¹Prišiel som do svojej zahrady, moja sestro, nevesto, sbieram svoju myrrhu so svojou voninou, jem svoj plást so svojím medom; pijem svoje víno so svojím mliekom. Jedzte, priatelia, pite a napite sa hojne, milí!

¹ Yr wyf wedi dod i'm gardd, fy chwaer a'm priodferch; cesglais fy myrr a'm perlysiau, a bwyta fy niliau a'm m�l, ac yfed fy ngwin a'm llaeth. Gyfeillion, bwytewch ac yfwch, nes meddwi ar gariad.

²Ja spím, ale moje srdce bdeje. Hlas môjho milého! Klepe! Otvor mi, moja sestro, moja priateľko, moja holubico, moja bezvadná; lebo moja hlava je plná rosy, moje kadere kropají noci.

² Yr oeddwn yn cysgu, ond �'m calon yn effro. Ust! Y mae fy nghariad yn curo: "Agor imi, fy chwaer, f'anwylyd, fy ngholomen, yr un berffaith yn fy ngolwg, oherwydd y mae fy ngwallt yn diferu o wlith, a'm barf o ddefnynnau'r nos."

³Svliekla som svoju sukňu; jako ju zase oblečiem? Umyla som svoje nohy; jako ich zase zamažem?

³ Ond yr wyf wedi diosg fy mantell; a oes raid imi ei gwisgo eto? Yr wyf wedi golchi fy nhraed; a oes raid imi eu maeddu eto?

⁴Môj milý siahol svojou rukou cez oblôček dverí, a moje vnútornosti sa pohly nad ním.

⁴ Pan roes fy nghariad ei law ar y glicied, yr oeddwn wedi fy nghynhyrfu trwof.

⁵Vstala som ja otvoriť svojmu milému, a moje ruky kvapkaly myrrhou a moje prsty tekutou myrrhou na rukoväti závory.

⁵ Codais i agor i'm cariad, ac yr oedd fy nwylo'n diferu o fyrr, a'r myrr o'm bysedd yn llifo ar ddolennau'r clo.

⁶Otvorila som ja svojmu milému, ale môj milý sa už bol vzdialil, odišiel. Moja duša bola vyšla, keď prehovoril. Hľadala som ho, ale som ho nenašla; volala som ho, ale sa mi neozval.

⁶ Pan agorais i'm cariad, yr oedd wedi cilio a mynd ymaith, ac yr oeddwn yn drist am ei fod wedi mynd; chwiliais amdano, ond heb ei gael; gelwais arno, ond nid oedd yn ateb.

⁷Našli ma strážcovia, ktorí obchádzajú po meste, zbili ma, ranili ma; vzali môj plášť so mňa tí, ktorí strážia múry.

⁷ Daeth y gwylwyr i'm cyfarfod, wrth iddynt fynd o amgylch y dref, a rhoesant gurfa imi a'm niweidio; bu i'r rhai oedd yn gwylio'r mur ddwyn fy mantell oddi arnaf.

⁸Prísahou vás zaväzujem, dcéry Jeruzalema, ak najdete môjho milého, čo mu poviete? Že som nemocná od lásky.

⁸ Ferched Jerwsalem, yr wyf yn ymbil arnoch. Os dewch o hyd i'm cariad, dywedwch wrtho fy mod yn glaf o gariad.

⁹Čo má tvoj milý nad milého, ty najkrásnejšia medzi ženami? Čo má tvoj milý nad iného milého, že nás tak zaväzuješ prísahou?

⁹ A yw dy gariad di yn well nag eraill, O ti, y decaf o ferched? A yw dy gariad di yn well nag eraill, i beri iti ymbil fel hyn arnom?

¹⁰Môj milý je biely a rumenný, výtečný nad iných desať tisíc.

¹⁰ Y mae fy nghariad yn deg a gwridog, yn sefyll allan ymysg deng mil.

¹¹Jeho hlava rýdze zlato; jeho kadere vlnisté, čierne jako havran;

¹¹ Y mae ei ben fel aur coeth, a'i wallt yn gyrliog, yn ddu fel y fr�n.

¹²jeho oči jako holubice nad tokmi vody, umyté v mlieku; sedia ako vrúbené drahokamy;

¹² Y mae ei lygaid fel colomennod wrth ffrydiau du373?r, wedi eu golchi � llaeth, a'u gosod yn briodol yn eu lle.

¹³jeho líca jako záhony vonín, vyvýšené hriadky voňavých bylín; jeho rty ľalie, prýštiace tekutú myrrhu;

¹³ Y mae ei ruddiau fel gwely perlysiau yn gwasgaru persawr; y mae ei wefusau fel lil�au yn diferu o fyrr rhedegog.

¹⁴jeho ruky obliny zlata, vysádzané taršíšom; jeho telo umelecké dielo zo slonovej kosti, obložené zafírami;

¹⁴ Y mae ei ddwylo fel dysglau aur yn llawn gemau; y mae ei gorff fel gwaith ifori wedi ei orchuddio � saffir.

¹⁵jeho nohy mramorové stĺpy, postavené na podstavcoch z čistého zlata; jeho vzozrenie ako Libanon, výborné jako cedry;

¹⁵ Y mae ei goesau fel colofnau o farmor, wedi eu gosod ar sylfaen o aur, a'i ymddangosiad fel Lebanon, mor urddasol �'r cedrwydd.

¹⁶jeho ústa presladké, a celý je prežiadúcny. To je môj milý a to môj priateľ, dcéry Jeruzalema!

¹⁶ Y mae ei wefusau yn felys; y mae popeth ynddo'n ddymunol. Un fel hyn yw fy nghariad, un fel hyn yw fy nghyfaill, O ferched Jerwsalem.