1Кто поверил слышанному от нас, и кому открылась мышца Господня?
1I thugen kuan a uma? Toupa khut kua kiangah ahia a kihil?
2Ибо Он взошел пред Ним, как отпрыск и как росток из сухой земли; нет в Нем ни вида, ни величия; и мы видели Его, и не было в Нем вида, который привлекал бы нас к Нему.
2A maah thil pou nou tak bangin amah lah a dawn khe ngala, lei keu akipana zung bangin a khang khia hi: piandan hoihna leh mel kilawmna himhim a hei keia; amah I hum un amah I deih ding un kilawmna himhim a om kei.
3Он был презрен и умален пред людьми, муж скорбей и изведавший болезни, и мы отвращали от Него лице свое; Он был презираем, и мы ни во что ставили Его.
3Amah mihingte muhsit leh deihlouhin a oma; dahnate neimi leh natna theimi ahi a; amah laka I mai uh sel bang I hi ua, muhsitin a oma, en lah amah I ngaisang tuan kei uh.
4Но Он взял на Себя наши немощи и понес наши болезни; а мы думали, что Он был поражаем, наказуем и уничижен Богом.
4Aman I natnate puain, I dahnate leng a po ngeia: himahleh en bel dahna khu, Pathian vuak, hihgentheihin I bawl ngal ua.
5Но Он изъязвлен был за грехи наши и мучим за беззакония наши; наказание мира нашего было на Нем, и ранами Его мы исцелились.
5Ahihhangin I tatleknate jiakin amah liamin a oma, I thulimlouhna te jiakin vuak sidupin a om a: I lungmuanna dingin sawina a tungah a kiaa; a vuakna golhtea hihdamin I omta hi.
6Все мы блуждали, как овцы, совратились каждый на свою дорогу: и Господь возложил на Него грехи всех нас.
6I vek un belam bangin I vak mang ua; eimah lampi tuam chiat uah I pialta uh; Toupan amah tungah I vek ua thulimlouhna a ngata!
7Он истязуем был, но страдал добровольно и не открывал уст Своих; как овца, веден был Он на заклание, и какагнец пред стригущим его безгласен, так Он не отверзал уст Своих.
7Amah nuaisiahin a oma, himahleh a kingainiama, a kam leng a ka kei; belam nou goh dinga pi uh bang leh, belam a mul metmite maa a dai dide bang maiin; ahi, a kam a ka kei.
8От уз и суда Он был взят; но род Его кто изъяснит? ибо Он отторгнут от земли живых; за преступления народа Моего претерпел казнь.
8Nuaisiahna leh vaihawmnaa lak mangin a oma; a dam tonpihte ngialin houh kuain ahia mihing gam akipan hihmana a om ngaihtuah mahmah? Ka mite tatlekna jiaka dahna khu-a om a hih
9Ему назначали гроб со злодеями, но Он погребен у богатого, потому что не сделал греха, и не было лжи в устах Его.
9Huan, hiamgam a hih ngei keia, a kamah khemna himhim om ngei kei mahleh, a han mi giloute kiang lamah seh sak ua, a sih nungin mi hausa kiang lamah a om hi.
10Но Господу угодно было поразить Его, и Он предал Его мучению; когда же душа Его принесет жертву умилостивления, Он узрит потомство долговечное, и воля Господня благоуспешно будет исполняться рукоюЕго.
10Ahihhangin Toupan, amah vuak sidup a ut him ahi; a dahsak ta ngeia: a hinna khelhna adia thillat dia na zat peuhpeuh chiangin, a chi suan a muta dinga, a damsung nite a sausak ding, Toupa deihlam lah a khutah lohchingin a om ding.
11На подвиг души Своей Он будет смотреть с довольством; чрез познание Его Он, Праведник, Раб Мой, оправдает многих и грехи их на Себе понесет.
11A kha nauvei-gim gah a mu dinga, a lungkimta ding: ka sikha diktat takin a theihnain mi tampi siam a tangsak dinga, a thulimlouhnate uh a puak sak ding.Huaijiakin mi liante tantuan bang amah ka hawm sam dinga, gallak sumte aman mi hatte a hawm sam ding; a hinna pen si khop hiala a sun buaka, talekte laka sim tela a om jiakin: himahleh mi tampi khelhna a puaa, talekte adingin a thumsak hi.
12Посему Я дам Ему часть между великими, и с сильными будет делить добычу, за то, что предал душу Свою на смерть, и к злодеям причтен был, тогда как Он понес на Себе грех многих и за преступников сделался ходатаем.
12Huaijiakin mi liante tantuan bang amah ka hawm sam dinga, gallak sumte aman mi hatte a hawm sam ding; a hinna pen si khop hiala a sun buaka, talekte laka sim tela a om jiakin: himahleh mi tampi khelhna a puaa, talekte adingin a thumsak hi.