Russian 1876

Tajik

Galatians

4

1Еще скажу: наследник, доколе в детстве, ничем не отличается от раба, хотя и господин всего:
1АММО мегӯям: ворис, то даме ки кӯдак аст, аз ғулом ҳеҷ фарқ надорад, гарчанде ки огои ҳама аст:
2он подчинен попечителям и домоправителям до срока, отцом назначенного .
2Балки зери дасти васиён ва амалдорон аст, то мӯҳлате ки падараш муайян намудааст.
3Так и мы, доколе были в детстве, были порабощены вещественным началам мира;
3Хамчунин мо, то даме ки кӯдак будем, ғуломи аносири ҷаҳон будем;
4но когда пришла полнота времени, Бог послал Сына Своего(Единородного), Который родился от жены, подчинился закону,
4Вале ҳамин ки пуррагии замон даррасид, Худо Писари Худро фиристод,ки Ӯ аз зан таваллуд ёфта, зери дасти шариат буд,
5чтобы искупить подзаконных, дабы нам получить усыновление.
5То барои онҳое ки зери дасти шариат буданд, фидия диҳад, то ки мо ба писарй қабул шавем.
6А как вы – сыны, то Бог послал в сердца ваши Духа Сына Своего, вопиющего: „Авва, Отче!"
6Ва азбаски шумо писар ҳастед, Худо ба дилҳои шумо Рӯҳи Писари Худро фиристодааст, ки нидо мекунад: "Эй Або, эй Падар!"
7Посему ты уже не раб, но сын; а если сын, то и наследник Божий через Иисуса Христа.
7Бинобар ин ту дигар ғулом нестӣ, балки писарӣ; ва агар писар бошӣ, вориси Худо низ ба василаи Масеҳ ҳастӣ.
8Но тогда, не знав Бога, вы служили богам ,которые в существе не боги.
8Лекин дар он замон, ки Худоро намешинохтед, шумо онҳоеро ибодат мекардед, ки аслан худо набуданд;
9Ныне же, познав Бога, или, лучше, получив познание от Бога, для чего возвращаетесь опять к немощным и бедным вещественным началам и хотите еще снова поработить себя им?
9Аммо алҳол, ки Худоро мешиносед ва, илова бар он, Худо шуморо мешиносад, чӣ гуна аз нав сӯи он аносири заифу фақир баргашта, худро боз ба онҳо ғулом кардан мехоҳед?
10Наблюдаете дни, месяцы, времена и годы.
10Рӯзҳо, моҳҳо, фаслҳо ва солҳоро риоя мекунед.
11Боюсь за вас, не напрасно ли я трудился у вас.
11Аз шумо хавотир дорам, ки мабодо дар миёни шумо беҳуда меҳнат карда бошам.
12Прошу вас, братия, будьте, как я, потому что и я, как вы. Вы ничем не обидели меня:
12Эй бародарон, аз шумо хоҳишмандам, ки мисли ман бошед, чунки ман ҳам мисли шумо ҳастам; шумо маро ҳеҷ озор надодаед:
13знаете, что, хотя я в немощи плоти благовествовал вам в первый раз,
13Шумо медонед, ки ман дар заъфи ҷисм ба шумо дафъаи аввал башорат додам;
14но вы не презрели искушения моего во плоти моей и не возгнушались им , а приняли меня, как Ангела Божия, как Христа Иисуса.
14Ва шумо аз озмогапи ман, ки дар ҷисми ман аст, нафрат накардед ва кароҳат надопттед, балки маро мисли фариштаи Худо, мисли Исои Масеҳ пазирой намудед.
15Как вы были блаженны! Свидетельствую о вас, что, если бы возможно было, вы исторгли бы очи свои и отдали мне.
15Пас куҷост он саодати шумо? Зеро ба шумо гувоҳй медиҳам, ки агар имконпазир мебуд, чашмони худро канда гирифта, ба ман медодед.
16Итак, неужели я сделался врагом вашим, говоря вам истину?
