¹И приказал Иосиф начальнику дома своего, говоря: наполни мешки этих людей пищею, сколько они могут нести, и серебро каждого положи в отверстие мешка его,

¹Jozefi i dha këtë urdhër kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Mbushi trastat e këtyre njerëzve me aq ushqime sa mund të mbajnë dhe vëri paratë e secilit në grykën e çdo traste.

²а чашу мою, чашу серебряную, положи в отверстие мешка к младшемувместе с серебром за купленный им хлеб. И сделал тот по слову Иосифа, которое сказалон.

²Përveç kësaj vëre kupën time, kupën prej argjëndi, në grykën e trastës të më të riut, bashkë me paratë e grurit të tij". Dhe ai bëri ashtu siç i tha Jozefi.

³Утром, когда рассвело, эти люди были отпущены, они и ослы их.

³Në mëngjes, sa u bë ditë, i nisën ata njerëz me gomarët e tyre.

⁴Еще не далеко отошли они от города, как Иосиф сказал начальнику дома своего: ступай, догоняй этих людей и, когда догонишь, скажи им: для чего вы заплатили злом за добро?

⁴Sapo kishin dalë nga qyteti dhe nuk ishin akoma larg, kur Jozefi i tha kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Çohu, ndiqi ata njerëz dhe kur t'i kesh arritur, thuaju atyre: "Pse e shpërblyet të mirën me të keqe?

⁵Не та ли это, из которой пьет господин мой и он гадает на ней? Худо это вы сделали.

⁵A nuk është ajo kupa me të cilën pi zotëria im dhe që e përdor për të parathënë të ardhmen? Keni vepruar keq duke u sjellë kështu"".

⁶Он догнал их и сказал им эти слова.

⁶Ai i arriti ata dhe u tha këto fjalë.

⁷Они сказали ему: для чего господин наш говорит такие слова? Нет, рабы твои не сделают такого дела.

⁷Atëherë ata iu përgjegjën: "Pse zotëria im na drejton fjalë si këto? Shërbyesit e tu duhet t'i shmangen një qëndrimi të tillë!

⁸Вот, серебро, найденное нами в отверстии мешков наших, мы обратнопринесли тебе из земли Ханаанской: как же нам украсть из дома господинатвоего серебро или золото?

⁸Ja, pra, ne të kemi rikthyer nga vendi i Kanaanit paratë që kishim gjetur në grykën e trastave tona; si mund të vidhnim argjend ose flori nga shtëpia e zotërisë tënd?

⁹У кого из рабов твоих найдется, тому смерть, и мы будем рабами господину нашему.

⁹Ai prej shërbëtorëve të tu të cilit do t'i gjendet kupa, të dënohet me vdekje; edhe gjithashtu ne do të bëhemi skllevër të zotërisë tënd".

¹⁰Он сказал: хорошо; как вы сказали, так пусть и будет: у кого найдется чаша , тот будет мне рабом, а вы будете не виноваты.

¹⁰Ai tha: "Mirë, pra, le të bëhet si thoni ju: ai të cilit do t'i gjendet kupa do të bëhet skllavi im dhe ju do të jeni të pafaj".

¹¹Они поспешно спустили каждый свой мешок на землю и открыли каждый свой мешок.

¹¹Kështu secili prej tyre nxitoi të ulë për tokë trastën e vet dhe e hapi.

¹²Он обыскал, начал со старшего и окончил младшим; и нашлась чаша в мешке Вениаминовом.

¹²Dhe kryeshërbëtori i kontrolloi, duke filluar nga më i moshuari dhe duke mbaruar me më të riun; dhe kupa u gjet në thesin e Beniaminit.

¹³И разодрали они одежды свои, и, возложив каждый на осла своего ношу, возвратились в город.

¹³Atëherë ata i shqyen rrobat e tyre, ringarkuan secili gomarin e vet dhe u kthyen në qytet.

¹⁴И пришли Иуда и братья его в дом Иосифа, который был еще дома, и пали пред ним на землю.

¹⁴Juda dhe vëllezërit e tij arritën në shtëpinë e Jozefit, që gjendej akoma aty, dhe u shtrinë për tokë para tij.

¹⁵Иосиф сказал им: что это вы сделали? разве вы не знали, что такойчеловек, как я, конечно угадает?

¹⁵Dhe Jozefi u tha atyre: "Çfarë veprimi është ky që keni bërë? Nuk e dini që një njeri si unë është në gjëndje të parathotë të ardhmen?".

¹⁶Иуда сказал: что нам сказать господину нашему? что говорить? чемоправдываться? Бог нашел неправду рабов твоих; вот, мы рабы господинунашему, и мы, и тот, в чьих руках нашлась чаша.

¹⁶Juda u përgjegj: "Ç'do t'i themi zotërisë tim? Çfarë fjalë do të përdorim ose si do të mund të justifikohemi? Perëndia ka rigjetur paudhësinë e shërbëtorëve të tu. Ja, jemi skllevër të zotërisë tim, si ne ashtu edhe ai në dorën e të cilit u gjet kupa".

¹⁷Но Иосиф сказал: нет, я этого не сделаю; тот, в чьих рукахнашлась чаша, будет мне рабом, а вы пойдите с миром к отцу вашему.

¹⁷Por Jozefi tha: "Larg meje një veprim i tillë! Njeriu, në dorën e të cilit u gjet kupa, do të jetë skllavi im; sa për ju, kthehuni në paqe tek ati juaj".

