1Rozpomeň sa, Hospodine, na to, čo sa nám udialo; pohliadni, prosím a vidz našu potupu!
1Anımsa, ya RAB, başımıza geleni,Bak da utancımızı gör.
2Naše dedičstvo sa prevrátilo a dostalo sa cudzím; naše domy sa dostaly cudzozemcom.
2Mülkümüz yabancılara geçti,Evlerimiz ellere.
3Sirotami sme, bez otca; naše matky sú jako vdovy.
3Öksüz kaldık, babasız,Annelerimiz dul kadınlara döndü.
4Svoju vodu pijeme za peniaze; naše drevo prichádza za plat.
4Suyumuzu parayla içtik,Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
5Prenasledovaní sme tak, že sú nám vždy na krku; pracujúc ustávame, a niet pre nás odpočinku.
5Bizi kovalayanlar ensemizde,Yorgun düştük, rahatımız yok.
6Egypťanom podávame ruku, Assýrom, aby sme sa nasýtili chleba.
6Ekmek içinMısıra, Asura el açtık.
7Naši otcovia hrešili, a niet ich; my nesieme ich neprávosti.
7Atalarımız günah işledi,Ama artık onlar yok;Suçlarının cezasını biz yüklendik.
8Sluhovia panujú nad nami; nieto nikoho, kto by vytrhol z ich ruky.
8Köleler üstümüzde saltanat sürüyor,Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
9Za svoje životy dodávame svoj chlieb pre meč na púšti.
9Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzündenEkmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
10Naša koža je vypálená jako pec od horúčosti hladu.
10Kıtlığın yakıcı sıcağındanDerimiz fırın gibi kızardı.
11Zhanobili ženy na Sione, panny v mestách Júdových.
11Siyonda kadınların,Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
12Kniežatá sú povešané ich rukou; tváre starcov nie sú uctievané.
12Önderler ellerinden asıldı,Yaşlılar saygı görmedi.
13Mládenci nosia žernov, a deti klesajú pod drevom;
13Değirmen taşını gençler çevirdi,Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
14starci prestali sedávať v bráne, mládenci spievať svoju pieseň.
14Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu,Gençler saz çalmaz oldu.
15Prestala veselosť nášho srdca; naše veselé kolo sa obrátilo v zármutok.
15Yüreğimizin sevinci durdu,Oyunumuz yasa döndü.
16Spadla koruna s našej hlavy, oj, beda nám, lebo sme hrešili!
16Taç düştü başımızdan,Vay başımıza!Çünkü günah işledik.
17Preto je naše srdce neduživé; preto sa zatmily naše oči,
17Bu yüzden yüreğimiz baygın,Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
18pre vrch Sion, ktorý je spustošený; líšky chodia po ňom.
18Viran olan Siyon Dağının üstündeÇakallar geziyor!
19Ty, ó, Hospodine, tróniš na veky; tvoja stolica na pokolenie a pokolenie.
19Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
20Prečo zabúdaš na nás na večnosť, opúšťaš nás na také dlhé časy?
20Niçin bizi hep unutuyorsun,Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
21Navráť nás, Hospodine, k sebe, a navrátime sa; obnov naše dni jako kedysi!
21Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz,Eski günlerimizi geri ver.
22Ale ty si nás celkom zavrhol, hneváš sa na nás veľmi preveľmi.
22Bizi büsbütün attıysan,Bize çok öfkelenmiş olmalısın.