1K tebe, Hospodine, sa utiekam. Nech sa nemusím hanbiť na veky!
1Unë po gjej strehë te ti, o Zot, bëj që të mos hutohem kurrë.
2Vytrhni ma vo svojej spravedlivosti a vysloboď ma! Nakloň svoje ucho ku mne a zachráň ma!
2Në emër të drejtësisë sate, më çliro dhe më shpëto; zgjate veshin tënd ndaj meje dhe më shpëto.
3Buď mi skalou obydlia, kam by som vždycky vošiel. Rozkázal si zachrániť ma, lebo mojou skalou a mojou pevnosťou si ty.
3Ti je për mua një kështjellë shpëtimi, ku unë mund të shkoj gjithnjë; ti ke urdhëruar shpëtimin tim, sepse je shkëmbi dhe kështjella ime.
4Môj Bože, vysloboď ma z ruky bezbožníka, z hrsti prevrátenca a zlostníka!
4Perëndia im, më çliro nga dora e të pabesit, nga dora e të çoroditurit dhe të atij që përdor dhunën.
5Lebo ty si mojím očakávaním, Pane, Hospodine, mojou nádejou od mojej mladosti.
5Sepse ti je shpresa ime, o Zot, o Zot, besimi im që kurse isha fëmijë.
6Na teba sa spolieham od narodenia; ty si ten, ktorý si ma odlúčil od života mojej matky. V tebe je moja chvála neprestajne.
6Ti ke qenë përkrahja ime qysh në bark të nënes sime; ti më nxore nga barku i nënës sime; ty do të drejtohet gjithnjë lëvdimi im.
7Som ako zázrak mnohým. Ale ty si mojím silným útočišťom.
7Jam bërë për shumë njerëz si një mrekulli, por ti je streha e fortë.
8Nech sú moje ústa naplnené tvojou chválou, každý deň tvojou nádherou.
8Goja ime është plot me lëvdimet e tua dhe shpall lavdinë tënde tërë ditën.
9Neodvrhni ma v čase staroby; neopusti ma, keď zhynie moja sila.
9Mos më hidh poshtë në kohën e pleqërisë; mos më braktis kur forca ime po pakësohet.
10Lebo moji nepriatelia hovorili proti mne zlé, a tí, ktorí strežú moju dušu, sa spolu radili.
10Sepse armiqtë e mi flasin kundër meje, dhe ata që kanë ngritur pusi kundër jetës sime thurrin komplote bashkë,
11a hovorili: Bôh ho opustil; hoňte a chyťte ho, lebo niet toho, kto by ho vytrhnul.
11duke thënë: "Perëndia e ka braktisur; ndiqeni dhe kapeni, sepse nuk ka njeri që ta çlirojë".
12Bože nevzdiaľuj sa odo mňa! Môj Bože, ponáhľaj sa mi na pomoc!
12O Perëndi, mos u largo nga unë; Perëndia im, nxito të më ndihmosh.
13Nech sa hanbia a zhynú, ktorí útočia na moju dušu! Nech sa pokryjú hanbou a studom ako rúchom tí, ktorí hľadajú moje zlé.
13U ngatërrofshin dhe u asgjesofshin kundërshtarët e jetës sime; u mbulofshin me poshtërsi dhe me turp ata që dëshërojnë të më bëjnë të keqen.
14Ale ja budem vždycky čakať a budem pridávať ku všetkej tvojej chvále chválu.
14Por unë do të kem shpresa gjithnjë dhe do të të lëvdoj gjithnjë e më tepër.
15Moje ústa budú rozprávať tvoju spravedlivosť, každého dňa tvoje spasenie, lebo neznám tomu počtu.
15Goja ime do të tregojë tërë ditën drejtësinë tënde dhe çlirimet e tua, sepse nuk njoh numrin e tyre.
16Prijdem v hrdinskej sile Pána Hospodina; budem pripomínať tvoju spravedlivosť, len teba samého.
16Do të thellohem në veprat e fuqishme të Zotit, të Zotit, dhe do të kujtoj drejtësinë tënde, vetëm tënden.
17Bože, učil si ma od mojej mladosti, a až doteraz zvestujem tvoje divy.
17O Perëndi, ti më ke mësuar që në fëmijëri; dhe deri më sot unë kam shpallur mrekullitë e tua.
18A tak až do staroby a do šedín, ó, Bože, ma neopusti, dokiaľ neoznámim svojmu pokoleniu tvojho ramena a každému, ktoré prijde, tvojej hrdinskej sily.
18Edhe tani që jam plakur dhe jam thinjur, o Perëndi, mos më braktis deri sa t'i kem treguar këtij brezi fuqinë tënde dhe mrekullitë e tua gjithë atyre që do të vijnë.
19A tvoja spravedlivosť, ó, Bože, sahá až na výsosť. Ktože je rovný tebe, Bože, ktorý činíš také veľké veci?!
19Edhe drejtësia jote, o Perëndi, arrin deri në lartësitë e qiejve; ti ke bërë gjëra të mëdha. O Perëndi, kush të përngjan ty?
20Ty, ktorý si nám bol dal vidieť mnohé a veľké súženia a zlé veci, zase nás oživíš a zase nás vyvedieš z priepastí zeme.
20Ti, që më bëre të provoj shumë fatkeqësira, të rënda, do të më japësh përsëri jetën dhe do të më bësh të ngrihem lart nga humnerat e tokës.
21Rozmnožíš moju veľkosť a obrátiac sa potešíš ma.
21Ti do të rritesh madhështinë time dhe do të kthehesh të më ngushëllosh.
22A ja ťa tiež budem chváliť na harfe, tvoju pravdu, môj Bože! Budem ti spievať žalmy pri citare, Svätý Izraelov!
22Dhe unë do të lëvdoj me harpe për besnikërinë tënde, o Perëndia im, dhe do të këndoj lavdet e tua me qeste, o i Shenjti i Izraelit.
23Moje rty budú plesať, lebo ti budem spievať žalmy, i moja duša, ktorú si vykúpil.
23Buzët e mia do të ngazëllojnë kur do të këndoj lavdet e tua bashkë me shpirtin tim, që ti ke shpenguar.
24I môj jazyk bude každý deň rozprávať o tvojej spravedlivosti, lebo sa budú hanbiť, lebo rumenieť budú tí, ktorí hľadajú moje zlé.
24Edhe gjuha ime do të flasë tërë ditën për drejtësinë tënde, sepse janë turpëruar dhe janë hutuar ata që kërkonin të më bënin të keqen.