¹⁸И подошел Иуда к нему и сказал: господин мой, позволь рабу твоему сказать слово в уши господина моего, и не прогневайся на раба твоего, ибо ты то же,что фараон.

¹⁸Atëherë Juda iu afrua Jozefit dhe i tha: "Të lutem, zotëria im, lejoje shërbëtorin tënd që t'i thotë një fjalë zotërisë tim, dhe mos u zemëro me shërbëtorin tënd, sepse ti je si Faraoni.

¹⁹Господин мой спрашивал рабов своих, говоря: есть ли у вас отец или брат?

¹⁹Zotëria im i pyeti shërbëtorët e tij duke thënë: "A keni ju baba apo vëlla?".

²⁰Мы сказали господину нашему, что у нас есть отец престарелый, и младший сын, сын старости, которого брат умер, а он остался один от матери своей, и отецлюбит его.

²⁰Dhe ne iu përgjegjëm zotërisë tim: "Kemi një baba që është plak me një bir të ri, që i ka lindur në pleqëri; i vëllai ka vdekur, kështu ai ka mbetur i vetmi bir i nënës së tij dhe i ati e do".

²¹Ты же сказал рабам твоим: приведите его ко мне, чтобы мне взглянуть на него.

²¹Atëherë ti u the shërbëtorëve të tu: "Sillmani këtu që të mund ta shoh me sytë e mi".

²²Мы сказали господину нашему: отрок не может оставить отца своего, и если он оставит отца своего, то сей умрет.

²²Dhe ne i thamë zotërisë tim: "Fëmija nuk mund ta lërë atin e tij, sepse po të duhej ta linte, i ati do të vdiste".

²³Но ты сказал рабам твоим: если не придет с вами меньший брат ваш,то вы более не являйтесь ко мне на лице.

²³Por ti u the shërbëtorëve të tu: "Në rast se vëllai juaj më i ri nuk zbret bashkë me ju, ju nuk do ta shihni më fytyrën time".

²⁴Когда мы пришли к рабу твоему, отцу нашему, то пересказали ему слова господина моего.

²⁴Kështu që kur u ngjitëm përsëri te shërbëtori yt, ati im, i treguam fjalët e zotërisë tim.

²⁵И сказал отец наш: пойдите опять, купите нам немного пищи.

²⁵Atëherë ati ynë tha: "Kthehuni të na blini pak ushqime".

²⁶Мы сказали: нельзя нам идти; а если будет с нами меньший брат наш, то пойдем; потому что нельзя нам видеть лица того человека, если не будет с нами меньшого брата нашего.

²⁶Ne u përgjegjëm: "Nuk mund të zbresim atje poshtë; do të zbresim vetëm në rast se vjen me ne vëllai ynë më i vogël; sepse nuk mund ta shohim fytyrën e atij njeriu po të jetë se vëllai ynë më i vogël nuk është me ne".

²⁷И сказал нам раб твой, отец наш: вы знаете, что жена моя родила мне двух сынов ;

²⁷Dhe shërbëtori yt, ati ynë, na u përgjegj: "Ju e dini që gruaja ime më lindi dy bij;

²⁸один пошел от меня, и я сказал: верно он растерзан; и я не видал его доныне;

²⁸njëri prej tyre më la dhe unë i thashë: Me siguri ai është bërë copë e çikë dhe nuk e kam parë më qysh atëherë;

²⁹если и сего возьмете от глаз моих, и случится с ним несчастье, то сведете вы седину мою с горестью во гроб.

²⁹dhe po të ma hiqni edhe këtë dhe i ndodh ndonjë fatkeqësi, ju do të kallni në varr pleqërinë time të dhembshme".

³⁰Теперь если я приду к рабу твоему, отцу нашему, и не будет с нами отрока, с душею которого связана душа его,

³⁰Kështu, pra, kur të arrij te shërbëtori yt, ati im, në qoftë se fëmija nuk është me ne, sepse jeta e tij është e lidhur me atë të fëmijës,

³¹то он, увидев, что нет отрока, умрет; и сведут рабы твои седину раба твоего, отца нашего, с печалью во гроб.

³¹do të ndodhë që, sa të shohë që fëmija nuk është me ne, ai ka për të vdekur; dhe shërbëtorët e tu do ta kenë kallur në varr pleqërinë e shërbëtorit tënd, të atit tonë.

³²Притом я, раб твой, взялся отвечать за отрока отцу моему, сказав: если не приведу его к тебе, то останусь я виновным пред отцом моим во все дни жизни.

³²Tani, me qenë se shërbëtori yt është bërë dorëzanë për fëmijën pranë atit tim dhe i ka thënë: "Në rast se nuk do ta rikthej do të jem për gjithnjë fajtor ndaj atit tim",

³³Итак пусть я, раб твой, вместо отрока останусь рабом у господина моего, а отрок пусть идет с братьями своими:

³³lejo, pra, tani që shërbëtori yt të mbetet skllav i zotërisë tim në vend të fëmijës, dhe që fëmija të kthehet me vëllezërit e tij.

³⁴ибо как пойду я к отцу моему, когда отрока не будет со мною? я увидел бы бедствие, которое постигло бы отца моего.

³⁴Sepse si mund të rikthehem tek ati im në qoftë se fëmija nuk është me mua? Ah, mos e pafsha dhembjen që do të pushtonte atin tim!".