1Pieseň na cestu hore do Jeruzalema. Keď viedol Hospodin zpät zajatých Siona, bolo nám to tak, ako keby sa nám bolo snívalo.
1Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.
2Vtedy boly naše ústa naplnené smiechom a náš jazyk plesaním. Vtedy povedali medzi národami: Veliké veci učinil s nimi Hospodin!
2Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: "Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta".
3Áno, Hospodin učinil s nami veľké veci, a preto sme sa radovali.
3Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.
4Navráť, Hospodine, našich zajatých ako potoky na juhu.
4Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.
5Tí, ktorí sejú so slzami, budú žať s plesaním.
5Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.
6Ta ide pomaly a plače ten, kto rozsieva semeno, ale potom istotne prijde s plesaním nesúc svoje snopy.
6Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.