1Poďte, plesajme Hospodinovi! Pokrikujme s radosťou skale svojho spasenia!
1Ejani, t'i këndojmë me gëzim Zotit; t'i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.
2Predídime jeho tvár s chválou! Pokrikujme mu radostne žalmy!
2Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.
3Lebo Hospodin je silný Bôh veľký a veľký Kráľ nad všetkými bohmi,
3Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.
4v ktorého ruke sú nevystihlé hlbiny zeme, a končiare vrchov sú jeho.
4Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.
5Jeho je more, a on ho učinil, i sušinu sformovaly jeho ruky.
5I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.
6Poďte, klaňajme sa a padnime na kolená, kľakajme pred Hospodinom, svojím učiniteľom.
6Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.
7Lebo on je náš Bôh, a my sme ľud jeho pastvy, sme stádom jeho ruky. Dnes, ak počujete jeho hlas,
7Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,
8nezatvrdzujte svojho srdca jako v Meríbe, jako v deň pokušenia na púšti,
8"mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,
9kde ma pokúšali vaši otcovia; zkúsili ma aj videli moje dielo.
9ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.
10Štyridsať rokov som sa nesnádil s tým pokolením a povedal som: Oni sú ľud, ktorý blúdi srdcom. A oni nepoznali mojich ciest,
10Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.
11takže som konečne prisahal vo svojom hneve, že nevojdú do môjho odpočinku.
11Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".