¹Modlitba biedneho, keď úpel v trápení a pred Hospodinom vylieval svoju žiaľbu.

¹O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

²Hospodine, počuj moju modlitbu, a moje pokorné volanie nech prijde k tebe!

²Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

³Neskrývaj predo mnou svojej tvári v deň, keď mi je úzko. Nakloň ku mne svoje ucho. V deň, keď volám, rýchle sa mi ozvi.

³Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

⁴Lebo moje dni miznú jako dym a moje kosti sú vypálené jako ohnište.

⁴Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

⁵Moje srdce je zbité jako bylina a schne, lebo som zabudol jesť svoj chlieb.

⁵Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

⁶Od hlasu môjho vzdychania prischla moja kosť k môjmu mäsu.

⁶I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

⁷Podobný som pelikánovi na púšti. Som ako sova v sboreninách.

⁷Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

⁸Bdejem a som ako osamelý vrabec na streche.

⁸Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

⁹Každý deň ma hanobia moji nepriatelia; tí, ktorí bláznia oproti mne, posmešne prisahajú na mňa.

⁹Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

¹⁰Lebo jem popol ako chlieb a svoj nápoj miešam so slzami.

¹⁰Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

¹¹Je to pre tvoje rozhnevanie sa a pre tvoj prchký hnev, lebo si ma vyzdvihol a hodil na zem.

¹¹Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

¹²Moje dni sú jako miznúci tieň a ja schnem ako bylina.

¹²Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

¹³Ale ty, Hospodine, trváš na veky a tvoja pamiatka na pokolenie a pokolenie.

¹³Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

¹⁴Ty povstaneš a zľutuješ sa nad Sionom, lebo je čas učiniť mu milosrdenstvo, lebo už prišiel určený čas.

¹⁴Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

¹⁵Lebo tvoji služobníci majú radi jeho kamene a majú ľútosť s jeho prachom.

¹⁵Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

¹⁶A pohania sa budú báť mena Hospodinovho a všetci kráľovia zeme tvojej slávy.

¹⁶kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

¹⁷Lebo Hospodin vystaví Sion; ukáže sa vo svojej sláve.

¹⁷Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

¹⁸Pohliadne na modlitbu obnaženého a neopovrhne ich modlitbou.

¹⁸Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

¹⁹Zapíše sa to pre budúce pokolenie, a ľud, ktorý má byť stvorený, bude chváliť Hospodina,

¹⁹sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

²⁰pretože pozrel s výsosti svojej svätosti, Hospodin, s nebies sa podíval na zem,

²⁰për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

²¹aby počul stonanie väzňa, aby rozviazal synov smrti,

²¹me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

²²aby rozprával meno Hospodinovo na Sione a jeho chválu v Jeruzaleme,

²²kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t'i shërbyer Zotit.

²³keď sa dovedna shromaždia národy a kráľovstvá, aby slúžily Hospodinovi.

²³Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

²⁴Strápil moju silu na ceste, ukrátil moje dni.

²⁴Kam thënë: "O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

²⁵Vravel som: Môj Bože, neber ma preč v polovici mojich dní, veď tvoje roky sú cez pokolenia pokolení.

²⁵Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

²⁶Ty si tam predtým založil zem, a dielom tvojich rúk sú nebesia;

²⁶ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t'i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

²⁷ony zahynú, ale ty stojíš, a všetky zvetšejú ako rúcho; zameníš ich ako odev, a budú zamenené.

²⁷Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

²⁸Ale ty si ten istý, a tvojim rokom nebude konca.

²⁸Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje".

²⁹Synovia tvojich služobníkov budú bývať, a ich semeno bude stáť pevne pred tebou.