¹Náčelníkovi speváckeho sboru. Žalm Dávidov. Pieseň.

¹Ty, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.

²Tebe sa patrí mlčať, tebe chvála, Bože na Sione, a tebe sa má plniť sľub.

²Te ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.

³Ó, ty, ktorý vyslýchaš modlitbu, k tebe prijde každé telo.

³Mëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.

⁴Neprávosti, ktoré ma prevládaly, naše prestúpenia ty zakryješ a tak odpustíš.

⁴Lum ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

⁵Blahoslavený je ten, koho vyvolíš a komu dáš, aby sa priblížil a býval v tvojich dvoroch. Tam sa nasýtia dobrým tvojho domu, dobrým svätyne tvojho chrámu.

⁵Në drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.

⁶Hroznými vecami nám odpovieš v spravedlivosti, Bože nášho spasenia, nádeja všetkých končín zeme i ďalekého mora,

⁶Me fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.

⁷ty, ktorý staviaš vrchy vo svojej sile, tak aby pevne stály súc opásaný hrdinskou silou;

⁷Ti qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.

⁸ktorý skrocuješ hukot morí, hukot ich vĺn a búrlivý hrmot ľudí,

⁸Dhe ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.

⁹takže sa musia báť tvojich zázrakov i obyvatelia najďaľších zemí; pôsobíš to, aby plesaly východiská rána a večera.

⁹Ti e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

¹⁰Navštevuješ zem a štedre ju polievaš; hojne ju obohacuješ. Potok Boží je plný vody. Pripravuješ im zbožie, lebo ju tak spravuješ.

¹⁰Ti i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.

¹¹Zvlažuješ jej brázdy, urovnávaš jej hrudy; kypríš ju hojnými dažďami; žehnáš jej plodiny.

¹¹Ti e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.

¹²Korunuješ rok svojou dobrotivosťou, a tvoje šľapaje kropia tukom;

¹²Kullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.

¹³kropia pastviská na pustinách, a brehy sa prepasujú plesaním.

¹³Kullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.

¹⁴Pažite sa odievajú stádom jakoby rúchom, a doliny sa pokrývajú obilím; pokrikujú radosťou a prespevujú.