Russian 1876

Greek: Modern

Psalms

18

1(17:1) Начальнику хора. Раба Господня Давида, который произнес слова песни сей к Господу, когда Господь избавил его от рук всех врагов егои от руки Саула. И он сказал: (17:2) Возлюблю тебя, Господи, крепость моя!
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ δουλου του Κυριου, οστις ελαλησε προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ηλευθερωσεν αυτον ο Κυριος εκ της χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ της χειρος του Σαουλ· και ειπε,>> Θελω σε αγαπα, Κυριε, η ισχυς μου.
2(17:3) Господь – твердыня моя и прибежище мое, Избавитель мой, Бог мой, – скала моя; на Него я уповаю; щит мой, рог спасения моего и убежище мое.
2Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου· Θεος μου, βραχος μου· επ' αυτον θελω ελπιζει· η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου· υψηλος πυργος μου.
3(17:4) Призову достопоклоняемого Господа и от врагов моих спасусь.
3Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.
4(17:5) Объяли меня муки смертные, и потоки беззакония устрашили меня;
4Πονοι θανατου με περιεκυκλωσαν, και χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν·
5(17:6) цепи ада облегли меня, и сети смерти опутали меня.
5Πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, παγιδες θανατου με εφθασαν.
6(17:7) В тесноте моей я призвал Господа и к Богу моему воззвал. И Онуслышал от чертога Своего голос мой, и вопль мой дошел до слуха Его.
6Εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα. Ηκουσεν εκ του ναου αυτου της φωνης μου, και η κραυγη μου ηλθεν ενωπιον αυτου εις τα ωτα αυτου.
7(17:8) Потряслась и всколебалась земля, дрогнули и подвиглись основания гор, ибо разгневался Бог ;
7Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη, και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.
8(17:9) поднялся дым от гнева Его и из уст Его огонь поядающий; горячие угли сыпались от Него.
8Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου· ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.
9(17:10) Наклонил Он небеса и сошел, – и мрак под ногами Его.
9Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.
10(17:11) И воссел на Херувимов и полетел, и понесся на крыльях ветра.
10Και επεβη επι χερουβειμ και επετασθη· και επεταξεν επι πτερυγων ανεμων.
11(17:12) И мрак сделал покровом Своим, сению вокруг Себя мрак вод, облаков воздушных.
11Εθεσε το σκοτος αποκρυφον τοπον αυτου· η σκηνη αυτου, περιξ αυτου ησαν υδατα σκοτεινα, νεφη πυκνα των αερων.
12(17:13) От блистания пред Ним бежали облака Его, град и угли огненные.
12Εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου διηλθον τα νεφη αυτου, χαλαζα και ανθρακες πυρος.
13(17:14) Возгремел на небесах Господь, и Всевышний дал глас Свой, град и угли огненные.
13Και εβροντησεν εν ουρανοις ο Κυριος, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου· χαλαζα και ανθρακες πυρος.
14(17:15) Пустил стрелы Свои и рассеял их, множество молний, и рассыпал их.
14Και απεστειλε τα βελη αυτου και εσκορπισεν αυτους· και αστραπας επληθυνε και συνεταραξεν αυτους.
15(17:16) И явились источники вод, и открылись основания вселенной от грозного гласа Твоего, Господи, от дуновения духа гнева Твоего.
15Και εφανησαν τα βαθη των υδατων και ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, απο της επιτιμησεως σου, Κυριε, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων σου.
16(17:17) Он простер руку с высоты и взял меня, и извлек меня извод многих;
16Εξαπεστειλεν εξ υψους· ελαβε με· ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.
17(17:18) избавил меня от врага моего сильного и от ненавидящих меня,которые были сильнее меня.
17Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.
18(17:19) Они восстали на меня в день бедствия моего, но Господь был мне опорою.
18Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου· αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου·
19(17:20) Он вывел меня на пространное место и избавилменя, ибо Он благоволит ко мне.
19και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν· ηλευθερωσε με διοτι ηυδοκησεν εις εμε.
20(17:21) Воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих вознаградил меня,
20[] Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου· κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.
21(17:22) ибо я хранил пути Господни и не был нечестивым пред Богом моим;
21Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου, και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.
22(17:23) ибо все заповеди Его предо мною, и от уставов Его я не отступал.
22Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου, και τα διαταγματα αυτου δεν απεμακρυνα απ' εμου·
23(17:24) Я был непорочен пред Ним и остерегался, чтобы не согрешить мне;
23και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.
24(17:25) и воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих пред очами Его.
24Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, κατα την καθαροτητα των χειρων μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.
25(17:26) С милостивым Ты поступаешь милостиво, с мужемискренним – искренно,
25Μετα οσιου οσιος θελεις εισθαι· μετα ανδρος τελειου τελειος θελεις εισθαι·
26(17:27) с чистым – чисто, а с лукавым – по лукавству его,
26μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι· και μετα διεστραμμενου διεστραμμενως θελεις φερθη.
27(17:28) ибо Ты людей угнетенных спасаешь, а очи надменные унижаешь.
27Διοτι συ θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον· οφθαλμους δε υπερηφανων θελεις ταπεινωσει.
28(17:29) Ты возжигаешь светильник мой, Господи; Бог мой просвещает тьму мою.
28Διοτι συ θελεις φωτισει τον λυχνον μου· Κυριος ο Θεος μου θελει φωτισει το σκοτος μου.
29(17:30) С Тобою я поражаю войско, с Богом моим восхожу на стену.
29[] Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα, και δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.
30(17:31) Бог! – Непорочен путь Его, чисто слово Господа; щит Он для всех, уповающих на Него.
30Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος· ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος· ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
31(17:32) Ибо кто Бог, кроме Господа, и кто защита, кроме Бога нашего?
31Διοτι τις Θεος πλην του Κυριου; και τις φρουριον πλην του Θεου ημων;
32(17:33) Бог препоясывает меня силою и устрояет мне верный путь;
32Ο Θεος ειναι ο περιζωννυων με δυναμιν, και καθιστων αμωμον την οδον μου.
33(17:34) делает ноги мои, как оленьи, и на высотах моих поставляетменя;
33Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.
34(17:35) научает руки мои брани, и мышцы мои сокрушают медный лук.
34Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.
35(17:36) Ты дал мне щит спасения Твоего, и десница Твоя поддерживаетменя, и милость Твоя возвеличивает меня.
35Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου· και η δεξια σου με υπεστηριξε και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.
36(17:37) Ты расширяешь шаг мой подо мною, и не колеблются ноги мои.
36Επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.
37(17:38) Я преследую врагов моих и настигаю их, и не возвращаюсь, доколе не истреблю их;
37Κατεδιωξα τους εχθρους μου και εφθασα αυτους· και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.
38(17:39) поражаю их, и они не могут встать, падаютпод ноги мои,
38Συνετριψα αυτους και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν· επεσον υπο τους ποδας μου.
39(17:40) ибо Ты препоясал меня силою для войны и низложил под ноги мои восставших на меня;
39Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον· συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.
40(17:41) Ты обратил ко мне тыл врагов моих, и я истребляю ненавидящих меня:
40Και εκαμες τους εχθρους μου να τρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.
41(17:42) они вопиют, но нет спасающего; ко Господу, – но Он не внемлетим;
41Εβοησαν, και ουδεις ο σωζων· προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.
42(17:43) я рассеваю их, как прах пред лицем ветра, как уличную грязьпопираю их.
42Και κατελεπτυνα αυτους ως κονιν κατα προσωπον ανεμου· απετιναξα αυτους ως τον πηλον των οδων.
43(17:44) Ты избавил меня от мятежа народа, поставил меня главоюиноплеменников; народ, которого я не знал, служит мне;
43Ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου· κατεστησας με κεφαλην εθνων· λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.
44(17:45) по одному слуху о мне повинуются мне; иноплеменники ласкательствуют предо мною;
44Μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε· ξενοι υπεταχθησαν εις εμε.
45(17:46) иноплеменники бледнеют и трепещут в укреплениях своих.
45Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.
46(17:47) Жив Господь и благословен защитник мой! Да будет превознесен Бог спасения моего,
46Ζη Κυριος, και ευλογημενον το φρουριον μου· και ας υψωθη ο Θεος της σωτηριας μου·
47(17:48) Бог, мстящий за меня и покоряющий мне народы,
47ο Θεος ο εκδικων με και υποτασσων λαους υποκατω μου·
48(17:49) и избавляющий меня от врагов моих! Ты вознес меня над восстающими против меня и от человека жестокого избавил меня.
48οστις με ελευθερονει εκ των εχθρων μου. Ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε· ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.
49(17:50) За то буду славить Тебя, Господи, между иноплеменниками и будупеть имени Твоему,
49Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων, και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.
50(17:51) величественно спасающий царя и творящий милость помазаннику Твоему Давиду и потомству его во веки.
50Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου, και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.