1(21:1) Начальнику хора. При появлении зари. Псалом Давида. (21:2) Боже мой! Боже мой! для чего Ты оставил меня? Далеки от спасения моего слова вопля моего.
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αγελεθ Σαχαρ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θεε μου, Θεε μου, δια τι με εγκατελιπες; δια τι ιστασαι μακραν απο της σωτηριας μου και απο των λογων των στεναγμων μου;
2(21:3) Боже мой! я вопию днем, – и Ты не внемлешь мне, ночью, – и нетмне успокоения.
2Θεε μου, κραζω την ημεραν, και δεν αποκρινεσαι· και την νυκτα, και δεν σιωπω.
3(21:4) Но Ты, Святый, живешь среди славословий Израиля.
3Συ δε ο Αγιος κατοικεις μεταξυ των επαινων του Ισραηλ.
4(21:5) На Тебя уповали отцы наши; уповали, и Ты избавлял их;
4Επι σε ηλπισαν οι πατερες ημων· ηλπισαν, και ηλευθερωσας αυτους.
5(21:6) к Тебе взывали они, и были спасаемы; на Тебя уповали, и не оставались в стыде.
5Προς σε εκραξαν και εσωθησαν· επι σε ηλπισαν και δεν κατησχυνθησαν.
6(21:7) Я же червь, а не человек, поношение у людей и презрение в народе.
6Εγω δε ειμαι σκωληξ και ουχι ανθρωπος· ονειδος ανθρωπων και εξουθενημα του λαου.
7(21:8) Все, видящие меня, ругаются надо мною, говорят устами, кивая головою:
7Με εμυκτηρισαν παντες οι βλεποντες με· ανοιγουσι τα χειλη, κινουσι την κεφαλην, λεγοντες,
8(21:9) „он уповал на Господа; пусть избавит его, пусть спасет, если онугоден Ему".
8Ηλπισεν επι τον Κυριον· ας ελευθερωση αυτον· ας σωση αυτον, επειδη θελει αυτον.
9(21:10) Но Ты извел меня из чрева, вложил в меня упование у грудей матери моей.
9Αλλα συ εισαι ο εκσπασας με εκ της κοιλιας· η ελπις μου απο των μαστων της μητρος μου.
10(21:11) На Тебя оставлен я от утробы; от чрева матери моей Ты – Бог мой.
10Επι σε ερριφθην εκ μητρας· εκ κοιλιας της μητρος μου συ εισαι ο Θεος μου.
11(21:12) Не удаляйся от меня, ибо скорбь близка, а помощника нет.
11[] Μη απομακρυνθης απ' εμου· διοτι η θλιψις ειναι πλησιον· διοτι ουδεις ο βοηθων.
12(21:13) Множество тельцов обступили меня; тучные Васанские окружили меня,
12Ταυροι πολλοι με περιεκυκλωσαν· ταυροι δυνατοι εκ Βασαν με περιεστοιχισαν.
13(21:14) раскрыли на меня пасть свою, как лев, алчущий добычи и рыкающий.
13Ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων, ως λεων αρπαζων και βρυχομενος.
14(21:15) Я пролился, как вода; все кости мои рассыпались; сердце моесделалось, как воск, растаяло посреди внутренности моей.
14Εξεχυθην ως υδωρ, και εξηρθρωθησαν παντα τα οστα μου· η καρδια μου εγεινεν ως κηριον, κατατηκεται εν μεσω των εντοσθιων μου.
15(21:16) Сила моя иссохла, как черепок; язык мой прильпнул к гортани моей, и Ты свел меня к персти смертной.
15Η δυναμις μου εξηρανθη ως οστρακον, και η γλωσσα μου εκολληθη εις τον λαρυγγα μου· και συ με κατεβιβασας εις το χωμα του θανατου.
16(21:17) Ибо псы окружили меня, скопище злых обступило меня, пронзили руки мои и ноги мои.
16Διοτι κυνες με περιεκυκλωσαν· συναξις πονηρευομενων με περιεκλεισεν· ετρυπησαν τας χειρας μου και τους ποδας μου·
17(21:18) Можно было бы перечесть все кости мои; а они смотрят и делают из меня зрелище;
17Δυναμαι να αριθμησω παντα τα οστα μου· ουτοι με ενατενιζουσι και με παρατηρουσι.