16Пас, наход ки ба шумо рости гапро гуфта, душмани шумо шуда бошам?
17Ревнуют по вас нечисто, а хотят вас отлучить, чтобы вы ревновали по них.
17Онҳо барои шумо ба некӣ ғайрат намекунанд, балки шуморо ҷудо кардан меҳоҳанд,то ки шумо барои онҳо ғайрат кунед.
18Хорошо ревновать в добром всегда, а не в моем только присутствии у вас.
18Дар кори хайр ҳамеша ғайрат кардан хуб аст, на танҳо вақте ки ман назди шумо бошам.
19Дети мои, для которых я снова в мукахрождения, доколе не изобразится в вас Христос!
19Эй фарзандони ман, ки барои таваллудатон ман аз нав азоб мекашам, то даме ки дар шумо Масеҳ сурат бандад!
20Хотел бы я теперь быть у вас и изменить голос мой, потому что я в недоумении о вас.
20Хоҳиш доштам, ки ҳоло назди шумо бошам ва овози худро тағьир диҳам, зеро ки дар хусуси шумо дар ҳайрат мондаам.
21Скажите мне вы, желающие быть под законом: разве выне слушаете закона?
21Шумо, ки мехоҳед зери дасти шариат бошед, ба ман бигӯед, ки магар шумо ба шариат гӯш намеандозец?
22Ибо написано: Авраам имел двух сынов, одного от рабы, а другого от свободной.
22Зеро ки навишта шудааст: "Иброҳим ду писар дошт, яке аз каниз ва дигаре аз зани озод".
23Но который от рабы, тот рожден по плоти; а который от свободной, тот по обетованию.
23Лекин он ки аз каниз буд, ба ҳасби ҷисм таваллуд ёфтааст, ва он ки аз зани озод буд, - ба ҳасби ваъда.
24В этом есть иносказание. Это два завета: один от горы Синайской, рождающий в рабство, который есть Агарь,
24Ин кинояомез аст, зеро ки ин ду аҳд аст: яке аз кӯҳи Сино, ки барои ғуломӣ мезояд, ва ин Ҳоҷар аст,
25ибо Агарь означает гору Синай в Аравии и соответствует нынешнему Иерусалиму, потому что он с детьми своими в рабстве;
25Зеро ки Ҳоҷар кӯҳи Сино дар Арабистон аст ва ба Ерусалими ҳозира мувофиқ меояд, зеро ки он бо фарзандони худ дар ғуломӣ мебошад;
26а вышний Иерусалим свободен: он – матерь всем нам.
26Аммо Ерусалими арши аъло озод аст, ки он модари ҳамаи мост;
27Ибо написано: возвеселись, неплодная, нерождающая;воскликни и возгласи, не мучившаяся родами; потому что у оставленной гораздо более детей, нежели у имеющей мужа.
27Зеро ки навишта шудааст: "Шод бош, эй нозой, ки назоидаӣ; хурсандӣ ва нидо бикун, ки дарди зоиш накашидаӣ; зеро фарзандони зане ки партофта шудааст, назар ба шавҳардор зиёдтаранд".
28Мы, братия, дети обетования по Исааку.
28Вале мо, эй бародарон, мисли Исҳоқ, фарзандони ваъда ҳастем.
29Но, как тогда рожденный по плоти гнал рожденного по духу, так и ныне.
29Аммо чӣ тавре ки он вақт ба ҳасби ҷисм таваллудьёфта ба ҳасби Рӯҳ таваллудьёфтаро пеш мекард, алҳол низ ҳамон тавр аст.
30Что же говорит Писание? Изгони рабу и сына ее, ибо сын рабы не будет наследником вместе с сыном свободной.
30Аммо Навиштаҳо чӣ мегӯяд? "Каниз ва писари ӯро пеш кун, зеро писари каниз бо писари зани озод мерос нахохад гирифт".
31Итак, братия, мы дети не рабы, но свободной.
31Хуллас, эй бародарон, мо фарзандони каниз нестем, балки фарзандони зани озодем.