1Náčelníkovi speváckeho sboru. Na nápev: Jelenica rannej zory. Žalm Dávidov.
1Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?
2Môj Bože, môj Bože, prečo si ma opustil?! Ďaleko sú od môjho spasenia slová môjho kriku.
2O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.
3Môj Bože, volám vodne, a neodpovedáš; volám vnoci, a niet mi utíšenia.
3Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.
4Ale ty si svätý, ktorý tróniš na chválach Izraelových.
4Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.
5V teba dúfali naši otcovia; dúfali, a vyslobodzoval si ich.
5Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.
6Na teba kričali a boli vytrhnutí; v teba dúfali a nehanbili sa.
6Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.
7Ale ja som červ a nie človek; som potupou človeka a opovržený od ľudu.
7Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,
8Všetci, ktorí ma vidia, sa mi posmievajú, otvárajú posmešne ústa, pokyvujú hlavou
8duke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".
9a hovoria: Uvalil svoju vec na Hospodina; nech ho vyslobodí; nech ho vytrhne, lebo veď má v ňom záľubu!
9Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.
10No, isteže si ty ten, ktorý ma vytiahol zo života matky, ten, ktorý spôsobil to, aby som mal nádej, keď som bol ešte len na prsiach svojej matky.
10Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.
11Na teba som uvrhnutý od narodenia; od života mojej matky si ty mojím silným Bohom.
11Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.
12Nevzďaľuj sa odo mňa, lebo je blízke súženie, a preto, že nieto spomocníka.
12Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;
13Obkľúčilo ma množstvo juncov, silní býkovia bázanskí ma obstúpili.
13ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.
14Otvárajú na mňa svoje ústa jako lev, trhajúci a revúci.
14Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
15Som rozliaty jako voda; rozstúpily sa všetky moje kosti. Moje srdce je ako vosk; taje v mojich vnútornostiach.
15Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.
16Moja sila je vyschlá jako črep, a môj jazyk je prilepený na moje ďasná, a ešte ma položíš do prachu smrti.
16Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.
17Lebo ma obkľúčili psi; rota zlostníkov ma obkolesila; prebodli moje ruky i moje nohy.
17Unë mund t'i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.
18Počítam všetky svoje kosti, a oni hľadia a dívajú sa mi.
18Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.
19Delia si medzi sebou moje rúcho a o môj odev hádžu los.
19Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.
20Ale ty, ó, Hospodine, sa nevzďaľuj! Moja silo, pospieš mi na pomoc!
20Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.
21Vytrhni moju dušu od meča, z ruky psa moju jedinú!
21Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m'u përgjigje.
22Zachráň ma od úst ľva! Však keď som volal od rohov jednorožcov, ohlásil si sa mi.
22Unë do t'u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
23Budem rozprávať o tvojom mene svojim bratom, vprostred shromaždenia ťa budem chváliť!
23Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.
24Vy, ktorí sa bojíte Hospodina, chváľte ho! Všetko semä Jakobovo, oslavujte ho! A bojte sa ho, všetko semä Izraelovo!
24Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.
25Lebo neopovrhuje utrápeným a neoškliví si jeho trápenia ani neskrýva pred ním svojej tvári, ale keď pokorne volá k nemu, počuje.
25Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t'i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.
26Od teba je moja chvála vo veľkom shromaždení. - Svoje sľuby splním pred tými, ktorí sa ho boja.
26Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
27Pokorní budú jesť a nasýtia sa, a tí, ktorí hľadajú Hospodina, budú ho chváliť. Nech žije vaše srdce až naveky!
27Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.
28Rozpamätajú sa a navrátia sa k Hospodinovi všetky končiny zeme. A všetky čeľade národov sa budú klaňať pred tebou.
28Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.
29Lebo Hospodinovo je kráľovstvo, a on panuje nad národami.
29Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.
30Jesť a klaňať sa budú všetci tuční zeme; pred ním sa sklonia všetci, ktorí sostupujú do prachu, a nikto z nich nezachová svojej duše živej.
30Pasardhësit do t'i shërbejnë; do t'i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.
31Semeno, ktoré mu bude slúžiť, bude pripočítané Pánovi v každom veku.
31Ata do të vijnë dhe do t'i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.
32Prijdú a budú zvestovať jeho spravedlivosť ľudu, ktorý sa narodí, že on to učinil.