¹Pieseň na cestu hore do Jeruzalema. Veľmi ma sužovali od mojej mladosti! Nože nech povie Izrael!

¹Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:

²Veľmi ma sužovali od mojej mladosti, ale ma nepremohli.

²"Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.

³Oráči orali po mojom chrbte a vyháňali dlhé brázdy.

³Lëruesit kanë lëruar mbi kurrizin tim dhe kanë bërë aty brazda të gjata".

⁴Ale Hospodin je spravedlivý; popretínal povrazy bezbožníkov.

⁴Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.

⁵Budú sa hanbiť a uhnú zpät všetci, ktorí nenávidia Siona.

⁵U turpërofshin të gjithë dhe kthefshin krahët ata që urrejnë Sionin!

⁶Budú jako tráva na strechách, ktorá uschne, prv ako ju vytrhajú,

⁶U bëfshin si bari i çative, që thahet para se të rritet;

⁷ktorou žnec nenaplní svojej ruky ani náručia ten, kto viaže snopy.

⁷nuk ia mbush dorën korrësit, as krahët atyre që lidhin duajt;

⁸A nepovedia tí, ktorí pojdú pomimo: Požehnanie Hospodinovo na vás; dobrorečíme vám v mene Hospodinovom.

⁸dhe kalimtarët mos thënçin: "Bekimi i Zotit qoftë mbi ju; ne ju bekojmë në emër të Zotit".