1Rozpomeň sa, Hospodine, na to, čo sa nám udialo; pohliadni, prosím a vidz našu potupu!
1¶ Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
2Naše dedičstvo sa prevrátilo a dostalo sa cudzím; naše domy sa dostaly cudzozemcom.
2Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
3Sirotami sme, bez otca; naše matky sú jako vdovy.
3He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
4Svoju vodu pijeme za peniaze; naše drevo prichádza za plat.
4Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
5Prenasledovaní sme tak, že sú nám vždy na krku; pracujúc ustávame, a niet pre nás odpočinku.
5Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
6Egypťanom podávame ruku, Assýrom, aby sme sa nasýtili chleba.
6Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
7Naši otcovia hrešili, a niet ich; my nesieme ich neprávosti.
7I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
8Sluhovia panujú nad nami; nieto nikoho, kto by vytrhol z ich ruky.
8Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
9Za svoje životy dodávame svoj chlieb pre meč na púšti.
9E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
10Naša koža je vypálená jako pec od horúčosti hladu.
10Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
11Zhanobili ženy na Sione, panny v mestách Júdových.
11Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
12Kniežatá sú povešané ich rukou; tváre starcov nie sú uctievané.
12Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
13Mládenci nosia žernov, a deti klesajú pod drevom;
13Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
14starci prestali sedávať v bráne, mládenci spievať svoju pieseň.
14Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
15Prestala veselosť nášho srdca; naše veselé kolo sa obrátilo v zármutok.
15Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
16Spadla koruna s našej hlavy, oj, beda nám, lebo sme hrešili!
16Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
17Preto je naše srdce neduživé; preto sa zatmily naše oči,
17¶ Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
18pre vrch Sion, ktorý je spustošený; líšky chodia po ňom.
18Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
19Ty, ó, Hospodine, tróniš na veky; tvoja stolica na pokolenie a pokolenie.
19Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
20Prečo zabúdaš na nás na večnosť, opúšťaš nás na také dlhé časy?
20He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
21Navráť nás, Hospodine, k sebe, a navrátime sa; obnov naše dni jako kedysi!
21Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
22Ale ty si nás celkom zavrhol, hneváš sa na nás veľmi preveľmi.
22Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.