1{Načelniku godbe. Psalm Davida, hlapca GOSPODOVEGA, ki je govoril GOSPODU te pesmi besede v dan, ko ga je bil rešil GOSPOD iz pesti vseh sovražnikov njegovih in iz roke Savlove; in rekel je:} Srčno te ljubim, o GOSPOD, moja moč.
1Untuk pemimpin kor. Mazmur Daud, hamba TUHAN. Dinyanyikan kepada TUHAN pada waktu Daud dilepaskan dari Saul dan dari musuh-musuhnya. (18-2) Kucinta kepada-Mu, ya TUHAN, Engkaulah kekuatanku.
2GOSPOD je skala moja in visoki grad moj in rešitelj moj, Bog mogočni moj, zavetje moje, kamor pribegam, ščit moj in rešenja mojega rog, visoka trdnjava moja.
2(18-3) TUHAN seperti benteng yang kuat tempat aku berlindung. Allahku seperti gunung batu tempat aku bernaung. Seperti perisai Ia menutupi aku, dan menjaga aku agar aman selalu.
3GOSPODA kličem, ki je hvale vreden, in tako se rešujem sovražnikov svojih.
3(18-4) Aku berseru kepada TUHAN yang patut dipuji, Ia membebaskan aku dari musuh-musuhku.
4Objele so me smrti vezi in hudourniki pogube so me prestrašili;
4(18-5) Aku dikelilingi bahaya maut dan digenangi banjir kebinasaan.
5pekla [Hebr. šeol.] vezi so me obdale, smrtne zanke so me zajele.
5(18-6) Aku dikelilingi bahaya maut, perangkap maut ada di depanku.
6V stiski svoji sem klical GOSPODA in k Bogu svojemu sem vpil; iz svetišča svojega je začul moj glas in vpitje moje pred njim je prišlo do ušes njegovih.
6(18-7) Dalam kesesakanku aku berseru kepada TUHAN, aku berteriak kepada Allahku mohon pertolongan. Dari Rumah-Nya Ia mendengar suaraku dan memperhatikan seruanku.
7Tu se je zgenila in stresla zemlja, tudi podstave gorá so se zmajale, gibale so se, ker se je srdil.
7(18-8) Lalu bumi berguncang dan bergetar, dasar-dasar gunung goyah dan gemetar karena kemarahan Allah.
8Dim se je valil iz nosnic njegovih in ogenj požrešen iz ust njegovih, žerjavica goreča je prhala od njega.
8(18-9) Asap menyembur dari lubang hidung-Nya, api dan bara keluar dari mulut-Nya.
9Nagnil je nebo ter stopil doli, in oblačna temota mu je bila pod nogami.
9(18-10) Langit dibelah-Nya, lalu turunlah Ia dengan awan gelap di bawah kaki-Nya.
10In sedeč na kerubu, je letel in plaval na vetra perutih.
10(18-11) Ia terbang dengan mengendarai kerub; Ia melayang di atas sayap angin.
11Temo si je napravil za ogrinjalo, za šator svoj okoli sebe, mrak vodá in roje oblakov.
11(18-12) Ia menyelubungi diri-Nya dengan kegelapan; awan mendung yang tebal mengelilingi Dia.
12Iz svita pred njim je švigala skozi oblake njegove toča in žerjavica ognjena.
12(18-13) Dari kilat di hadapan-Nya, keluarlah awan, hujan es dan api.
13Na nebesih je grmel GOSPOD in Najvišji je dal slišati svoj glas – toča in žerjavica ognjena.
13(18-14) Lalu TUHAN mengguntur dari angkasa; Yang Mahatinggi memperdengarkan suara-Nya.
14In izstrelil je pšice svoje in sovražnike razkropil, metal je strelo za strelo, in jih je izbegal.
14(18-15) Ia menembakkan panah-panah-Nya dan menceraiberaikan musuh; Ia menyambarkan kilat berulang-ulang, dan membuat mereka lari.
15In prikazale so se struge vodá, in odgrnile so se podstave vesoljne zemlje od svarjenja tvojega, GOSPOD, od sape jeze tvoje.
15(18-16) Dasar laut tersingkap dan alas bumi terbuka waktu TUHAN membentak musuh-Nya dengan murka.
