Russian 1876

Tajik

Galatians

1

1Павел Апостол, избранный не человеками и не через человека, но Иисусом Христом и Богом Отцем, воскресившим Его из мертвых,
1ПАВЛӮСИ ҳавворй, ки на аз ҷониби одамон ва на ба воситаи одамизод аст, балки ба василаи Исои Масеҳ ва Худои Падар, ки Ӯро аз мурдагон эҳьё кардааст,
2и все находящиеся со мною братия – церквам Галатийским:
2Ва ҳамаи бародароне ки бо ман мебошанд, ба калисоҳои Ғалотия:
3благодать вам и мир от Бога Отца и Господа нашего Иисуса Христа,
3Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Худои Падар ва Худованди мо Исои Масеҳ бар шумо бод,
4Который отдал Себя Самого за грехи наши,чтобы избавить нас от настоящего лукавого века, по воле Бога и Отца нашего;
4Ки Худро барои гуноҳҳои мо дод, то ки моро аз ин олами шарир, мувофиқи иродаи Худо, Падари мо, халос кунад,
5Ему слава во веки веков. Аминь.
5Ки Ӯро то абад ҷалол бод, омин.
6Удивляюсь, что вы от призвавшего вас благодатьюХристовою так скоро переходите к иному благовествованию,
6Тааҷҷуб менамоям, ки ин қадар зуд шумо аз Он ки шуморо ба файзи Масеҳ даъват намудааст, баргашта, ба башорати дигаре мегузаред,
7которое впрочем не иное, а только есть люди, смущающие вас и желающие превратить благовествование Христово.
7Ки он на дигарест, балки фақат баъзе касоне ҳастанд, ки шуморо ба изтироб меандозанд ва башорати Масеҳро таҳриф кардан мехоҳанд.
8Но если бы даже мы или Ангел с неба стал благовествовать вам не то, что мы благовествовали вам, да будет анафема.
8Лекин агар ҳатто мо ё фариштае аз осмон Инҷиле бар хилофи он чи мо ба шумо башорат додаем, ба шумо башорат диҳад, - малъун бод.
9Как прежде мы сказали, так и теперь еще говорю: кто благовествует вам не то, что вы приняли, да будет анафема.
9Чунон ки мо пештар гуфта будем, ҳозир ҳам боз мегӯям: агар касе бар хилофи он чи қабул кардаед, ба шумо башорат диҳад, - малъун бод.
10У людей ли я ныне ищу благоволения, илиу Бога? людям ли угождать стараюсь? Если бы я и поныне угождал людям, то не был бы рабом Христовым.
10Оё ман алҳол назди одамон ҳусни таваҷҷӯҳ меҷӯям, ё назди Худо? Оё саъю кӯшиш менамоям дили одамонро ёбам? Агар ман ҳанӯз дили одамонро меёфтам, бандаи Масеҳ намебудам.
11Возвещаю вам, братия, что Евангелие, которое я благовествовал, не есть человеческое,
11Ба шумо, эй бародарон, эълон мекунам: Инҷиле ки ман башорат додаам, аз они одамизод нест;
12ибо и я принял его и научился не от человека, но через откровение Иисуса Христа.
12Зеро ки ман онро на аз одамизод қабул кардаам ва таълим гирифтаам, балки ба василаи ваҳйи Исои Масеҳ.
13Вы слышали о моем прежнем образе жизни в Иудействе, что я жестоко гнал Церковь Божию, и опустошал ее,
13Зеро шумо тарзи ҳаёти пештараи маро дар миёни яҳудиён шунидаед, ки ман Калисои Худоро аз ҳад зиёд таъқиб менамудам, ва онро несту нобуд мекардам,
14и преуспевал в Иудействе более многих сверстников вроде моем, будучи неумеренным ревнителем отеческих моих преданий.
14Ва дар дини яхудӣ дар авлодам назар ба бисьёр ҳамсолони худ бештар комьёб будам, дар ҳолате ки барои ривоятҳои падаронам ниҳоятдараҷа ғайрат мекардам.
15Когда же Бог, избравший меня от утробы матери моей и призвавший благодатью Своею, благоволил
15Аммо ҳангоме ки Худо, ки маро аз батни модарам баргузида, бо файзи Худ даъват кардааст, таваҷҷӯҳ намуд,
16открыть во мне Сына Своего, чтобы я благовествовал Его язычникам, – я не стал тогда же советоваться с плотью и кровью,
16Ки Писари Худро дар ман ошкор созад, то ки Ӯро дар миёни ҳалқҳо башорат диҳам, - ман он вақт бо ҷисм ва хун машварат накардам,
17и не пошел в Иерусалим к предшествовавшим мне Апостолам, а пошел в Аравию, и опять возвратился в Дамаск.
17Ва ба Ерусалим назди онҳое ки пеш аз ман ҳавворӣ буданд, нарафтам, балки ба Арабистон равона шудам ва боз ба Димишқ баргаштам.
18Потом, спустя три года, ходил я в Иерусалим видеться с Петром и пробыл у него дней пятнадцать.
18Сонӣ, пас аз се сол, ба Ерусалим барои дидани Петрус рафтам ва понздаҳ рӯз назди ӯ истодам.
19Другого же из Апостолов я не видел никого , кроме Иакова, брата Господня.
19Аз ҳаввориён, ғайр аз Яъқуби бародари Худованд, каси дигарро надидаам.
20А в том, что пишу вам, пред Богом, не лгу.
20Ва он чи ба шумо менависам, инак, ба ҳузури Худо, дурӯғ намегӯям.
21После сего отошел я в страны Сирии иКиликии.
21Пас аз он ман ба кишварҳои Сурия ва Қилиқия равона шудам.
22Церквам Христовым в Иудее лично я не был известен,
22Аммо калисоҳои Масеҳ дар Яҳудо маро шаҳсан намешиноҳтанд,
23а только слышали они, что гнавший их некогда ныне благовествует веру, которую прежде истреблял, –
23Балки фақат шунида буданд, ки ҳамон шаҳсе ки як вақте онҳоро таъқиб менамуд, ҳоло имонеро башорат медиҳад, ки иештар онро несту нобуд мекард, -
24и прославляли за меня Бога.
24Ва Худоро ба ҳотири ман мадҳ мегуфтанд.