18(21:19) делят ризы мои между собою и об одежде моей бросают жребий.
18Διεμερισθησαν τα ιματια μου εις εαυτους· και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον.
19(21:20) Но Ты, Господи, не удаляйся от меня; сила моя! поспеши на помощь мне;
19Αλλα συ, Κυριε, μη απομακρυνθης· συ, η δυναμις μου, σπευσον εις βοηθειαν μου.
20(21:21) избавь от меча душу мою и от псов одинокую мою;
20Ελευθερωσον απο ρομφαιας την ψυχην μου την μεμονωμενην μου απο δυναμεως κυνος.
21(21:22) спаси меня от пасти льва и от рогов единорогов, услышав, избавь меня.
21Σωσον με εκ στοματος λεοντος και εισακουσον μου, ελευθερονων με απο κερατων μονοκερωτων.
22(21:23) Буду возвещать имя Твое братьям моим, посреди собрания восхвалять Тебя.
22[] Θελω διηγεισθαι το ονομα σου προς τους αδελφους μου· εν μεσω συναξεως θελω σε επαινει.
23(21:24) Боящиеся Господа! восхвалите Его. Все семя Иакова! прославь Его. Да благоговеет пред Ним все семя Израиля,
23Οι φοβουμενοι τον Κυριον, αινειτε αυτον· απαν το σπερμα Ιακωβ, δοξασατε αυτον· και φοβηθητε αυτον, απαν το σπερμα Ισραηλ.
24(21:25) ибо Он не презрел и не пренебрег скорби страждущего, не скрыл от него лица Своего, но услышал его, когда сей воззвал к Нему.
24Διοτι δεν εξουθενωσε και δεν απεστραφη την θλιψιν του τεθλιμμενου, και δεν εκρυψε το προσωπον αυτου απ' αυτου· και οτε εβοησε προς αυτον, εισηκουσεν.
25(21:26) О Тебе хвала моя в собрании великом; воздам обеты мои пред боящимися Его.
25Απο σου θελει αρχιζει η αινεσις μου εν εκκλησια μεγαλη· θελω αποδωσει τας ευχας μου ενωπιον των φοβουμενων αυτον.
26(21:27) Да едят бедные и насыщаются; да восхвалят Господа ищущие Его; да живут сердца ваши во веки!
26Οι τεθλιμμενοι θελουσι φαγει και θελουσι χορτασθη· θελουσιν αινεσει τον Κυριον οι εκζητουντες αυτον· η καρδια σας θελει ζη εις τον αιωνα.
27(21:28) Вспомнят, и обратятся к Господу все концы земли, и поклонятся пред Тобою все племена язычников,
27Θελουσιν ενθυμηθη και επιστραφη προς τον Κυριον παντα τα περατα της γης· και θελουσι προσκυνησει ενωπιον σου πασαι αι φυλαι των εθνων.
28(21:29) ибо Господне есть царство, и Он – Владыка над народами.
28Διοτι του Κυριου ειναι η βασιλεια, και αυτος εξουσιαζει τα εθνη.
29(21:30) Будут есть и поклоняться все тучные земли; преклонятся пред Ним все нисходящие в персть и не могущие сохранить жизни своей.
29Θελουσι φαγει και θελουσι προσκυνησει παντες οι παχεις της γης· ενωπιον αυτου θελουσι κλινει παντες οι καταβαινοντες εις το χωμα· και ουδεις την ζωην αυτου θελει δυνηθη να φυλαξη.
30(21:31) Потомство мое будет служить Ему, и будет называться Господним вовек:
30Οι μεταγενεστεροι θελουσι δουλευσει αυτον· θελουσιν αναγραφη εις τον Κυριον ως γενεα αυτου.
31(21:32) придут и будут возвещать правду Его людям, которые родятся, что сотворил Господь.
31Θελουσιν ελθει και αναγγειλει την δικαιοσυνην αυτου, προς λαον, οστις μελλει να γεννηθη· διοτι αυτος εκαμε τουτο.