1(72:1) Псалом Асафа. Как благ Бог к Израилю, к чистым сердцем!
1[] <<Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
2(72:2) А я – едва не пошатнулись ноги мои, едва не поскользнулись стопы мои, –
2Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν· παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
3(72:3) я позавидовал безумным, видя благоденствие нечестивых,
3Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
4(72:4) ибо им нет страданий до смерти их, и крепки силы их;
4Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
5(72:5) на работе человеческой нет их, и с прочими людьми не подвергаются ударам.
5Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι· ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
6(72:6) От того гордость, как ожерелье, обложила их, и дерзость, как наряд, одевает их;
6δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον· η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
7(72:7) выкатились от жира глаза их, бродят помыслы в сердце;
7Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους· εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
8(72:8) над всем издеваются, злобно разглашают клевету, говорят свысока;
8Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν· λαλουσιν υπερηφανως.
9(72:9) поднимают к небесам уста свои, и язык их расхаживает по земле.
9Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
10(72:10) Потому туда же обращается народ Его, и пьютводу полною чашею,
10Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου· και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους.
11(72:11) и говорят: „как узнает Бог? и есть ли ведение у Вышнего?"
11Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
12(72:12) И вот, эти нечестивые благоденствуют в веке сем, умножают богатство.
12Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος· αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
13(72:13) так не напрасно ли я очищал сердце мое и омывал в невинностируки мои,
13Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
14(72:14) и подвергал себя ранам всякий день и обличениямвсякое утро?
14Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
15(72:15) Но если бы я сказал: „буду рассуждать так", – то я виновен был бы пред родом сынов Твоих.
15[] Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως· ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
16(72:16) И думал я, как бы уразуметь это, но это трудно было в глазах моих,
16Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον·
17(72:17) доколе не вошел я во святилище Божие и не уразумел конца их.
17εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
18(72:18) Так! на скользких путях поставил Ты их и низвергаешь их в пропасти.
18Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους· ερριψας αυτους εις κρημνον.
19(72:19) Как нечаянно пришли они в разорение, исчезли, погибли от ужасов!
19Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
20(72:20) Как сновидение по пробуждении, так Ты, Господи, пробудив их , уничтожишь мечты их.
20Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
21(72:21) Когда кипело сердце мое, и терзалась внутренность моя,
21[] Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο·
22(72:22) тогда я был невежда и не разумел; как скот был я пред Тобою.
22και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον· κτηνος ημην ενωπιον σου.
23(72:23) Но я всегда с Тобою: Ты держишь меня за правую руку;
23Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου· συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
24(72:24) Ты руководишь меня советом Твоим и потом примешь меня в славу.
24Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
25(72:25) Кто мне на небе? и с Тобою ничего не хочу на земле.
25Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
26(72:26) Изнемогает плоть моя и сердце мое: Бог твердыня сердца моегои часть моя вовек.
26Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου· αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
27(72:27) Ибо вот, удаляющие себя от Тебя гибнут; Ты истребляешь всякого отступающего от Тебя.
27Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη· συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
28(72:28) А мне благо приближаться к Богу! На Господа Бога я возложилупование мое, чтобы возвещать все дела Твои.
28Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου· εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.