1{Načelniku godbe. Psalm sinov Korahovih. Pouk.} O Bog, z ušesi svojimi smo slišali, očetje naši so nam pripovedovali, kako delo si storil v njih časih, v časih starodavnih.
1Mazmur kaum Korah. Nyanyian pengajaran. Untuk pemimpin kor. (44-2) Ya Allah, kami telah mendengar sendiri kisah yang diceritakan leluhur kami tentang karya hebat yang Kaulakukan di zaman dahulu.
2Ti si z roko svojo izgnal poganske narode in naselil njé, zatrl si ljudstva in razširil njé.
2(44-3) Engkau sendiri mengusir bangsa-bangsa supaya umat-Mu menetap di negeri mereka. Bangsa-bangsa lain Engkau celakakan, tetapi umat-Mu Kaubiarkan berkembang.
3Niso namreč z mečem svojim dobili dežele v oblast, in njih rama jim ni dala rešenja, marveč desnica tvoja in rama tvoja in obličja tvojega luč, ker blagovoljen si jim bil.
3(44-4) Tanah itu tidak mereka rebut dengan pedang; tidak dengan kekuatan sendiri mereka menang, tetapi dengan kuasa dan cahaya kehadiran-Mu, sebab Engkau berkenan kepada umat-Mu.
4Ti sam si kralj moj, o Bog: Pošlji vsakršno rešenje Jakobu.
4(44-5) Engkaulah Rajaku dan Allahku, yang memberi kemenangan kepada umat-Mu.
5S teboj poderemo na tla zatiralce svoje, v imenu tvojem pogazimo nje, ki se vzpenjajo zoper nas.
5(44-6) Dengan kuasa-Mu kami mengalahkan musuh kami, dan menaklukkan orang-orang yang menyerang kami.
6Ker na lok svoj se ne zanašam, in meč moj me ne reši.
6(44-7) Sebab aku tidak mengandalkan panahku, pedangku pun tak akan menyelamatkan aku.
7Ali ti nas otimlješ zatiralcev naših in sovražilce naše osramočuješ.
7(44-8) Tapi Engkaulah yang menyelamatkan kami dari lawan, dan mengalahkan orang-orang yang membenci kami.
8Z Bogom se hvalimo vse dni in ime tvoje bomo slavili vekomaj. (Sela.)
8(44-9) Maka kami akan selalu memegahkan Engkau, dan terus-menerus bersyukur kepada-Mu.
9Zdaj pa si nas zavrgel in izdal v sramoto in ne hodiš z našimi vojskami.
9(44-10) Tapi sekarang Engkau meninggalkan kami dan membiarkan kami dikalahkan. Engkau tidak lagi maju bersama barisan kami.
10Storil si, da smo se umaknili sovražniku, in neprijatelji naši si kopičijo plen.
10(44-11) Kaubiarkan kami melarikan diri dari musuh kami, dan mereka merampas harta kami.
11Izdal si nas kakor ovce v hrano in med pogane si nas razkropil.
11(44-12) Kaubiarkan kami dibantai seperti domba, dan Kauceraiberaikan kami di antara bangsa-bangsa.
12Prodal si ljudstvo svoje za malo in povišal nisi cene njegove.
12(44-13) Kaujual umat-Mu dengan harga tak seberapa, dan tidak mendapat keuntungan apa-apa.
13Izpostavil si nas v zasrambo sosedom našim, v zasramovanje in zasmehovanje njim, ki so okoli nas.
13(44-14) Kaujadikan kami ejekan tetangga-tetangga mereka mengolok-olok dan menertawakan kami.
14Za pregovor si nas postavil med narodi in da ljudstva majejo z glavo nad nami.
14(44-15) Kaujadikan kami bahan sindiran bangsa-bangsa; mereka menggelengkan kepala sambil menghina kami.
15Ves dan mi je nečast moja pred očmi in obličja mojega sramota me pokriva.
15(44-16) Sepanjang hari aku dicela, menanggung malu dan kehilangan muka,
16Zaradi glasu zasramovalca in preklinjalca, spričo sovražnika in maščevalca.
16(44-17) karena mendengar ejekan dan penghinaan dari mulut musuh dan pendendam.
17Vse to nas je zadelo, in vendar te nismo pozabili niti nezvesto ravnali proti zavezi tvoji.
17(44-18) Semua itu telah menimpa kami walaupun kami tidak melupakan Engkau atau mengkhianati perjanjian-Mu dengan kami.
18Ni se umeknilo srce naše in stopinja naša ni zavila v stran od steze tvoje,
18(44-19) Hati kami tidak mengingkari Engkau; perintah-Mu tidak kami kesampingkan.
19da si nas tako potrl v kraju šakalov in pokril s senco smrti.
19(44-20) Tetapi Kautinggalkan kami dalam kegelapan; kami tak berdaya di antara binatang buas.
20Ko bi bili pozabili ime Boga svojega in iztegnili roke svoje k bogu tujemu,
20(44-21) Andaikata kami tidak lagi menyembah Allah, melainkan berdoa kepada ilah lain,
21ali bi ne bil Bog tega poiskal? Saj on pozna srca skrivnosti.
21(44-22) Allah pasti akan mengetahuinya, sebab Ia menyelami rahasia hati kami.
22Toda zavoljo tebe nas moré ves dan, cenijo nas kakor ovce za klanje.
22(44-23) Demi Engkau kami terus terancam maut, dan diperlakukan seperti domba sembelihan.
23Zbúdi se, zakaj spiš, o Gospod? Vstani, ne zametaj nas na večno!
23(44-24) Bangunlah, ya TUHAN! Mengapa Engkau tidur? Bangkitlah! Jangan menolak kami untuk selamanya.
24Zakaj skrivaš obličje svoje, pozabljaš bedo našo in zatiranje naše?
24(44-25) Mengapa Engkau bersembunyi, dan melupakan sengsara serta kesusahan kami?
25Ker v prah je ponižana duša naša, tal se je prijelo telo naše.Vstani na pomoč nam in reši nas zavoljo milosti svoje.
25(44-26) Kami jatuh hancur di tanah, terbaring dalam debu karena kalah.
26Vstani na pomoč nam in reši nas zavoljo milosti svoje.
26(44-27) Bangkitlah dan datanglah menolong kami, selamatkanlah kami karena kasih-Mu.