1Spomni se, o GOSPOD, kaj nas je zadelo, ozri se in poglej sramoto našo!
1¶ Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
2Dediščina naša je pripadla tujcem, hiše naše inozemcem.
2Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
3Sirote smo, brez očeta, matere naše so kakor vdove.
3He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
4Vode svoje pijemo za denar, drva svoja dobivamo za plačilo.
4Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
5Preganjalci naši nam stopajo na vrat; utrujeni smo, ne dovolijo nam pokoja.
5Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
6Egipčanu molimo roko, tudi Asircu, da se nasitimo kruha.
6Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
7Očetje naši so grešili, in ni jih več; nam pa je nositi njih krivice.
7I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
8Hlapci nam gospodujejo; nikogar ni, ki bi nas oprostil iz njih roke.
8Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
9Z nevarnostjo življenja svojega prinašamo kruh svoj spričo meča puščave.
9E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
10Koža naša je začrnela kakor peč zavoljo vroče lakote.
10Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
11Žene na Sionu so oskrunjali, device po mestih Judovih.
11Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
12Poglavarje obešajo njih roke, starčkov obličje se ne časti.
12Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
13Mladeniči nosijo mlinske kamene in dečki padajo pod lesom.
13Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
14Starci so nehali shajati se med vrati, mladeniči na petje svoje.
14Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
15Minilo je srca našega veselje, v žalost se je preobrnil naš ples.
15Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
16Venec naše glave je padel. Gorje nam! ker smo grešili.
16Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
17Zato omedleva srce naše, zavoljo tega so nam otemnele oči:
17¶ Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
18zavoljo gore Sionske, ki je opustošena; lisice prosto hodijo po njej.
18Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
19Ti, GOSPOD, ostaneš vekomaj, prestol tvoj od roda do roda.
19Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
20Zakaj nas vekomaj pozabljaš, hočeš li nas zapustiti za dolge čase?
20He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
21Pelji nas nazaj k sebi, o GOSPOD, da se povrnemo; ponovi dni naše kakor v prejšnjih časih!Ali bi nas popolnoma zavrgel, razsrdil se zoper nas tako silno?
21Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
22Ali bi nas popolnoma zavrgel, razsrdil se zoper nas tako silno?
22Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.