¹Náčelníkovi speváckeho sboru. Žalm služobníka Hospodinovho Dávida.

¹Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: "Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

²Nepravá reč bezbožníka ma usvedčuje hlboko v mojom srdci o tom, že niet bázne Božej pred jeho očima.

²Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

³Lebo si lichotí vo svojich očiach, aby našla jeho neprávosť príčinu nenávidieť.

³Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

⁴Slová jeho úst sú márnosť a lesť; prestal mať rozum, aby robil dobré.

⁴Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen".

⁵O márnosti rozmýšľa na svojom ležisku; stavia sa na cestu, ktorá nie je dobrá; nezavrhuje toho, čo je zlé.

⁵O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

⁶Hospodine, tvoja milosť sahá až do nebies, tvoja vernosť až po najvyššie oblaky.

⁶Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

⁷Tvoja spravedlivosť stojí pevne jako vrchy silného Boha; tvoje súdy sú jako veľká hlbina; zachrániš človeka i hovädo, ó, Hospodine!

⁷O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

⁸Jaká predrahá je tvoja milosť, ó, Bože, a preto sa synovia človeka utiekajú do tône tvojich krýdel.

⁸ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

⁹Oplývajú tukom tvojho domu, a napájaš ich z potoka svojich rozkoší.

⁹Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

¹⁰Lebo u teba je prameň života; v tvojom svetle vidíme svetlo.

¹⁰Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

¹¹Predĺž svoju milosť tým, ktorí ťa znajú, a svoju spravedlivosť tým, ktorí sú priameho srdca!

¹¹Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

¹²Nech neprijde na mňa noha pýchy, a ruka bezbožných nech ma nezaženie!

¹²Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.

¹³No, činitelia neprávosti padnú tam, kde ich sotia, a nebudú môcť povstať.