16Iz višine je posegel in me prijel, potegnil me je iz mnogih vodá.
16(18-17) Dari atas TUHAN mengulurkan tangan-Nya; dipegang-Nya aku dan ditarik-Nya dari air yang dalam.
17Rešil me je neprijatelja mojega močnega in sovražilcev mojih, krepkejših od mene.
17(18-18) Ia menyelamatkan aku dari musuh yang perkasa dan dari orang-orang yang membenci aku, karena mereka terlalu kuat bagiku.
18Naskočili so me v dan nesreče moje, a GOSPOD mi je bil podpora,
18(18-19) Mereka menyerang aku waktu aku ditimpa bencana, tetapi TUHAN menjadi penolongku.
19in me je izpeljal na plano, rešil me je, ker me je ljubil.
19(18-20) Ia melepaskan aku dari bahaya dan menyelamatkan aku karena Ia berkenan padaku.
20Podelil mi je GOSPOD po pravičnosti moji, po čistosti mojih rok mi je povrnil;
20(18-21) TUHAN membalas perbuatanku yang benar; Ia memberkati aku sebab aku tidak bersalah.
21kajti držal sem se potov GOSPODOVIH ter se nisem zlobno odvrnil od Boga svojega.
21(18-22) Aku mentaati perintah TUHAN dan tidak berpaling dari Allahku.
22Zakaj vse sodbe njegove so pred mojimi očmi, in postav njegovih ne zavračam od sebe.
22(18-23) Semua hukum-Nya kuperhatikan, perintah-perintah-Nya tidak kulalaikan.
23In bil sem mu popolnoma vdan ter sem se pazil, da ne ravnam krivično.
23(18-24) Ia tahu bahwa aku tidak bercela dan menjauhkan diri dari kesalahan.
24Zato mi je povrnil GOSPOD po pravičnosti moji, po čistosti mojih rok pred njegovimi očmi.
24(18-25) Maka TUHAN membalas perbuatanku yang benar sebab Ia tahu aku tidak bersalah.
25Dobrotljivemu se izkazuješ dobrotljivega, popolnoma vdanemu se izkazuješ popolnega;
25(18-26) TUHAN, Engkau setia kepada orang yang setia dan baik kepada orang yang baik.
26čistemu se kažeš čistega, ali popačenemu nasprotuješ.
26(18-27) Terhadap orang yang suci Kaunyatakan diri-Mu suci, tetapi orang yang jahat Kaumusuhi.
27Zakaj ti otimlješ ljudstvo ubogo, prevzetne oči pa ponižuješ.
27(18-28) Orang yang rendah hati Kauselamatkan, tetapi orang yang congkak Kautundukkan.
28Da, svetilo moje razsvetljuješ; GOSPOD, moj Bog, razjasnjuje moje tmine.
28(18-29) Engkau menyalakan pelitaku; TUHAN Allahku menerangi kegelapanku.
29S teboj namreč prodiram skozi krdelo in z Bogom svojim preskakujem zid.
29(18-30) Engkau menguatkan aku untuk menumpas musuh; dengan bantuan Allahku kudobrak pertahanan mereka.
30Tega Boga mogočnega pot je brezmadežna, govor GOSPODOV ves čist; ščit je vsem, ki pribegajo k njemu.
30(18-31) Perbuatan Allah sempurna janji TUHAN dapat dipercaya. Ia seperti perisai bagi semua yang berlindung pada-Nya.
31Ker kdo je Bog razen GOSPODA? in kdo skala razen našega Boga?
31(18-32) Sebab hanya Tuhanlah Allah; Allah saja pembela kita.
32Ta Bog mogočni, ki me opasuje z močjo in brezmadežno dela mojo pot.
32(18-33) Dialah Allah yang menguatkan aku dan membuat jalanku aman.
33Dela, da so moje noge kakor jelenje, in me stavi na višino mojo.
33(18-34) Ia menguatkan kakiku seperti kaki rusa, dan menjaga keselamatanku di pegunungan.
34Vadi za boj roke moje, da napnem z ramo svojo lok bronasti.
34(18-35) Ia melatih aku untuk berperang, sehingga aku dapat merentangkan busur yang paling kuat.
