1Tako pravi GOSPOD: Zavoljo treh in zavoljo štirih pregreh, ki jih je kriv Moab, ne odvrnem šibe njegove: ker je sežgal kosti kralja edomskega do apna,
1
خداوند میفرماید: «مردم موآب بارها گناه کردهاند. من از خطاهای آنها چشم نمیپوشم، زیرا آنها استخوانهای پادشاه اَدوم را سوزاندند و به خاکستر تبدیل کردند.
2zato pošljem ogenj nad Moaba, in požre palače v Kerjotu; in Moab umrje v hrupu, med bojnim krikom, med bučanjem trobente;
2
پس من نیز آتشی را بر مردم زمین موآب میفرستم و قلعههای قریوت را میسوزانم. موآب در بین خروش و غوغای جنگ و نعرهٔ جنگجویان از بین میرود.
3in iztrebim sodnika izmed njega in vse poglavarje njegove umorim ž njim vred, pravi GOSPOD.
3
پادشاه ایشان و رهبرانشان را همگی هلاک خواهم ساخت.»
4Tako pravi GOSPOD: Zavoljo treh in zavoljo štirih pregreh, ki jih je kriv Juda, ne odvrnem šibe njegove: ker so zavrgli zakon GOSPODOV in niso ohranili postav njegovih, njih laži pa, po katerih so živeli njih očetje, so jih zapeljale,
4
خداوند میفرماید: «مردم یهودا بارها گناه کردهاند. ایشان حتماً جزا میبینند، زیرا آنها احکام مرا بجا نیاوردند و از قوانین من پیروی نکردند، بلکه با پرستش همان بُتهایی که معبود اجدادشان بودند، گمراه شدند.
5zato pošljem ogenj nad Judo, in požre palače jeruzalemske.
5
پس من نیز آتش بر یهودا نازل میکنم و قلعههای اورشلیم را میسوزانم.»
6Tako pravi GOSPOD: Zavoljo treh in zavoljo štirih pregreh, ki jih je kriv Izrael, ne odvrnem šibe njegove: ker so prodali pravičnika za denar in potrebnega za par čevljev;
6
خداوند میفرماید: «قوم اسرائیل بارها گناه کردهاند. آنها باید به سزای گناه خود برسند، زیرا آنها اشخاص نیک و درستکار را که قادر به پرداخت قرض خود نیستند به بردگی میفروشند و مردم فقیر و بینوا را با یک جفت کفش عوض میکنند.
7oni hrepene po tem, da vidijo prah zemlje na glavi ubožca in krivijo pot krotkim, in sin in oče hodita k enemu dekletu, da bi oskrunila ime svetosti moje;
7
مردم بینوا را در خاک پایمال میکنند و مانع اجرای عدالت در حق اشخاص ضعیف و ناتوان میگردند. پسر و پدر با یک دختر همبستر میشوند. به این ترتیب نام مقدّس مرا بیحرمت میسازند.
8in na zastavljenih oblačilih leže pri slehernem oltarju in v hiši Boga svojega pijo vino tistih, ki jim je bila prisojena globa.
8
با همان لباسی که از قرضداران خود گرو گرفتهاند در کنار هر قربانگاه میخوابند و در پرستشگاه خدای خود، با پولی که بابت جریمه از مردم گرفتهاند شراب مینوشند.
9In vendar sem pogubil Amorejca izpred njih, ki je bil visok kakor cedra in močan kakor hrast, vendar sem pogubil njegov sad zgoraj in korenine njegove spodaj.
9
«امّا ای قوم من، بهخاطر شما، اموریان را که مانند درختان سرو، بلند و همچون درختان بلوط، نیرومند و قوی بودند، با میوه و ریشههایشان بکلّی نابود ساختم.
10In jaz sem vas odpeljal iz dežele egiptovske in vas vodil štirideset let v puščavi, da bi posedli deželo Amorejcev.
10
همچنین من شما را از کشور مصر بیرون آوردم و مدّت چهل سال در بیابان راهنمایی کردم تا سرزمین اموریان را تصاحب کنید.
11In obudil sem proroke izmed vaših sinov in nazirce iz vaših mladeničev. Ni li prav tako, o sinovi Izraelovi? govori GOSPOD.
11
بعضی از پسران شما را انبیا و بعضی را به عنوان نذر شده برای خودم انتخاب کردم.»
خداوند میفرماید: «ای قوم اسرائیل، آیا این حقیقت ندارد؟
12Vi pa ste dajali vina piti nazircem in prorokom ste ukazovali: Ne prorokujte!
12
امّا شما به آن جوانان نذر شده شراب دادید که بنوشند و به انبیا گفتید که پیشگویی نکنند.
13Glejte, jaz vas bom tlačil do tal kakor tlači voz, ki je poln snopja.
13
پس حالا شما را مانند گاریای که در زیر بار غلّه صدا میکند، به ناله میآورم.
14In izgine beg hitremu in močnega opusti moč njegova, in junak ne otme življenja svojega,
14
حتّی سریعترین کسان نمیتوانند فرار کنند. قوّت و نیروی جنگجویان از بین میرود و قادر نخواهند بود که جان سالم بدربرند.
15in lokostrelec ne bo mogel stati, in kdor je brzih nog, ne ubeži, in kdor jezdi konja, ne otme življenja svojega,in najpogumnejši med junaki bo nag bežal tisti dan, govori GOSPOD.
15
تیراندازان مقاومت خود را از دست میدهند، دوندگان از فرار باز میمانند و اسب سواران نمیتوانند جانهای خود را نجات دهند.»
خداوند میفرماید: «در آن روز شجاعترین جنگجویان برای نجات جان خود، سلاح خود را به زمین خواهند انداخت و فرار خواهند کرد.»
16in najpogumnejši med junaki bo nag bežal tisti dan, govori GOSPOD.
16
خداوند میفرماید: «در آن روز شجاعترین جنگجویان برای نجات جان خود، سلاح خود را به زمین خواهند انداخت و فرار خواهند کرد.»