¹Pieseň. Žalm Azafov.

¹O Perëndi, mos rri në heshtje! Mos mbyll gojën, mos rri i qetë, o Perëndi!

²Nemlč, ó, Bože, nerob sa, jako keby si nepočul, a nebuď ticho, silný Bože!

²Sepse, ja, armiqtë e tu po ziejnë dhe ata që të urrejnë ngrenë kokën.

³Lebo hľa, tvoji nepriatelia sa búria, a tí, ktorí ťa nenávidia, dvíhajú hlavu.

³Thurrin gracka kundër popullit tënd dhe bëjnë komplote kundër atyre që ti mbron.

⁴Snujú ľstivú radu proti tvojmu ľudu a radia sa proti tým, ktorých ty kryješ.

⁴Ata thonë: "Ejani t'i shkatërrojmë si komb, emri i Izraelit të mos kujtohet më".

⁵Hovoria: Poďte, vyhubme ich, aby prestali byť národom, aby sa viacej nespomínalo meno Izraelovo.

⁵Sepse kanë komplotuar së bashku me një mendje dhe kanë lidhur një besëlidhje kundër teje.

⁶Lebo sa uradili spolu jako jedno srdce; urobili smluvu proti tebe,

⁶Çadrat e Edomit dhe Ismaelitët, Moabi dhe Hagarenët,

⁷stány Edomove a Izmaeliti, Moáb a Hagrovia,

⁷Gebali, Amoni dhe Amaleku, Filistia me banorët e Tiros;

⁸Gebal, Ammon a Amalech, Filištea s obyvateľmi Týru.

⁸dhe Asiria është bashkuar me ta për të ndihmuar bijtë e Lotit. (Sela)

⁹Aj Assúr sa pripojil k nim; stali sa ramenom synov Lota. Sélah.

⁹Vepro me ta ashtu si bëre me Madianin, me Siseran dhe me Jabinin pranë përroit të Kishonit,

¹⁰Učiň im ako Midianovi, jako Siserovi, jako Jabinovi pri potoku Kíšone.

¹⁰të cilët u shkatërruan në Endor dhe u bënë si pleh për tokën.

¹¹Boli zahladení v En-dore a stali sa hnojivom zemi.

¹¹Bëj që krerët e tyre të jenë si Orebi dhe Zeebi, dhe tërë princat e tyre si Zebahu dhe Tsalmuna,

¹²Nalož s nimi, s ich vodcami jako s Orébom a Zeebom, jako s Zebachom a Calmunnom, so všetkými ich kniežatami,

¹²sepse ata thanë: "Të shtiem në dorë kullotat e Perëndisë".

¹³ktorí povedali: Dobyme si dedične príbytky Božie!

¹³O Perëndia im, bëji njëlloj si pluhuri i vorbullës, si kashta në mëshirë të erës.

¹⁴Môj Bože, daj, aby boli jako smeti krútňavy, jako posekané steblie pred vetrom.

¹⁴Ashtu si zjarri djeg pyllin dhe flaka gllabëron malet,

¹⁵Ako čo oheň spaľuje les, a jako plameň zapaľuje a trávi vrchy,

¹⁵kështu ndiqi me furtunën tënde dhe trëmbi me uraganin tënd.

¹⁶tak ich stíhaj svojou víchricou a svojou búrkou ich predes!

¹⁶Mbulo fytyrat e tyre me turp, me qëllim që të kërkojnë emrin tënd, o Zot.

¹⁷Naplň ich tvár hanbou, aby hľadali tvoje meno, Hospodine!

¹⁷U turpërofshin dhe u tmerrofshin përjetë, u ngatërrofshin dhe vdekshin;

¹⁸Nech sa hanbia a desia na večné veky, nech rumenejú hanbou a zahynú,

¹⁸dhe ta dijnë se ti vetëm, që quhesh Zoti, je Shumë i Larti mbi gjithë dheun.

¹⁹a tak nech poznajú, že ty, ktorého meno je Hospodin, si sám Najvyšším Pánom nad celou zemou.