35Dal si mi tudi zveličanja svojega ščit, in desnica tvoja me je podpirala in ljubeznivost tvoja me je poveličala.
35(18-36) TUHAN, Engkau melindungi dan menyelamatkan aku, dan menopang aku dengan kuasa-Mu; aku menjadi unggul karena tindakan-Mu.
36Razširil si prostor korakom mojim pod mano, in členki mojih nog niso omahovali.
36(18-37) Kaujaga aku supaya aku tidak tertawan, dan aku tidak pernah jatuh.
37Zasledoval sem sovražnike svoje in jih dohitel, in nisem se vrnil, dokler jih nisem izničil.
37(18-38) Kukejar musuhku dan kukalahkan mereka, dan pantang mundur sampai mereka binasa.
38Zdrobil sem jih tako, da ne morejo več vstati, padli so mi pod noge.
38(18-39) Kubanting mereka sampai tak dapat bangun lagi, mereka rebah tak berdaya di depan kakiku.
39Ker ti si me opasal z močjo za vojsko, upognil si podme nje, ki so se vzpenjali zoper mene.
39(18-40) Kauberi aku kekuatan untuk berperang, dan kemenangan atas musuh-musuhku.
40In zapodil si v beg nasprotnike moje, sovražilce moje, da jih ugonobim.
40(18-41) Kaubuat musuhku lari daripadaku; orang-orang yang membenci aku kubinasakan.
41Vpili so, a ni ga bilo, ki bi jih rešil, h GOSPODU so vpili, a ni jim odgovoril.
41(18-42) Mereka berteriak, tetapi tak ada yang menolong, mereka berseru kepada TUHAN, tetapi Ia tidak menjawab.
42Tu sem jih strl, da so kakor prah pred vetrom, kakor blato na ulicah sem jih poteptal.
42(18-43) Mereka kuremukkan seperti debu yang berhamburan, dan kusapu seperti lumpur di jalan.
43Otel si me iz prepirov ljudstva in postavil narodom za glavo; ljudstvo, ki ga nisem poznal, mi je služilo.
43(18-44) Engkau membebaskan aku dari kaum yang durhaka, dan menjadikan aku penguasa bangsa-bangsa; bangsa yang tidak kukenal menjadi hambaku.
44Le slišali so o meni, in so se mi pokorili, tujci so se mi vdajali z laskanjem.
44(18-45) Orang-orang asing tunduk kepadaku dan taat bila mendengar perintahku.
45Tujci so v strahu koprneli in pritrepetavali iz gradov svojih.
45(18-46) Keberanian mereka sudah hilang; mereka gemetar dan keluar dari kubunya.
46Živ je GOSPOD; in slavljena bodi skala moja in naj se povišuje Bog rešenja mojega;
46(18-47) TUHAN hidup! Terpujilah pembelaku! Agungkanlah kebesaran Allah penyelamatku!
47Bog ta mogočni, ki mi daje maščevanje in spravlja ljudstva podme;
47(18-48) Ia memberi aku kemenangan atas musuhku; bangsa-bangsa ditaklukkan-Nya di hadapanku,
48ki me rešuje sovražnikov mojih; da, ti si me povzdignil nadnje, ki vstajajo zoper mene, možu silovitemu si me iztrgal.
48(18-49) diselamatkan-Nya aku dari lawan-lawanku. TUHAN, Kauberi aku kemenangan atas musuhku, Kaulindungi aku dari orang-orang yang kejam.
49Zatorej te bom hvalil med narodi, GOSPOD, in psalme prepeval tvojemu imenu.On daje rešenje, veliko in obilo, kralju svojemu in izkazuje milost maziljencu svojemu, Davidu in semenu njegovemu na veke.
49(18-50) Maka kuagungkan Engkau di antara bangsa-bangsa, dan kunyanyikan puji-pujian bagi-Mu.
50On daje rešenje, veliko in obilo, kralju svojemu in izkazuje milost maziljencu svojemu, Davidu in semenu njegovemu na veke.
50(18-51) Allah memberi kemenangan besar kepada raja-Nya, Ia tetap mengasihi orang pilihan-Nya, yaitu Daud dan keturunannya untuk selama-lamanya.