1Кто это идет от Едома, в червленых ризах от Восора, столь величественный в Своей одежде, выступающий в полноте силы Своей? „Я – изрекающий правду, сильный, чтобы спасать".
1Edomdanfç, BosradanfçAl giysiler içinde bu gelen kim?Göz kamaştırıcı giysiler içinde,Büyük güçle yürüyen kim?‹‹O benim! Adaleti duyuran,Kurtarmaya gücü olan.›› kentlerinden olan Bosra ise ‹‹Bağbozumu›› sözcüğünü çağrıştırıyor.
2Отчего же одеяние Твое красно, и ризы у Тебя, как у топтавшего в точиле?
2Giysilerin neden kırmızı?Üstün başın neden çukurda üzüm çiğneyen biri gibi kızıla bulanmış?
3„Я топтал точило один, и из народов никого не было со Мною; и Я топтал их во гневе Моем и попирал их в ярости Моей; кровь их брызгала на ризы Мои, и Я запятнал все одеяние Свое;
3‹‹Çukurda üzümü tek başıma çiğnedim,Yanımda halklardan kimse yoktu.Öfkeyle çiğnedim onları,Gazapla ayaklarımın altına aldım.Kanları giysilerime sıçradı, bütün elbisemi kirletti.
4ибо день мщения – в сердце Моем, и год Моих искупленных настал.
4Çünkü öç alma günü yüreğimdeydi,Halkımı kurtaracağım yıl gelmişti.
5Я смотрел, и не было помощника; дивился, что не было поддерживающего; но помогла Мне мышца Моя, и ярость Моя – она поддержала Меня:
5Baktım, yardım edecek kimse yoktu,Destek verecek kimsenin olmayışına şaştım;Gücüm kurtuluş sağladı,Gazabım bana destek oldu.
6и попрал Я народы во гневе Моем, и сокрушил их в ярости Моей, и вылил на землю кровь их".
6Öfkeyle halkları çiğnedim,Onları gazapla sarhoş ettim,Yere akıttım kanlarını.››
7Воспомяну милости Господни и славу Господню за все, что Господь даровал нам, и великую благость Его к дому Израилеву, какую оказал Он ему по милосердию Своему и по множеству щедрот Своих.
7Şefkati ve iyiliği uyarıncaBizim için yaptıklarından, evet,İsrail halkı için yaptığı bütün iyiliklerinden ötürüRABbin iyiliklerini ve övülesi işlerini anacağım.
8Он сказал: „подлинно они народ Мой, дети, которые не солгут", и Он был для них Спасителем.
8RAB dedi ki, ‹‹Onlar kuşkusuz benim halkım,Beni aldatmayacak çocuklardır.››Böylece onların Kurtarıcısı oldu.
9Во всякой скорби их Он не оставлял их, и Ангел лица Его спасал их; по любви Своей иблагосердию Своему Он искупил их, взял и носил их во все дни древние.
9Sıkıntı çektiklerinde O da sıkıntı çekti.Huzurundan çıkan melek onları kurtardı.Sevgisi ve merhametinden ötürü onları kurtardı,Geçmişte onları sürekli yüklenip taşıdı.
10Но они возмутились и огорчили Святаго Духа Его; поэтому Он обратился в неприятеля их: Сам воевал против них.
10Ama başkaldırıp Onun Kutsal Ruhunu incittiler.O da düşmanları olup onlara karşı savaştı.
11Тогда народ Его вспомнил древние дни, Моисеевы: где Тот, Который вывел их из моря с пастырем овец Своих? где Тот, Который вложил в сердце его Святаго Духа Своего,
11Sonra halkı eski günleri,Musanın dönemini anımsadı.‹‹Çobanlarıyla birlikte onları denizden geçiren,Kutsal Ruhunu aralarına yerleştiren,Görkemli gücüyle Musanın sağında yol alan,Sonsuz onur kazanmak için önlerinde suları yaran,Bir at nasıl tökezlemeden kırdan geçerseOnları deniz yatağından öyle geçiren RAB nerede?››Diye sordular.
12Который вел Моисея за правую руку величественною мышцею Своею, разделил пред ними воды, чтобы сделать Себе вечное имя,
14Ovaya götürülen sürü gibiRABbin Ruhu onları rahata kavuşturdu.İşte adını onurlandırmak içinHalkına böyle yol gösterdi.
13Который вел их чрез бездны, как коня по степи, и они не спотыкались?
15Ya RAB, gökten bak,Kutsal, görkemli ve yüce yerinden bizi gör!Gayretin, gücün nerede?Gönlündeki özlem ve merhametiBizden esirgedin.
14Как стадо сходит в долину, Дух Господень вел ихк покою. Так вел Ты народ Твой, чтобы сделать Себе славное имя.
16Babamız sensin.İbrahim bizi tanımasa da,İsrail bizi kabul etmese de,Babamızsın, ya RAB,Ezelden beri adın ‹‹Kurtarıcımız››dır.
15Призри с небес и посмотри из жилища святыни Твоей и славы Твоей:где ревность Твоя и могущество Твое? – благоутробие Твое и милости Твои ко мне удержаны.
17Ya RAB, neden bizi yolundan saptırıyor,İnatçı kılıyor,Senden korkmamızı engelliyorsun?Kulların uğruna,Mirasın olan oymakların uğruna geri dön.
16Только Ты – Отец наш; ибо Авраам не узнает нас, и Израиль не признает нас своими; Ты, Господи, Отец наш, от века имя Твое: „Искупитель наш".
18Kutsal halkın kısa süre tapınağına sahip oldu,Ama düşmanlarımız onu çiğnedi.
17Для чего, Господи, Ты попустил нам совратиться с путей Твоих, ожесточиться сердцу нашему, чтобы не бояться Тебя? обратись ради рабов Твоих, ради колен наследия Твоего.
19Öteden beri yönetmediğin,Sana ait olmayan bir halk gibi olduk.
18Короткое время владел им народ святыни Твоей: враги наши попрали святилище Твое.
19Мы сделались такими, над которыми Ты как бы никогда не владычествовал и над которыми не именовалось имяТвое.