οστις υψονει τους ταπεινους, και ανεγειρει εις σωτηριαν τους τεθλιμμενους·
12Он разрушает замыслы коварных, и руки их не довершают предприятия.
12οστις διασκεδαζει τας βουλας των πανουργων, και δεν δυνανται αι χειρες αυτων να εκτελεσωσι την επιχειρησιν αυτων·
13Он уловляет мудрецов их же лукавством, и совет хитрых становится тщетным:
13οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων· και η βουλη των δολιων ανατρεπεται·
14днем они встречают тьму и в полдень ходят ощупью, как ночью.
14την ημεραν απαντωσι σκοτος, και εν μεσημβρια ψηλαφωσι καθως εν νυκτι.
15Он спасает бедного от меча, от уст их и от руки сильного.
15Τον πτωχον ομως λυτρονει εκ της ρομφαιας, εκ του στοματος αυτων και εκ της χειρος του ισχυρου.
16И есть несчастному надежда, и неправда затворяет уста свои.
16Και ο πτωχος εχει ελπιδα, της δε ανομιας το στομα εμφραττεται.
17Блажен человек, которого вразумляет Бог, и потому наказания Вседержителева не отвергай,
17[] Ιδου, μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον ελεγχει ο Θεος· δια τουτο μη καταφρονει την παιδειαν του Παντοδυναμου·
18ибо Он причиняет раны и Сам обвязывает их; Он поражает, и Его же руки врачуют.
18διοτι αυτος πληγονει και επιδενει· κτυπα, και αι χειρες αυτου ιατρευουσιν.
19В шести бедах спасет тебя, и в седьмой не коснется тебя зло.
19Εν εξ θλιψεσι θελει σε ελευθερωσει· και εν τη εβδομη δεν θελει σε εγγισει κακον.
20Во время голода избавит тебя от смерти, и на войне – от руки меча.
20Εν τη πεινη θελει σε λυτρωσει εκ θανατου· και εν πολεμω εκ χειρος ρομφαιας.
21От бича языка укроешь себя и не убоишься опустошения, когда оно придет.
21Απο μαστιγος γλωσσης θελεις εισθαι πεφυλαγμενος· και δεν θελεις φοβηθη απο του επερχομενου ολεθρου.
22Опустошению и голоду посмеешься и зверей земли не убоишься,
22Τον ολεθρον και την πειναν θελεις καταγελα· και δεν θελεις φοβηθη απο των θηριων της γης.
23ибо с камнями полевыми у тебя союз, и звери полевые в мире с тобою.
23Διοτι θελεις εχει συμμαχιαν μετα των λιθων της πεδιαδος· και τα θηρια του αγρου θελουσιν ειρηνευει μετα σου.
24И узнаешь, что шатер твой в безопасности, и будешь смотреть за домом твоим, и не согрешишь.
24Και θελεις γνωρισει οτι ειρηνη ειναι εν τη σκηνη σου, και θελεις επισκεφθη την κατοικιαν σου, και δεν θελει σοι λειπει ουδεν.
25И увидишь, что семя твое многочисленно, и отрасли твои, как трава на земле.
25Και θελεις γνωρισει οτι ειναι πολυ το σπερμα σου, και οι εκγονοι σου ως η βοτανη της γης.
26Войдешь во гроб в зрелости, как укладываются снопы пшеницы в свое время.
26Θελεις ελθει εις τον ταφον εν βαθει γηρατι, καθως συσσωρευεται η θημωνια του σιτου εν τω καιρω αυτης.
27Вот, что мы дознали; так оно и есть: выслушай это и заметь для себя.
27Ιδου, τουτο εξιχνιασαμεν, ουτως εχει· ακουσον αυτο και γνωρισον εν σεαυτω.